FAST FOOD DONALD Κομοτηνή...ΓΡΗΓΟΡΟ,
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΡΟΧΕΙΡΟ
ΦΑΓΗΤΟ!
Το Donald -εγώ έτσι το έμαθα, στα αγγλικά, όχι με το νέο logo, το θυμάμαι από μωρό παιδί. Τότε που οι επιλογές για φαγητό από έξω ήταν περιορισμένες, μερικά γυράδικα, αν υπήρχε καμία κρεπερή, και το Donald.
Το Donald ήταν τοστάδικο.
Κανονικό και με όλη την έννοια της λέξης. Καμία σχέση με τα σημερινά «τοστάδικα» που έχουν 7 είδη «ψωμιού», παράλληλα κάνουν κρέπες, σαλάτες, ψητά, πουλάνε τσίπουρο, στίβουν πορτοκάλια, πουλάνε τυρόπιτα και αν ζητήσεις κερνάνε και τσιγάρο. Όχι. Στο Donald ήξερες κάθε μέρα ότι έχει 10-15 υλικά. Πάντα τα ίδια, πάντα στην ίδια σειρά, και πάντα προσεγμένα. Καθημερινά φρέσκο ψωμί από το φούρνο πιο δίπλα, ωραία μινιμαλιστικά πράγματα. Όσο μεγαλώναμε από το «ζαμπόν-κασσέρι» που νομίζαμε ότι είναι ο κόσμος όλος φτάσαμε να κάνουμε τις προσωπικές μας γευστικές επαναστάσεις. Βάλε και μπιφτέκι ο ένας, εγώ θέλω κοτόπουλο ο άλλος ξεψαρώσαμε, και στο τέλος παίρναμε τοστ που δεν έκλειναν.Ε λοιπόν, αν για ένα πράγμα όποιος έτρωγε Donald θα ξαναέτρωγε ήταν η ζαμπονοσαλάτα του. Όχι σικάγο, και σίγουρα όχι ουγγαρέζα όπως με διόρθωναν αργότερα στη Θεσσαλονίκη οι εκεί ντεμέκ «γνώστες». Τι λέτε ρε; Ζαμπονοσαλάτα είναι, πάει και τελείωσε, έτσι έμαθα και έτσι είναι το σωστό, είναι η μόνη λέξη που πραγματικά το αντιπροσωπεύει! Η ζαμπονοσαλάτα του είναι μαγική, δεν συγκρίνεται με τίποτα από ότι έχετε δοκιμάσει μέχρι τώρα, και ο καλλιτέχνης που την έφτιαξε είμαι σίγουρος ότι την συνταγή την κλείδωσε κάπου και πέταξε το κλειδί, ενώ ο ίδιος έδωσε όρκο σιωπής. Είναι απλά μοναδικό. Η ίδια γεύση, η ίδια λαχταριστή γεύση της σαλάτας αυτής, από τότε που με το ζόρι έφτανα το 1.5 μέτρο ύψος και κρατούσα 2 κατοστάρικα (δραχμές ε!) μέχρι σήμερα. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που δεν βάζει στο τοστ του. Είτε στο λιτό πλέον κασέρι-γαλοπούλα-ζαμπονοσαλάτα
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου