Την θαυμάζω, την τιμώ, την ακολουθώ 14 χρόνια τώρα...
Α TRUE PROGRESSIVE - GREEK - YOUNG LADY!
Σήμερα μαζί μας η νεαρά κυρία, ΠΑΠΑΛΟΥΚΑ Χ. ΕΥΤΥΧΙΑ Μητέρα και Εκπαιδευτικός Ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας, πρώην Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού, Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τη ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ και Υποψ. Δήμαρχο τον κύριο ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΜΠΟΥΛΟΓΛΟΥ
''Πάντα με τους Δημότες, για μια πόλη με Ποιότητα Ζωής!''
Γεννημένη το 1990, είναι σήμερα 33 ετών. Είναι Φιλόλογος, Πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με εξειδίκευση στην Αρχαιολογία και την Ιστορία της Τέχνης. Εξελέγη για πρώτη φορά το 2010, στα 20 της χρόνια, στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας και έκτοτε επανεκλέγεται διαρκώς έως και σήμερα, ενώ διετέλεσε Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού.
Η καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της είναι προσφυγική, από την Αττάλεια της Μικράς Ασίας. Μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια και υπήρξε μαθήτρια στα δημόσια σχολεία της πόλης. Αποφοίτησε από το 2ο Γενικό Λύκειο Νέας Φιλαδέλφειας και υπήρξε αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής στον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας. Είναι παντρεμένη με τον χειρουργό-οφθαλμίατρο Λεωνίδα Παπαδόπουλο και έχουν αποκτήσει ένα γιο, τον Βασίλη, που είναι 2 ετών. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στον ιδιωτικό τομέα.
Επιμέλεια Συνέντευξης ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Χ. ΘΩΜΑΣ
LastPoint.Gr, Gnomi Kilkis-Paionias, Off The Record News BlogSpot
Ο κόσμος της πόλης και των συνοικιών σου γνωρίζει πάνω κάτω το οικογενειακό, ακαδημαϊκό, εργασιακό, κοινωνικό και πολιτικό προφίλ σου. Θέλω να μου πεις όμως γιατί ένα πολυάσχολο και γεμάτο ευθύνες άτομο όπως εσύ θέτει τον εαυτό του, τον χρόνο του και την ποιότητα του α. στην προεκλογική αναμέτρηση και β. αν και εφόσον εκλεγείς με το καλό και το εύχομαι και το θέλω, στις δημοτικές ''μάχες'' στα συμβούλια, συνελεύσεις κλπ; Τι σε κέρδισε χθες και σήμερα, ώστε να στραφείς στο δημοτικό πολιτικό γίγνεσθαι;
Η ενασχόληση με τα κοινά του Δήμου μας ξεκίνησε πολύ νωρίς για εμένα. Από την εφηβεία. Εξελέγην για πρώτη φορά στο δημοτικό συμβούλιο της Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας το 2010, στα 20 μου χρόνια, και έκτοτε δεν έχω πάψει στιγμή να δίνω της μικρές και μεγάλες μάχες για την ποιότητα ζωής μας στην πόλη, μέσα από το δημοτικό συμβούλιο, είτε ως μέλος διοίκησης (Αντιδήμαρχος και σε άλλες θέσεις ευθύνης την περίοδο 2014-2019 με Δήμαρχο τον Άρη Βασιλόπουλο), είτε ως δημοτική σύμβουλος της αντιπολίτευσης. 13 χρόνια μετά την πρώτη μου εκλογή, με τους συνδημότες μας να μας να με τιμούν διαρκώς με την εμπιστοσύνη τους, δεν μπορώ να σκεφτώ την προσωπική ζωή πάνω και πέρα από τους συλλογικούς αγώνες και την αυτοδιοικητική δράση. Πιστεύω, εξάλλου, βαθιά και είναι για εμένα αρχή σε όλη μου τη ζωή, πώς όλοι μαζί αποτελούμε μέλη ενός συνόλου και δεν μπορεί να υπάρξει ατομική ευημερία σε μια δυστυχισμένη κοινωνία. Ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας ευτυχισμένοι είναι να δομήσουμε και να τους παραδώσουμε μια καλύτερη κοινωνία. Κι αυτό σίγουρα δεν γίνεται μέσω του ατομικού δρόμου.
Πες μου το πολύ μεγάλο θετικό του Δήμου σου, της πόλης σου, της γειτονιάς σου, ως δημοτική, γεωγραφική, κοινωνική, οικονομική, πολιτική οντότητα... αλλά και το μεγάλο αρνητικό, παρακαλώ θερμά! Τι άλλαζες αν είχες την δύναμη π.χ. μέσα σε 48 ώρες;
Ζούμε σε ένα από τα πιο όμορφα προάστια της Αθήνας. Η Νέα Φιλαδέλφεια-Νέα Χαλκηδόνα είναι μια γειτονιά που ξεχωρίζει για τον προσφυγικό συνοικισμό, ο οποίος χτίστηκε στα πρότυπα των ευρωπαϊκών κηπουπόλεων και διατηρείται αναλλοίωτος με Προεδρικό Διάταγμα, για το Άλσος-δάσος μας, έναν από τους σημαντικότερους πνεύμονες πρασίνου της Αθήνας, για τα τρία ρέματα που είναι ανοιχτά - δυσεύρετα φυσικά ποτάμια οικοσυστήματα εντός αστικού ιστού. Για την πολιτιστική κληρονομιά των αλησμόνητων πατρίδων της Ιωνίας, που την αισθάνεσαι μέσα από μια επίσκεψη στο δημοτικό Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου», διαβάζοντας τα οδωνύμια στις γειτονιές μας και ακούγοντας τις ιστορίες και τις διηγήσεις-μνήμες των οικογενειών με προσφυγική καταγωγή, γύρω από τραπέζια με τα εδέσματα ανατολίτικα• οικογένειες, όπως είναι και η δική μου. Όλα αυτά και πολλά ακόμα συνθέτουν ένα αστικό στολίδι που κατά καιρούς τραυματίζεται. Σημαντικό τοπόσημο για την πόλη μας είναι και το νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Αποτελεί αναμφίβολα πόλο έλξης και είναι υποχρέωση της επόμενης δημοτικής αρχής - διότι η δημοτική αρχή Βούρου απέτυχε - γήπεδο και πόλη, πόλη και γήπεδο, να λειτουργήσουν αρμονικά και με θετικό πρόσημο για κατοίκους και επισκέπτες-φιλάθλους. Αν σε 48 ώρες μπορούσα με ένα μαγικό ραβδί να αλλάξω κάτι στην πόλη μας, θα την έκανα λειτουργική και ασφαλή για τους κατοίκους, λύνοντας τα προβλήματα κυκλοφορίας και στάθμευσης και μηδενίζοντας τα κρούσματα παραβατικότητας και βίας. Μπορεί σε 48 ώρες να μην γίνονται αυτά, αλλά στις 100 πρώτες μέρες διοίκησης της Συμπαράταξης, με Δήμαρχο τον Γιάννη Τομπούλογλου μπορούμε να το κάνουμε. Έχουμε επεξεργαστεί ένα σχέδιο άμεσα υλοποιήσιμο για το πώς η πόλη μπορεί να γίνει λειτουργική και ασφαλής, περιλαμβάνεται τόσο στο αναλυτικό Πρόγραμμά μας όσο και στο Πρόγραμμα για τις 100 πρώτες μέρες διοίκησης. Και τα δύο έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. Με ισχυρή εντολή στις κάλπες στις 8 και στις 15 Οκτωβρίου αναλαμβάνουμε δράση!
Σκέψου ότι έχεις απέναντί σου έναν μέσο νεολαίο της γενιάς μας
και της πόλης σου, ας πούμε 29 ετών. Τι της/του λες για το αύριο!
Νομίζω πως η γενιά μας, οι τριαντάρηδες, με το τέλος των σπουδών και την είσοδο στην αγορά εργασίας και κυρίως με τη δημιουργία οικογένειας, αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα την σημασία του ποιος και σε ποια βάση (πολιτική, προγραμματική, με τι κίνητρο κλπ.) ασκεί εξουσία - διοίκηση. Είτε κεντρικά είτε τοπικά. Εκ των πραγμάτων, αρχίζουμε να έχουμε στενότερες σχέσεις με το «κράτος», έχουμε οικονομικές συναλλαγές με το δημόσιο, χρησιμοποιούμε περισσότερο τις δημοτικές υποδομές (κοινόχρηστους χώρους, παιδικές χαρές κλπ). Θέλουμε να απολαμβάνουμε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και να έχουμε ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά μας. Όλα αυτά, ακόμα κι αν κάποιους δεν τους είχε απασχολήσει ποτέ η «πολιτική», θεωρώ πως τους οδηγούν στο «να το ψάξουν» λίγο περισσότερο, και τώρα ενόψει των δημοτικών εκλογών. Θα έλεγα στα άτομα της γενιάς μας να ασχοληθούν πιο ενεργά, να διαβάσουν τα βιογραφικά και να αναζητήσουν τα προγράμματα των συνδυασμών. Να ακούσουν τι λέει ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος στις ομιλίες του. Και να πάνε να ψηφίσουν. Να διαμορφώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Γιατί η ζωή μας στην πόλη, η καθημερινότητα, η καθαριότητα, η ασφάλεια, ο πολιτισμός...δεν είναι άσχετα με το ποιοι θα είναι για τα επόμενα 5 χρόνια η δημοτική αρχή...το ακριβώς αντίθετο.
Θέλω πολύ να σε ακούσω... στο μεγάλο και σπουδαίο θέμα;
Κοπέλα και Γυναίκα στην Πολιτική, κάθε βαθμίδας σε κάθε θεσμό!
Οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων και τα στερεότυπα εξακολουθούν να έχουν μεγάλη επιρροή στην κατανομή των ρόλων μεταξύ γυναικών και ανδρών, τόσο μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο, όσο και στους χώρους εργασίας και στην κοινωνική-δημόσια ζωή. Τα στερεότυπα φύλου περιορίζουν το φάσμα των επιλογών απασχόλησης και ατομικής ανάπτυξης των γυναικών, εμποδίζοντάς τες να αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητές τους ως άτομα, και, κατά συνέπεια, αποτελούν ισχυρά εμπόδια στην επίτευξη ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Για τις γυναίκες τίθενται διλήμματα που δεν τίθενται για τους άντρες και υπάρχει αμφισβήτηση για το κατά πόσο η ενασχόλησή τους με τη δημόσια σφαίρα ή η επαγγελματική/επιστημονική τους εξέλιξη και καταξίωση συνάδει ή όχι με την ύπαρξη προσωπικής ζωής, τη δημιουργία οικογένειας κλπ. Ένα επιπλέον ζήτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες που ασχολούμαστε με τα κοινά, όπως επίσης και στην επαγγελματική μας ζωή, είναι ο σεξισμός, οι επιθέσεις εις βάρος του φύλου μας, στις οποίες είτε θα γίνουμε ανθεκτικές και θα οχυρωθούμε ψυχολογικά οι ίδιες και ο περίγυρός μας ώστε να μην μας αγγίζουν, είτε θα περιχαρακωθούμε και θα υπαναχωρήσουμε στην επαγγελματική και στην κοινωνική και πολιτική μας δραστηριότητα, για να περιορίσουμε την έκθεση.
Το δημοτικό συμβούλιο είναι σταθμός και βήμα για μετά...
ή είναι για σένα λιμάνι σταθερό, απάνεμο, ήρεμο... αλλά και αγαπημένο;
Το δημοτικό συμβούλιο δεν το βλέπω ως σταθμό και βήμα για κάτι άλλο. Αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη, καθώς, αν με τιμήσουν οι συμπολίτες μου με την ψήφο τους στις 8 Οκτωβρίου, θα είναι η τέταρτη συνεχόμενη φορά που θα εκλεγώ στο σημαντικό αυτό αξίωμα για την πόλη μας. Τα περισσότερα, δε, χρόνια βρίσκομαι στα έδρανα ως δημοτική σύμβουλος της αντιπολίτευσης. Θεωρώ πως η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση είναι κάτι που πρέπει να αποτελεί πολιτικό αυτοσκοπό και να εκπορεύεται από αγάπη, νοιάξιμο και ανάγκη προσφοράς στον τόπο και στους ανθρώπους του. Ορισμένοι, βέβαια, ασχολούνται με τον Δήμο ευκαιριακά και περιστασιακά ή όταν τους «πάρουν τηλέφωνα» και τους επιστρατεύσουν. Όπως ο νυν Δήμαρχος που μετά από 40 χρόνια απουσίας, ήρθε το 2019, μας αποκάλεσε «Ζεφύρι», δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να μετακομίσει στην πόλη, ήταν και συνεχίζει να είναι κάτοικος Βριλησσίων, τον τίμησαν με την ψήφο τους οι συνδημότες μας και η πόλη σε όλη τη θητεία του είναι ακυβέρνητο καράβι. Είναι, δε, βέβαιο πως μετά την επερχόμενη ήττα του δεν θα μείνει, σαν κάποιους από εμάς που είμαστε πάντα παρούσες και παρόντες, να παλεύει ως αντιπολίτευση, αμισθί, για τα ζητήματα των κατοίκων. Θα κάνει κάτι άλλο και του εύχομαι (είμαι σίγουρη για αυτό) με μεγαλύτερη επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου