Είναι τιμή μου να είμαι ΔΑΠιτης!

...του Γιαννούλη Άκη

Οι εκλογές της 16ης Μαΐου θα είναι οι δεύτερες στις οποίες θα συμμετέχω ως ψηφοφόρος αλλά και ως υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Ανανεωτικής Πρωτοπορίας- Νέας Δημοκρατικής Φοιτητικής Κίνησης. 

Έκρινα σωστό,  λίγες μέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές να τοποθετηθώ δημόσια για τους λόγους, οι οποίοι  με κάνουν υπερήφανο που είμαι ΔΑΠιτης.

Στη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ  Νομικής ΑΠΘ εντάχθηκα από την πρώτη μέρα που εγγράφηκα στη Νομική Σχολή ΑΠΘ. Για την ακρίβεια λίγες ώρες αφού είχα κάνει την ταυτοποίηση της εγγραφής μου, όταν η προερχόμενη από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών έχοντας καταλάβει το ποσό με ενδιαφέρουν τα κοινά με κάλεσε να παρακολουθήσω τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ). 

Αυτή ήταν και η ημέρα την οποία ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι. 

Σήμερα,  μιλώντας πλέον ως Υπεύθυνος Οργάνωσης της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ και έχοντας δώσει αρκετές μάχες για ενα σύγχρονο Πανεπιστήμιο ευρωπαϊκών προδιαγραφών θεώρησα επιβεβλημένη τη συγκεκριμένη τοποθέτηση. 

Εντάχθηκα στη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ διότι είναι η μόνη παράταξη στα ελληνικά Πανεπιστήμια που αγωνίζεται υπέρ των συμφερόντων του φοιτητή. 

Εμείς οι ΔΑΠιτες είμαστε αυτοί, οι οποίοι βάζουμε πλάτη για να μείνουν οι σχολές μας ανοικτές,  όταν οι αριστεροί στοχεύουν σε καταλήψεις. Πόσες φορές η γαλάζια παράταξη φροντίσε να μη χαθούν εξάμηνα για χάρη των αριστερών ιδεοληψιών ορισμένων;

Εμείς οι ΔΑΠιτες είμαστε αυτοί που καλούμε διαρκώς τον εκάστοτε υπουργό να φροντίσει για την ασφάλεια των φοιτητών, όταν άλλες παρατάξεις ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα συγκεντρώσουν χρήματα για την οικονομική ενίσχυση υποδίκων. Στις εκλογές του 2017 μάλιστα η ΔΑΠ- ΝΔΦΚ είχε ως κεντρικό αίτημα την κατάργηση του ασύλου ανομίας και εγκληματικότητας. 

Προσωπικά μάλιστα,  έχω γράψει πολλάκις άρθρα με τα οποία καλώ τον υπουργό να αναλάβει τις ευθύνες του και να επιτρέψει στις αστυνομικές αρχές να διώξουν πρεζάκια και μπαχαλάκηδες από τους χώρους των πανεπιστημίων. Επιθυμούμε ένα άσυλο ιδεών, του οποίου απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ασφάλεια των ακαδημαϊκών πολιτών. 

Εμείς οι ΔΑΠιτες έχουμε οργανώσει ουκ ολίγες φορές ημερίδες και συνέδρια με στόχο την πληρέστερη κατάρτιση των φοιτητών πάνω στο αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται. Όταν κάποιοι διοργάνωναν ρεμπέτικες βραδιές για την υποστήριξη υποδίκων, η παράταξη της πρωτοπορίας συμμετείχε σε εκδηλώσεις για τη βοήθεια ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Έπειτα θεωρώ απαραίτητο να τονίσω πως συμμετέχοντας ενεργά συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις οι οποίες όχι απλώς δεν ισχύουν, αλλά αντιθέτως πολλές φορές διαδίδονται από τους πολέμιους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επειδή δεν βρίσκουν άλλο τρόπο για να τη βλάψουν. 

Φυσικά είναι αδήριτη ανάγκη να επισημάνω ότι όλες οι οργανώσεις δεν είναι οι ίδιες.  Συμμετέχοντας ως σύνεδρος στην Εθνική Συνδιάσκεψη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ γνώρισα ''ΔΑΠιτες'' (χρησιμοποιώ εισαγωγικά διότι δεν τους αξίζει να λέγονται έτσι) που βλέποντάς με σακάκι και πουκάμισο μου απάντησαν ''Εμείς πουκάμισο φοράμε μόνο στον Πλούταρχο!''. Ωστόσο αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες.  

Οι περισσότεροι ΔΑΠιτες που συνάντησα ήταν υπεύθυνοι φοιτητές, με όραμα για το μέλλον και θέλοντας να προσφέρουν συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός καλύτερου Πανεπιστημίου. 

Επιπλέον, αυτό που ξεχώρισα στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι πως ποτέ δεν ντράπηκε για την ιδεολογία της. Αντίθετα δεν ήταν λίγες οι παρατάξεις, που ''καταργήθηκαν'' και ''επανιδρύθηκαν'' την επόμενη μέρα  ως ανεξάρτητες, αλλάζοντας απλά το όνομά  τους. Έτσι στη θέση της ΠΑΣΠ, εμφανίστηκαν οι ΑΦΚ, ΑΦΠ, ΑΝΟΚ κλπ. 

Για να αποδείξω τους ισχυρισμούς μου θα αναφέρω το εξής παράδειγμα. Στο καταστατικό της ΑΦΠ στη Θεσσαλονίκη (Αρ.2 Παρ.1 εδ. β) της οποίας τα ηγετικά στελέχη ανήκουν στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ,  αναφέρεται πως η παράταξη έχει υιοθετήσει τις αρχές του σοσιαλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας. Αναρωτιέμαι τι είδους ''σοσιαλιστική ανεξαρτησία'' είναι αυτή;  

Αν δεν πιστεύουν οι ίδιοι στις ιδέες τους και ντρέπονται για αυτές,  τότε για πιο λόγο κάποιος να πιστέψει σε αυτούς; 

Οι ΔΑΠιτες ποτέ δεν κρυφτήκαμε. Πάντοτε πιστοί στις ιδέες μας προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς τους νέους.  Διότι ''Είμαστε οι ιδέες μας''.

Ωστόσο το σημαντικότερο προτέρημα της παράταξης της αριστείας είναι οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους τα μέλη της. Με αφορμή τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους. 

Άκουγα από αρκετούς πως η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ δεν είναι απλώς μια παράταξη. Τώρα που ανήκω σε αυτή την οικογένεια καταλαβαίνω πόσο δίκαιο είχαν.

Στις 16 Μαΐου τελειώνουμε με όσους είναι εμπόδια στη δημιουργία ενός καλύτερου Πανεπιστημίου ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Όλοι οι φοιτητές ας στηρίξουμε την παράταξη της πρωτοπορίας. Διότι η δύναμη της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ ήταν πάντοτε η στήριξη του φοιτητή. Με το χέρι στην καρδιά καλώ όλους τους φοιτητές αναλογιζόμενοι την όλη κατάσταση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ψηφίσουν ΔΑΠ - ΝΔΦΚ  για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο.  

Εν κατακλείδι μόνο ένα έχω να πω ''Είμαι τιμή μου, που είμαι ΔΑΠιτης!''