Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΟΥ ΡΟΚ




ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΟΥ ΡΟΚ

Υπήρχαν ορισμένοι καλλιτέχνες, οι οποίοι πέρα από το μουσικό ταλέντο διέθεταν και κάτι ξεχωριστό, ένα επιπλέον ή ένα λιγότερο στοιχείο στην προσωπικότητά τους, που τους έκανε ικανούς να χαραχθούν στους χάρτες της μουσικής ιστορίας. Μιλάμε για ιδιότυπες προσωπικότητες, με αντιδραστικές τάσεις, που κατάφεραν να αντιπροσωπεύσουν χιλιάδες ανθρώπους της γενιάς τους μέσα από τη μουσική που δημιούργησαν. Καλλιτέχνες με ανησυχίες και προβληματισμούς, αλλά κυρίως με πάθος. Άνθρωποι που έχουν καθιερωθεί ως μουσικά σύμβολα για το έργο που έχουν αφήσει πίσω τους αλλά και για την προσωπικότητά τους. Όλοι αυτοί εκτός από τα παραπάνω όμοια χαρακτηριστικά, διαθέτουν και μία άλλη τραγική ομοιότητα, την εξάρτησή τους από ναρκωτικές ουσίες, η οποία τους  οδήγησε όλους σε θάνατο. 





Jimi Hendrix

Υπήρξε κορυφαίος κιθαρίστας στην ιστορία της rock μουσικής. Η τεράστια επιτυχία του τη δεκαετία του 60 δεν οφείλεται μόνο στα μοναδικά τραγούδια που είχε γράψει και ερμηνεύσει (Purple Haze, The Wind Cries Mary, Voodoo Child), αλλά στις εκπληκτικές ικανότητές του στην κιθάρα και στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε στο κοινό.
Ήταν γνωστός για τις τρελές επιλογές του και τις ιδιοτροπίες του στη λήψη ναρκωτικών. Λέγεται οτι έκανε χρήση αμφεταμινών μόνο στις περιοδείες του, οτι κάπνιζε κάνναβη από μικρός και οτι έβαζε LSD στη μπαντάνα του για να γίνεται γρηγορότερη και ευκολότερη η μετάδοσή του στον οργανισμό. Παρ’ όλα αυτά, όπως ανέφεραν φίλοι και μέλη του συγκροτήματός του, τα παράνομα ναρκωτικά από μόνα τους δεν είχαν αρνητικές επιπτώσεις για τον ίδιο, εκτός εαν τα αναμίγνυε με το αλκοόλ, οπότε και γινόταν βίαιος και νευρικός.




17 Σεπτεμβρίου 1970

Την τελευταία του νύχτα την πέρασε μιλώντας και πίνοντας κρασί με τη σύντροφό του στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Όταν εκείνη ξύπνησε τον βρήκε αναίσθητο. Ως αιτία θανάτου προσδιορίστηκε η αναρρόφηση τροφών, η οποία προήλθε από υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών σε συνδυασμό με αλκοόλ. Απεβίωσε σε ηλικία 27 ετών.





Janis Joplin

Έγινε γνωστή ως η πρώτη χίπισα, η πρώτη γυναίκα μουσικό σύμβολο, ακόμη και η πρώτη γυναίκα superstar του rock. Τη φώναζαν και Blue Mama. Την χαρακτηρίζουν ως ελεύθερο πνεύμα με ιδιαίτερη καλλιτεχνική φύση. Η μουσική και η παρουσία της στη σκηνή ήταν κάτι που, όπως είχε δηλώσει η ίδια, προέρχεται από τον εσωτερικό της εαυτό. «Δεν μπορώ να μιλήσω για τη μουσική μου. Είμαι μέσα της. Πως να περιγράψεις κάτι όταν είσαι μέσα του;» , είχε πεί. Ήταν περιπετειώδης στην ερωτικής της ζωή, μελαγχολικά τρελή για το αλκοόλ, εξαρτημένη από ουσίες, αλλά οι περισσότεροι την θυμούνται από τις  εμπρηστικές ερμηνείες της πάνω στη σκηνή.



Στις 16/8/69 συμμετείχε στο πασίγνωστο Φεστιβάλ Γούντστοκ. Μέχρι να εμφανιστεί περίμενε 10 ώρες, πολλές από τις οποίες τις πέρασε κάνοντας χρήση ηρωϊνης. Υπο την επήρεια βρίσκονταν και όταν τραγούδησε. Παρά τα προβλήματα στη φωνή και την κίνησή της, το πλήθος έμεινε εκστασιασμένο και μάλιστα την ανάγκασε να τραγουδήσει δύο φορές το Ball and Chain. Εκείνη βέβαια δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένη από τη βραχνή φωνή και τη συνολική εικόνα της. Βέβαια, πολύ αργότερα θα γίνονταν αντιληπτό οτι και μόνο η παρουσία της στο φεστιβάλ ήταν ικανή για να γραφτεί στην ιστορία.









4 Οκτωβρίου 1970

Βρέθηκε από συναδέλφους της νεκρή δίπλα στο κρεβάτι ενός ξενοδοχείου. Αιτία του θανάτου της ήταν η υπερβολική δόση ηρωϊνης σε συνδυασμό με αλκοόλ. Φήμες εκείνης της εποχής έλεγαν οτι η συγκεκριμένη παρτίδα, από την οποία έκανε χρήση, ήταν ιδιαίτερα ισχυρή καθώς αποδείχθηκε θανατηφόρα και για άλλους εκτός από τη Janis. Η σωρός της αποτεφρώθηκε και η στάχτη της πετάχτηκε από ένα αεροπλάνο πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Απεβίωσε σε ηλικία 27 ετών.







Jim Morrison

Ερμηνευτής, τραγουδοποιός, ποιητής, συγγραφέας, τραγουδιστής και στιχουργός του ροκ συγκροτήματος The Doors. Έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο εικονικός, χαρισματικός και πρωτοποριακός καλλιτέχνης της ροκ ιστορίας. Αμερικάνος στην καταγωγή αλλά αντι-αμερικάνος στη ψυχή. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ο μεγαλύτερος  ροκ επαναστάτης.  Δεκάδες τραγούδια του  όπως Riders in the storm, Light my fire, People are strange, L.A. Woman, The end, The Alabama song, Hello I love you, έχουν κάνει τεράστια επιτυχία και έχουν μείνει ανεξίτηλα στο χρόνο.


Ήταν καθημερινός υπερασπιστής της ιδέας sex, drugs and rocknroll. Παράλληλα επεδίωκε την εσωτερική ελευθερία για τον ίδιο και για όλους τους ανθρώπους. Ψάχνοντας μία διέξοδο από τους κανόνες, την πειθαρχία, τους νόμους και από το ίδιο το σύστημα βρέθηκε να αποτυπώνει τις ιδέες του στη μουσική και τους στίχους του. Η εξωτερική επανάσταση ήταν η λύση για την εσωτερική του ελευθερία. Αυτή η επανάσταση αντιπροσώπευε οτιδήποτε απαγορευμένο και ανήθικο εκείνη την εποχή. Τα μέσα της ελευθερίας του ήταν το σέξ, τα ναρκωτικά, η προσβολή της δημόσιας αιδούς, το ποτό, η παράβαση των νόμων και κυρίως η μουσική του. Όλα αυτά αντί να χαλάσουν την εικόνα του, τον ανέδειξαν σε είδωλο, μορφή της ροκ,υπέρμαχο της ελευθερίας και γνήσιο εκφραστή της επανάστασης στην εποχή του.
Η αύρα που μετέδιδε όταν ήταν στη σκηνή, οι αυτοσχέδιες φράσεις του βγαλμένες απο ψυχεδελικά ταξίδια, οι εκφράσεις και οι κινήσεις της ικανοποίησής του όταν τραγουδούσε στο κοινό είναι μόνο λίγες απ’ τις ιδιότητες που τον καθιστούν πρωτότυπο, αδύνατο να τον αντιγράψεις και απίθανο να τον ξεχάσεις.




« Ή ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ, ’Η ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ»



3 Ιουλίου 1971

Η μέρα που η δήλωση του Jim έγινε πραγματικότητα, καθώς η θρησκεία των Doors είχε δημιουργηθεί προ πολλού, αλλα έλειπε ο «φόνος». Οι μύθοι και οι ιστορίες γύρω από το θάνατο του Jim Morrison είναι αναρίθμητοι. Το μόνο σίγουρο είναι οτι η σωρός του βρέθηκε από την αγαπημένη του Πάμελα, οτι δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αυτοψία και οτι η ταφή έγινε με καλά σφραγισμένο το φέρετρο. Μερικοί χρησιμοποιούν την ανυπαρξία ακράδαντων στοιχείων και ισχυρίζονται πως ο θάνατός του ήταν μια απάτη από τον ίδιο προκειμένου να ξεφύγει απ’ όλα. Η πιο διαδεδομένη ιστορία πάντως, λέει οτι απεβίωσε από υπερβολική δόση ηρωϊνης, καθώς πίστευε οτι είχε εισπνεύσει κοκαϊνη. Τις τελευταίες του στιγμές τις πέρασε μέσα σε μια μπανέρια όπου εν τέλει τον πήρε ο ύπνος και πέθανε. Η Πάμελα δήλωσε πως όταν τον βρήκε ήταν χαμογελαστός με κλειστά μάτια, γι’ αυτό και νόμιζε πως της έκανε πλάκα.









Ο τάφος του στο Παρίσι είναι πλέον τουριστικό μνημείο. Η επιγραφή αναγράφει στα ελληνικά: ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ, που τον αντιπροσωπεύει επ’ άξια αφού ο μόνος του φόβος ήταν ο εαυτός του και η μόνη καθοδήγηση η συνείδησή του.  Απεβίωσε σε ηλικία 27 ετών.





Παύλος Σιδηρόπουλος

Είναι γνωστός ως ο πρίγκηπας της ροκ και ως ο σημαντικότερος Έλληνας εκπρόσωπός της. Η μουσική του στηρίζονταν σε συνδυασμούς παραδοσιακής μουσικής με κλασικό ροκ και ελληνικό στίχο. Η μεγάλη αναγνώρισή του ξεκίνησε μετά τη δικτατορία, το 1976, όταν έφτιαξε το γκρούπ «Σπυριδούλα». Τότε δημιούργησε έναν δίσκο σταθμό στην ελληνική δισκογραφία και στην ιστορία του ελληνικού ροκ, το «Φλου». Συμμετείχε επίσης και στον κινηματογράφο, όπου πρωταγωνίστησε στις ταινίες «ο Ασυμβίβαστος» και «Αλδεβαράν». Το τελευταίο σχήμα στο οποίο συμμετείχε ήταν οι Απροσάρμοστοι. Σ’ αυτό το συγκρότημα δημιούργησε εξαιρετικούς δίσκους και πραγματοποίησε ζωντανές εμφανίσεις που τον μετέτρεψαν σε πραγματικό θρύλο.


Η σχέση του με την ηρωϊνη ξεκίνησε ενω η καλλιτεχνική του πορεία μετρούσε ήδη 9 χρόνια. Στην αρχή πίστευε οτι δεν έχει τίποτα να χάσει, αλλά αργότερα προσπάθησε να ξεφύγει χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Παρ’ όλα αυτά, όπως αναφέρει ένας φίλος του, δεν κουβαλούσε τη μιζέρια που κουβαλάνε τα πρεζάκια. Ήταν κύριος, μάγκας και με την πρέζα είχε μια σχέση καθαρά ερωτική και παιχνιδιού. Η πρώτη του αναφορά στον εθισμό του έγινε στον δίσκο «Εν Λευκώ» που κυκλοφόρησε το 1982. Τα βιώματά του τον ώθησαν να γράψει τα τραγούδια «Η» και «Αντεργκραουντ με στρας», τα οποία αντιμετώπισαν προβλήματα λογοκρισίας λόγω προτροπής στη χρήση ναρκωτικών. Ο ίδιος πίστευε οτι (λόγω της καταγωγής του από τον Ζορμπά και την Έλλη Αλεξίου) είχε μέσα του το διανοούμενο και τον αλήτη. Από τη σύγκρουση αυτών των δύο βγαίνει άλλοτε καταστροφή και άλλοτε δημιουργία.











Την άνοιξη του 1990 πέθανε η μητέρα του και το καλοκαίρι άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να διαγώσουν κάτι, αλλά υπέθεταν πρόβλημα με τα αγγεία του. Οι τελευταίες ζωντανές εμφανίσεις του ήταν με δεμένο χέρι. Αυτά κατέστρεψαν σιγά σιγά την ψυχολογία του, έκαναν μεγαλύτερο το κενό του και εντονότερη τη μοναξιά του, αλλά δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στο να ηχογραφήσει νέα τραγούδια, να πειραματιστεί με funk στοιχεία και να προγραμματίσει συναυλίες, τις οποίες δυστυχώς δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει.



6 Δεκεμβρίου 1990

Πεθαίνει στο σπίτι μιας φίλης του στο Νέο Κόσμο από ανακοπή καρδιάς λόγω υπερβολικής δόσης ηρωϊνης. Κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο. Όσο ξαφνικά έφυγε, τόσο ξαφνικά αναγνωρίστηκε η προσωπικότητα και η προσφορά του. Το 1991 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Άντε και καλή τύχη μάγκες» και το 1992 ο δίσκος «Τα μπλούζ του πρίγκηπα». Και οι δύο έγιναν ανάρπαστοι.








Kurt Cobain


Ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της grunge μουσικής.  Ήταν τραγουδιστής, συνθέτης και κιθαρίστας του συγκροτήματος «Nirvana». Διέθετε έμφυτο μουσικό ταλέντο και ιδιόμορφη προσωπικότητα. Μέσα από τα τραγούδια του επηρέασε και εξέφρασε τις ανησυχίες μιας ολόκληρης γενιάς. Το 1991 έκαναν την πρώτη τους επιτυχία με το άλμπουμ “Nevermind”, το οποίο τους έξέθεσε πολύ γρήγορα στα φώτα της δημοσιότητας. Το άλμπουμ έγινε πασίγνωστο με το κομμάτι “Smells Like Teen Spirit”.


Οι δηλώσεις του τύπου «προτιμώ να με μισούν γι’ αυτό που είμαι παρά να με αγαπούν για κάτι που δεν είμαι» έδειχναν έναν φιλοσοφημένο και εσωστρεφή καλλιτέχνη. Όμως, ο αντιδραστικός του χαρακτήρας δεν θα αργούσε πολύ να γίνει αντιληπτός. Ο χωρισμός των γονιών του, το γεγονός οτι τον έδιωξαν πολύ νέο από το σπίτι του, η έλληψη αγάπης και υποστήριξης από τα οικογενειακά του πρόσωπα και η ξαφνική τεράστια έκθεσή του στα μέσα, τον ώθησαν να μπεί πολύ γρήγορα στον κόσμο των ναρκωτικών. Από τα 13 του υπέφερε από στομαχικούς πόνους που οφείλονταν σε άγνωστης αιτίας στομαχική πάθηση. Αρχικά προσπαθούσε να καταπολεμήσει τους πόνους με τη μαριχουάνα. Όσο μεγάλωνε, η χρήση ναρκωτικών έγινε πιο εκτεταμένη, μέχρι που έφτασε να είναι εξαρτημένος από την ηρωϊνη.



8 Απριλίου 1994


Ο Cobain βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του από έναν ηλεκτρολόγο. Από το αυτί του έτρεχε αίμα, κάτι που υποδεικνύε δολοφονία ή αυτοκτονία αλλά δεν διασταυρώθηκε ποτέ. Το σημείωμα που είχε αφήσει απευθύνονταν στον παιδικό του φανταστικό φίλο Boddah και έγραφε: Για χρόνια τώρα δεν έχω νιώσει τον ενθουσιασμό να ακούσω, να δημιουργήσω ή να γράψω μουσική...Δεν έχω πάθος πια, και να ξέρετε, είναι προτιμότερο να καείς από το να μαραζώσεις. Αγάπη, ειρήνη, κατανόηση. Kurt Cobain.                                                        Στον οργανισμό του βρέθηκε μεγάλη ποσότητα ηρωϊνης και ηρεμιστικών Vallium. Απεβίωσε σε ηλικία 27 ετών.







Όλοι οι παραπάνω καλλιτέχνες  αποδείχθηκαν ευαίσθητες προσωπικότητες με αδυναμία στα ναρκωτικά. Αυτή τους η αδυναμία είτε υποτιμήθηκε από τους ίδιους, είτε τους φάνηκε αδιάφορη. Μέχρι που έφτασε η στιγμή του θανάτου τους. Πάντως στην ιστορία έχουν γραφτεί λόγω της μουσικής τους κληρονομιάς και οχι λόγο της εξάρτησής τους.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΡΕΥΝΑ - ΣΥΝΤΑΞΗ : Θεοδώρα Π. - Φοιτήτρια, Τμήμα Δ.Σ. και Επικοινωνίας 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου