ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/eftychis.vardoulakis
Δεν το λες και αποθέωση του πολιτικού πολιτισμού αυτό το πράγμα... Μακράν το χειρότερο ντιμπέητ της ιστορίας, όπως ήδη σχολιάζουν στις ΗΠΑ. Και αυτό δεν το χρεώνεται τόσο ο Μπάιντεν (παρά το ότι ασφαλώς συνέβαλε και αυτός) όσο ο Τραμπ του οποίου η παρουσία συμπαρέσυρε το υφος του δημόσιου λόγου στις ΗΠΑ.
Κι οι δύο είχαν καθαρή στρατηγική και είχαν επίσης διαβάσει καλά τη στρατηγική του αντιπάλου. Αυτονόητα πράγματα βεβαια σε αυτο το επίπεδο, δεδομένου ότι τα επιτελεία τους είναι υψηλής κλάσεως. Ήταν όλα προγραμματισμένα και πολύ καλά δουλεμένα στην προπόνηση. Ακόμα και οι προσβολές σχεδιασμένες ήταν.
Ο Τραμπ ήταν εξαιρετικά επιθετικός καθώς ήθελε να παρουσιάσει τον Μπάιντεν ως αδύναμο πρόεδρο ο οποίος θα άγεται και θα φέρεται από την αριστερή τάση τόσο στην οικονομία, όσο και στα ζητηματα "νόμου και τάξης". Ο Μπάιντεν επιχείρησε να το ακυρώσει αυτό εξαρχης λέγοντας ότι αυτός εκπροσωπεί το κόμμα κρατώντας αποστάσεις από τους "ακραίους" του κόμματος. Στο ζήτημα του "νόμου και τάξης" δεν το καταφερε πολύ αποτελεσματικά πάντως, ηταν πιο αμυντικος από όσο επρεπε. Και αν ο Τραμπ δεν είχε διστάσει να καταγγείλει πιο ανοιχτά κάποιες ακραίες ομάδες που τον στηρίζουν θα είχε παρει πιο καθαρό πόντο στο συγκεκιμένο.
Ο Μπάιντεν από την πλευρά του επανέφερε συνεχώς το ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας και παρουσίαζε τον Τραμπ ως άνθρωπο χωρίς ενσυναίσθηση. Κλεισμένο στο πλούσιο κλουβι του χωρίς αίσθηση του μεσου αμερικανού. Και στο κομμάτι αυτό πήγε εξαιρετικά καλά, καθώς όλα τα ζητήματα στο τέλος τα γύριζε εκεί. Ό,τι και αν τον ρωταγαν στο τέλος το γύριζε εκεί. Σε δυο ζητήματα που ο Τραμπ έχει διαμορφωμένη εικόνα στην κοινη γνωμη, η οποία δεν αλλάζει μέσα σε ένα μηνα.
Οι προσωπικές επιθέσεις ήταν αναμενόμενες. Ο Τραμπ εξάλλου τις είχε ξεκινησει πριν το ντιμπέητ όταν έλεγε ότι θα ζητησει... ντόπινγκ κοντρόλ και να ελεγχθεί ο Μπάιντεν αν φοράει ακουστικό. Βασικά ήθελε να φανεί απολύτως κυρίαρχος στη σκηνή, με οποιοδήποτε τρόπο, για να υπηρετηθεί το αφήγημα του αδύναμου προέδρου. Ήταν απολύτως αναμενόμενο ότι ο Μπάιντεν θα απαντήσει σε ανάλογο ύφος ακριβώς για να μην φανεί αδύναμος. Το θέμα είναι ότι εντέλει από αυτή την κλωτσοπατινάδα από τον έναν έμειναν οι συνεχείς διακοπές, από τον άλλο το "would you shut up, man?". Τα συμπεράσματα δικά σας για το πιο είναι πιο επιζήμιο...
Θετικά: Ο Τραμπ είχε περισσότερο αέρα και αυτοπεποίθηση. Έδειχνε πιο ηγετικός στη σκηνή και σε γενικές γραμμές δεν απάντησε σε κάτι λανθασμένα. Ο Μπάιντεν, α) δεν μάσησε στην απόπειρα "μπούλινγκ" και β) ήταν τρομερά συγκεντρωμένος στη στρατηγική του επιβεβαιώνοντας την τεράστια αξία της προετοιμασία η οποία συχνά κατισχύει του χαρίσματος. Και είχε ατάκες. Αν θέλεις να φτιάξεις ένα δίλεπτό βίντεο του ντιμπέητ είναι πιο εύκολο να επιλέξεις 3-4 ατάκες του Μπάιντεν σε σχέση με την πιο χειμαρώδη παρουσία του Τραμπ.
Οι χαμένες ευκαιρίες: Ο Τράμπ έχασε ευκαιρία να σκοράρει στη συσχέτιση οικονομίας-πανδημίας αναδεικνύοντας την αντίφαση της θέσης του Μπάιντεν. Κάτι είπε αλλά δεν το είπε όσο καλά θα μπορούσε. Στο σημείο εκείνο μπορούσε να ζορίσει τον Μπάιντεν ο οποίος έλεγε γενικότητες για έλλειψη σχεδίου, αλλά επί της ουσίας αντίφασκε. Και γενικά δεν ανέδειξε όσο πρέπει το κομμάτι οικονομία που είναι το δικό του προνομιακό πεδίο. Εκεί που ο άλλος έλεγε συνεχώς "η υγεία", εκείνος έπρεπε να λέει συνεχώς "η Οικονομία και ανάκαμψη".
Ο Μπάιντεν, από την άλλη, έχασε ευκαιρία να τον χτυπήσει στην τελευταια ερώτηση για το αποτέλεσμα των εκλογών, την αξιοπιστια της ψήφου, κλπ. Έπρεπε να το θεωρήσει προαναγγελία ήττας, να τον αποκαλέσει μπαντ λουζερ και να καλέσει το Ρεοπουμπιλικανικό κόμμα να μην ταυτιστεί με έναν επικίνδυνο ηττημένο πρόεδρο που απειλεί να συρει τη χώρα στο χάος. Και να καλέσει και τον κόσμο σε μια καθαρή ήττα του Τραμπ ακριβως για να μην υπαρχουν περιθώρια για χαοτικες καταστασεις. Μπορούσε να πιαστεί από αυτό για να σπάσει τον "αέρα" του Τραμπ, του οποίου η "δαιμονοποίηση" εκτός από εχθρούς δημιουργεί και ένα δέος ότι "κάτι θα κάνει και θα τα καταφέρει". Αυτό ήθελε καλύτερο χειρισμό.
Ρεζουμέ: Τη νίκη στο ντιμπέητ την έχει μεγαλύτερη ανάγκη αυτός που ακολουθεί στις δημοσκοπήσεις. Ο Τραμπ δηλαδή. Ο ίδιος και οι οπαδοί του είχαν προαναγγείλει την ισοπέδωσή του Μπάιντεν αλλά αυτή δεν επετεύχθη. Κυρίως επειδή ο Τραμπ αναλώθηκε στις κλωτσοπατινάδες, χάνοντας την ατζέντα της συζήτησης. Αυτός που προηγείται στις δημοσκοπήσεις θέλει απλώς να μη χάσει. Ως προς αυτό ελαφρώς κερδισμένος από το χθεσινό καρακατσουλιό ήταν ο Μπάιντεν.
Λένε κάτι όλα αυτά; όχι. Η πόλωση ειναι μεγάλη, οι αναποφάσιστοι ελάχιστοι, μόνο μια θεαματική νίκη του ενός ή του άλλου θα άλλαζε τα δεδομένα. Και τέτοια δεν υπήρξε. Δεν ξέρω αν θα γίνουν τα άλλα δύο ντιμπέητ και τι θα συμβεί σε αυτά. Το 2016 ο τράμπ είχε χάσει το πρώτο ντιμπέητ αλλά κέρδισε τα άλλα δύο και ειδικά το τελευταίο το οποίο του έδωσε σημαντική ώθηση στην τελική ευθεία. Οπότε ας αναμένουμε, ένας μηνας στην πολιτική είναι ΠΟΛΥ μεγάλο διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου