«Μια γυναίκα για να κυριαρχήσει όλους»
Δεν έχουν τέλος τα πρωτοσέλιδα στην Ανγκελα Μέρκελ, αλλά και τον αντίπαλό της Πέερ Στάινμπρουκ. Μετά τους γερμανούς σε Spiegel και Süddeutsche Zeitung, ήρθε η σειρά του Economist να ρίξει λίγο δηλητήριο στην τακτική της καγκελαρίου.
«Μια γυναίκα για να κυριαρχήσει όλους» γράφει με την Μέρκελ να εικονίζεται πάνω σε έναν κίονα ιωνικού ρυθμού και γύρω της ερείπια. Ευρωπαϊκά ερείπια: ο Παρθενώνας και ο Πύργος της Πίζας που βουλιάζουν, το ατσάλι του Αϊφελ που λυγίζει.
Το άρθρο του περιοδικού ξεκινά θυμίζοντας στους αναγνώστες του ότι υπήρξε επικριτικό έναντι της καγκελαρίου από την αρχή της κρίσης: ήταν βαθιά, άγρια χωρίς λόγο, μακρά σε διάρκεια. Η ίδια τα έκρυψε όλα αυτά από τους συμπολίτες της, μπλόκαρε την τραπεζική ένωση, ενώ δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό.
Mάλιστα, το περιοδικό την συγκρίνει με ηγέτες που βρέθηκαν από το ζενίθ στο ναδίρ (Ομπάμα και Κάμερον) ή άλλους που δεν απογειώθηκαν ποτέ (όπως ο «φουκαράς Ολάντ») και απαριθμεί ορισμένα από τα επιτεύγματά της: κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ, έβαλε τους βόρειους να πληρώσουν τα πακέτα διάσωσης, έβαλε τους ισπανούς να κάνουν αδιανόητες μεταρρυθμίσεις και απάλλαξε την Ευρώπη από «κλόουν» επιπέδου Μπερλουσκόνι, όπως λέει χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, αναφέρεται στον «μακιαβελικό» τρόπο που χειρίστηκε την προεκλογική εκστρατεία: δεν μίλησε για τα εσωτερικά και τα διεθνή θέματα, αλλά για την «εμπιστοσύνη». Το περιοδικό στο άρθρο του«ψηφίζει» το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ Μέρκελ και Φιλελεύθερων, αλλά υπενθυμίζει ότι το εκλογικό σώμα προτιμά έναν «μεγάλο συνασπισμό», όπως στην πρώτη της θητεία.
Και για την μετεκλογική ατζέντα; Οι προκλήσεις πολλές. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις (το λένε και οι διεθνείς οργανισμοί), αλλά και η Ευρώπη χρειάζεται νέα πνοή. Χρειάζεται και τη Βρετανία, αλλά όχι με κάθε κόστος.
Και το άρθρο καταλήγει: «κάνοντας την υπόθεση ότι θα κερδίσει τις εκλογές, θα είναι η κυρίαρχη πολιτικός της Ευρώπης. Το στοίχημα που βάζουμε είναι ότι θα θέλει να την θυμούνται για την αποφασιστικότητά της και όχι για τη διστακτικότητά της.»
«Μια γυναίκα για να κυριαρχήσει όλους» γράφει με την Μέρκελ να εικονίζεται πάνω σε έναν κίονα ιωνικού ρυθμού και γύρω της ερείπια. Ευρωπαϊκά ερείπια: ο Παρθενώνας και ο Πύργος της Πίζας που βουλιάζουν, το ατσάλι του Αϊφελ που λυγίζει.
Το άρθρο του περιοδικού ξεκινά θυμίζοντας στους αναγνώστες του ότι υπήρξε επικριτικό έναντι της καγκελαρίου από την αρχή της κρίσης: ήταν βαθιά, άγρια χωρίς λόγο, μακρά σε διάρκεια. Η ίδια τα έκρυψε όλα αυτά από τους συμπολίτες της, μπλόκαρε την τραπεζική ένωση, ενώ δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό.
Mάλιστα, το περιοδικό την συγκρίνει με ηγέτες που βρέθηκαν από το ζενίθ στο ναδίρ (Ομπάμα και Κάμερον) ή άλλους που δεν απογειώθηκαν ποτέ (όπως ο «φουκαράς Ολάντ») και απαριθμεί ορισμένα από τα επιτεύγματά της: κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ, έβαλε τους βόρειους να πληρώσουν τα πακέτα διάσωσης, έβαλε τους ισπανούς να κάνουν αδιανόητες μεταρρυθμίσεις και απάλλαξε την Ευρώπη από «κλόουν» επιπέδου Μπερλουσκόνι, όπως λέει χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, αναφέρεται στον «μακιαβελικό» τρόπο που χειρίστηκε την προεκλογική εκστρατεία: δεν μίλησε για τα εσωτερικά και τα διεθνή θέματα, αλλά για την «εμπιστοσύνη». Το περιοδικό στο άρθρο του«ψηφίζει» το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ Μέρκελ και Φιλελεύθερων, αλλά υπενθυμίζει ότι το εκλογικό σώμα προτιμά έναν «μεγάλο συνασπισμό», όπως στην πρώτη της θητεία.
Και για την μετεκλογική ατζέντα; Οι προκλήσεις πολλές. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις (το λένε και οι διεθνείς οργανισμοί), αλλά και η Ευρώπη χρειάζεται νέα πνοή. Χρειάζεται και τη Βρετανία, αλλά όχι με κάθε κόστος.
Και το άρθρο καταλήγει: «κάνοντας την υπόθεση ότι θα κερδίσει τις εκλογές, θα είναι η κυρίαρχη πολιτικός της Ευρώπης. Το στοίχημα που βάζουμε είναι ότι θα θέλει να την θυμούνται για την αποφασιστικότητά της και όχι για τη διστακτικότητά της.»
real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου