Ήταν 14 Ιουλίου 1992 όταν ο 20χρονος Θάνος Αξαρλιάν, περπατούσε αμέριμνα στην οδό Καραγιώργη Σερβίας. Ο άτυχος φοιτητής χτυπήθηκε από τα θραύσματα της ρουκέτας που η 17Ν εκτόξευσε εναντίον του τότε υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά.
Το πανελλήνιο συγκλονίστηκε από τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν και για πρώτη φορά η τρομοκρατική οργάνωση αμφισβητήθηκε ανοιχτά.
Ο Γιάννης Παλαιοκρασσάς επιβιβάστηκε στη θωρακισμένη Mercedes και έφυγε από το υπουργείο το μεσημέρι της 14ης Ιουλίου. Στη διασταύρωση με την οδό Βουλής το βαρύ όχημα παίρνει την κλειστή στροφή και αμέσως ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Φωτιά ξεσπάει, ενώ ακούγονται ουρλιαχτά και κλάματα.
Η θωράκιση του αυτοκινήτου προστάτεψε τον Γιάννη Παλαιοκρασσά, ο οποίος βρισκόταν μέσα σε αυτό μαζί με την γυναίκα του, την κόρη του και τον οδηγό του αυτοκινήτου.
Ωστόσο, στην απέναντι γωνία, πεσμένος μέσα σε μια λίμνη αίματος, ακίνητος, βρίσκεται ένας νεαρός. Ο Θάνος Αξαρλιάν είχε την τρομερή ατυχία να περνάει εκείνη την ώρα από το σημείο και βρίσκεται ξαφνικά βαριά χτυπημένος από θραύσματα ρουκέτας.
Περιπολικά, ασθενοφόρα και πυροσβεστικά σπεύδουν στο σημείο, ωστόσο ο 20χρονος έχει ήδη αφήσει την τελευταία του πνοή.
Λίγες ώρες αργότερα, άγνωστος τηλεφώνησε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και ανέλαβε την ευθύνη εκ μέρους της «17 Νοέμβρη», ενώ παράλληλα εξέφρασε την λύπη του για τον θάνατο του 20χρονου Θάνου Αξαρλιάν, χαρακτηρίζοντάς τον… «παράπλευρη απώλεια». Το Πανελλήνιο πενθεί συγκλονισμένο.
Εκείνη την περίοδο ουδείς γνώριζε ποιος ήταν αυτός ο άνδρας που τηλεφώνησε. Ωστόσο, λίγα χρόνια μετά την εξάρθρωση της «Ε.Ο 17Ν», αποκαλύφθηκε πως ήταν ο «Λουκάς», κατά κόσμον, Δημήτρης Κουφοντίνας. Ο ίδιος το αποκαλύπτει αυτό στο βιβλίο που εξέδωσε πριν από λίγα χρόνια.
«Εκείνη την εποχή ετοιμάζαμε μια ενέργεια χαμηλής έντασης εναντίον ενός αξιωματούχου του υπουργείου Οικονομικών που ήταν υπεύθυνος για τη τελική διαμόρφωση της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τότε όμως κατατέθηκε στην οργάνωση μια άλλη πρόταση: Γιατί να μην χτυπηθεί ο ίδιος ο αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής, ο υπουργός Οικονομικών Παλαιοκρασσάς; Θα ήταν μια καίρια ενέργεια, θα ήταν η κορύφωση της δεκαετίας πυκνής δράσης της 17Ν. Η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα. […]
»Παρά το γεγονός πως η πρόταση έγινε δεκτή, το σχέδιο της ενέργειας η εκτόξευση μιας ρουκέτας έξω από το υπουργείο Οικονομικών συνάντησε πολλές επιφυλάξεις. Αντιπροτάθηκε άλλο σημείο, άλλος τόπος, άλλος τρόπος. Η πρόταση επέμεινε: Μέσα στους καύσωνες του Ιουνίου στην οδό Βουλής, όπου θα γινόταν η ενέργεια, μετά τις 3:30 το απόγευμα ήταν ερημιά».
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας υποστηρίζει ακόμη πως για περίπου ένα μήνα τα μέλη «της κεντρικής ομάδας» έκαναν διαδοχικούς ελέγχους στο σημείο για να σιγουρευτούν πως δεν θα υπάρχει κάποιο αθώο θύμα.
«Ο πόνος μας μεγάλος, ο δικός μου αβάσταχτος. Τηλεφώνησα αμέσως, εξέφρασα τη λύπη της 17Ν. Μπορεί να είχε ευθύνη η αστυνομία, να μπλόκαρε επί μισή ώρα σχεδόν το ασθενοφόρο. Όμως, την κύρια ευθύνη την είχαμε εμείς. Χρόνια αργότερα στο δικαστήριο ζήτησα συγγνώμη. […] Ήταν ένα τραγικό λάθος. Το μοναδικό λάθος της 17Ν» ανέφερε στο βιβλίο του ο Κουφοντίνας.
Ωστόσο, η εκδοχή του Βασίλη Τζωρτζάτου είναι διαφορετική. Το 2014 με επιστολή του στην Ελευθεροτυπία αφήνει σαφή υπονοούμενα κατά του Κουφοντίνα για το θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν.
Ο Βασίλης Τζωρτάτος ανέφερε ότι η επίθεση κατά του τότε υπουργού Οικονομικών στην πλατεία Συντάγματος είχε αποφασισθεί με δύο βασικές προϋποθέσεις. Αυτές ήταν: «Πρώτον, ότι δεν θα υπήρχε κανείς τρίτος μέσα στο αμάξι του υπουργού και, δεύτερον, ότι δεν θα υπήρχαν πεζοί στα πεζοδρόμια της Νίκης προς Καραγιώργη Σερβίας. Την ημέρα που έγινε η ενέργεια παραβιάστηκαν και οι δύο προϋποθέσεις».
Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Οταν οι σύντροφοι κατέβηκαν και βγήκαν στο πεζοδρόμιο της Νίκης απ’ όπου θα πυροδοτούσαν τη ρουκέτα, υπήρχε κόσμος στο απέναντι πεζοδρόμιο, άρα έπρεπε και πάλι να ακυρωθεί. Κι όμως πάτησε το τηλεχειριστήριο. Ο τρίτος σύντροφος που βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο από πριν του είπε: «Γιατί το πάτησες αφού είχε κόσμο που είναι μέσα στα αίματα». Απάντησε: «Υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες».
»Λίγο πριν κατέβει ο τέταρτος σύντροφος απ’ το πατάρι, είδε τους δύο που θα αποφασίζανε, να συνεννοούνται με τα μάτια στο στυλ: «Να το πατήσουμε σήμερα, για να τελειώνουμε». Τέταρτο, αυτός που πάτησε το τηλεχειριστήριο είπε στους υπόλοιπους ότι τον πίεζε η οικογένειά του για να φύγουν για διακοπές».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου