«... Η Ελλάς από σήμερα αποδέχεται οριστικά την ιστορική πρόκληση και την ευρωπαϊκή της μοίρα, διατηρώντας την εθνική της ταυτότητα. Έχουμε εμπιστοσύνη και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα... (σ.σ. σε αυτό το σημείο, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διακόπτεται από θερμό χειροκρότημα). Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι, όπως θα έλεγε ο Τσόρτσιλ και όλοι Έλληνες, όπως θα έλεγε ο Σέλεϊ. Γιατί όπως έγραψε ο Σωκράτης, Έλληνες δεν είναι μόνο εκείνοι που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά όλοι εκείνοι που υιοθέτησαν το πνεύμα το κλασικό...»
Σάββατο 28 Μαΐου 2016
Τρίτη 17 Μαΐου 2016
Κιλκίς: Τα σύνορα του νερού
ΠΗΓΗ: thetravelbook.gr
Κείμενο: Ηλ. Φατούρου
Φωτογραφίες: Γ. Πατρουδάκης
Απ' τις καμπύλες των Κρουσσίων ως την ελληνοσκοπιανή μεθόριο. Απ' τα πανάρχαια παραλίμνια δάση, ως τα έγκατα της γης. Απ' τις πλάβες των ψαράδων της Δοϊράνης, μέχρι το Μπέλες και τα σύνορα· ως τη νοητή γραμμή «του τέλους», τη γαλήνια, την πλασμένη με νερό.
Εύχεσαι να έχει καθαρό ουρανό. Πλησιάζοντας στο Κιλκίς, να διακρίνεις στον ορίζοντα τη λευκοντυμένη, μεγαλειώδη ράχη του Μπέλες, το φυσικό σύνορο Ελλάδας-Βαλκανίων. Να εντοπίσεις τους κυματιστούς λόφους των Κρουσσίων στα ανατολικά, το Πάικο, χιονισμένο κι αυτό, να χωρίζει, στα δυτικά, τον νομό από την Πέλλα. Να καταλάβεις ευθύς αμέσως πού βρίσκεσαι, να αφομοιώσεις το ανάγλυφο, να καταλάβεις τι ήταν αυτό που ώθησε τόσους κατοίκους στη γεωργοκτηνοτροφία.