ΗΓΕΤΕΣ...

ΗΓΕΤΕΣ...

Σωστά, έχω να πω,

σκοτείνιασε το μέλλον,

μα κάθε σκέψη του μυαλού

χωρίς την σύνεση του νου,

προβάλει σαν διάγγελμα

απατηλών αγγέλων.

Και πως θα έρθει Άνοιξη

με γέλιο και τραγούδια;

Ίσως με κάποια υπομονή

για αυτό το όνειρο που ζει,

μες στις καρδιές μας σήμερα.

Αν ακούγεται θολό

αν μοιάζει με αμέλεια

δεν είναι κάτι απατηλό.

Γιατί ο κόσμος χάνεται,

σαν έρθουν χρόνοι και καιροί

που σωρευτεί η αφέλεια.

Και βέβαια, πάντοτε θα πω,

υπάρχουν οι ελπίδες

γιατί ο κόσμος είναι εδώ

και ηγέτες άξιοι

παλεύουν καταιγίδες...!