''Μυστικό'' ραντεβού δείχνει Καραμανλή για Προεδρία Δημοκρατίας

''Μυστικό'' ραντεβού δείχνει Καραμανλή για Προεδρία Δημοκρατίας

Η συνάντηση Βενιζέλου - Μολυβιάτη παρουσία και αξιωματούχου της Ηρώδου Αττικού βάζει φωτιά στα σενάρια για τον επόμενο Πρόεδρο...

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, έφτανε έπειτα από αρκετό καιρό στα έρημα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στη Χαριλάου Τρικούπη. Το κτίριο μήνες τώρα φιλοξενεί ελάχιστους υπαλλήλους, αφού οι περισσότεροι, μετά από μεγάλο διάστημα απλήρωτοι, εγκατέλειψαν είτε με εθελούσια έξοδο είτε με άλλους τρόπους την εργασία τους. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στον έκτο όροφο, όπου βρίσκεται το γραφείο του. Λίγη ώρα αργότερα, δύο άνδρες περνούσαν την είσοδο κι έμπαιναν στο ασανσέρ με προορισμό τον ίδιο όροφο, όπου δεν βρισκόταν κανένας άλλος πλην της προσωπικής ασφάλειας του κ. Βενιζέλου. Ο ένας ήταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και ένας εκ των στενότερων συνομιλητών του Κώστα Καραμανλή, Πέτρος Μολυβιάτης. 

Ο δεύτερος ήταν υψηλόβαθμος παράγοντας της Προεδρίας της Δημοκρατίας, συνεργάτης του κ. Παπούλια, ο οποίος έχει το μοναδικό προνόμιο να είναι ταυτόχρονα συνομιλητής και γείτονας του Αντώνη Σαμαρά, αλλά και να διατηρεί ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας χρόνια τώρα με το «καραμανλικό» στρατόπεδο της Νέας Δημοκρατίας.

Η συνάντηση έγινε σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας και σε περιβάλλον ασφαλές. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν προτιμήθηκε το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, ακριβώς απέναντι από τη Βουλή, όπου δεν υπήρχε καμία περίπτωση να περάσει απαρατήρητη η ταυτόχρονη παρουσία των τριών αντρών. Η σύνθεση της ομήγυρης δεν αφήνει παρά ελάχιστες αμφιβολίες πως το αντικείμενο της συζήτησης είχε να κάνει με το θέμα της επικείμενης εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Και η παρουσία του κ. Μολυβιάτη, ο οποίος αποτελεί έναν από τους εξ απορρήτων συνεργάτες του κ. Καραμανλή, δείχνει πως, παρά τα όσα λέγονται και γράφονται γύρω από το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, το ενδεχόμενο να υποδειχθεί αυτός ως υποψήφιος για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα παραμένει ανοικτό. 

Πολύ περισσότερο όταν στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας το τελευταίο διάστημα ακούγονται φωνές που θέτουν ζήτημα επιλογής διαδόχου του κ. Παπούλια από τον κεντροδεξιό χώρο. Κι όταν στον χώρο των ανεξάρτητων βουλευτών αλλά και κομμάτων της αντιπολίτευσης υπάρχουν πρόσωπα που δεν βλέπουν αρνητικά τον Κώστα Καραμανλή για τον συγκεκριμένο ρόλο.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ

Δεν είναι τυχαίο ότι μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Βενιζέλος, όταν ρωτήθηκε σε σχέση με την επιλογή του προσώπου του διαδόχου του κ. Παπούλια, έκανε για πρώτη φορά δημοσίως λόγο για την πιθανότητα αυτός να προέρχεται από την Κεντροδεξιά. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο κ. Βενιζέλος ήταν εξαιρετικά προσεκτική και προκάλεσε αίσθηση όχι μόνο μέσα στο κόμμα του. Πολύ περισσότερο όταν η δημοσιογράφος η οποία έθεσε το ερώτημα δεν έβαλε ζήτημα κεντροδεξιού υποψηφίου και μάλιστα αναφέρθηκε ονομαστικά στον Φώτη Κουβέλη και τη Μαρία Δαμανάκη. «Η χώρα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος, «χρειάζεται έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος να ανταποκρίνεται στα θεσμικά του καθήκοντα… Ευτυχώς η χώρα διαθέτει πολλούς ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, με την ικανότητα αυτή και δεν ενδιαφέρει εάν είναι κεντροαριστερός ή κεντροδεξιός. Να είναι δημοκράτης, αξιοπρεπής άνθρωπος. Δεν έχει σημασία η κομματική ή η παραταξιακή ταυτότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Φυσικά, θα προτιμούσα μια προσωπικότητα η οποία έχει και μια προοδευτική παράδοση και διαδρομή. Αλλά και τι έγινε; Και αυτοί που είχαν συντηρητική διαδρομή δεν ήταν εξαιρετικοί Πρόεδροι; Ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος δεν ήταν ένας εξαιρετικός Πρόεδρος;». Αυτή η τελευταία αποστροφή της τοποθέτησης Βενιζέλου ήταν η πρώτη δημόσια ένδειξη από την πλευρά του πως υπό προϋποθέσεις δεν θα είχε αντίρρηση να στηρίξει το κόμμα του ένα πρόσωπο το οποίο δεν θα προερχόταν από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Οσο για τα κριτήρια τα οποία έθεσε (σ.σ.: «Πρέπει να είναι ένας άνθρωπος που εκπροσωπεί με αξιοπρέπεια και ικανότητα τη χώρα, τον Ελληνισμό, που μιλάει κατευναστικά, συμφιλιωτικά, προτρεπτικά, πατριωτικά και που κινητοποιεί τα αισθήματα του τόπου»), προφανώς περιλαμβάνουν απολύτως τον πρώην πρωθυπουργό.

Γιώργος Βλάχος: «Αποτελεί πολιτικό κεφάλαιο»

Από το περιβάλλον του Κώστα Καραμανλή όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν διαρροές που διέψευδαν το ενδιαφέρον του για την Ηρώδου Αττικού. Μόλις πρόσφατα ο Γιώργος Βλάχος, βουλευτής της Ν.Δ. και τακτικός επισκέπτης του κ. Καραμανλή στο πολιτικό του γραφείο, ήταν μάλλον κατηγορηματικός: «Ο Κώστας Καραμανλής είναι πλήρης πολιτικά και δεν διεκδικεί ρόλους». Επεσήμανε ακόμα ότι «γίνεται προσπάθεια να ξαναπαίξουν κάποιοι πολιτικά παιχνίδια με τις Προεδρικές εκλογές. Δεν νομίζω ότι η ονοματολογία κάνει καλό αυτή τη στιγμή. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε στη διαδικασία». Παράλληλα, όμως, ο κ. Βλάχος ανέφερε πως «ο χώρος της Κεντροδεξιάς έχει πρόσωπα που πληρούν τις προδιαγραφές για την Προεδρία». Κι έσπευσε να προσθέσει ότι «ο πρώην πρωθυπουργός έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν ενδιαφέρεται για την Προεδρία της Δημοκρατίας, λόγω περιορισμένων αρμοδιοτήτων του θεσμού. Ο Κώστας Καραμανλής είναι ένα πολιτικό κεφάλαιο, που μπορεί να αξιοποιηθεί, μπορεί και όχι. Είναι πλήρης πολιτικά και δεν έχει αυτή τη στιγμή τέτοια σχέδια». Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, η ενδεχόμενη πρόταση για τον Κώστα Καραμανλή είναι βέβαιο ότι θα προκαλούσε αντιδράσεις, ιδιαίτερα στο κομμάτι εκείνο που διάκειται φιλικά στον Γιώργο Παπανδρέου. Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν το εσωκομματικό τοπίο λένε πως «ο Γιώργος, παρά τα όσα λέει, είναι εγκλωβισμένος. Δεν μπορεί με μια κίνησή του να προκαλέσει ανατροπή της κυβέρνησης και τεράστιο εσωκομματικό πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ, γιατί ξέρει πως θα το χρεωθεί».

Πονηρό σχέδιο, με διπλό στόχο

Συγκεκριμένες εισηγήσεις, με ιδιαίτερα πονηρή πολιτική σκοπιμότητα, όσον αφορά τον Κώστα Καραμανλή έχει δεχθεί ο πρωθυπουργός, ο οποίος, συμφώνως προς αξιόπιστες πληροφορίες, δεν τις απορρίπτει, αλλά αντιθέτως τις μελετά, έχοντας ενδεχομένως ενημερώσει σχετικώς και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο.

Οι εισηγήσεις αυτές περιστρέφονται γύρω από το μείζονος σημασίας θέμα που απασχολεί τον Αντώνη Σαμαρά και τον κυβερνητικό του συνεταίρο, το οποίο δεν είναι άλλο από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και την εξασφάλιση του αριθμού των 180 βουλευτών, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές. Εξέλιξη που δεν συμφέρει ούτε τον κ. Σαμαρά, ούτε τον κ. Βενιζέλο. Επιπλέον, το σχετικό σχέδιο ενεργειών που περιλαμβάνουν οι εισηγήσεις αποσκοπεί και στην αντιμετώπιση «του κινδύνου Καραμανλή», καθώς πληθαίνουν οι φωνές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. (με τελευταία αυτήν του Κώστα Τζαβάρα, αλλά και την υπαινικτική αναφορά του Τζιτζικώστα) ότι ο μόνος που θα μπορούσε να ενώσει και πάλι την κεντροδεξιά παράταξη είναι ο Κώστας Καραμανλής.

ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Ειδικότερα το σχέδιο προβλέπει να προταθεί επισήμως για Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο πρώην πρωθυπουργός και επί δωδεκαετία πρόεδρος της Ν.Δ., παρά το γεγονός ότι, μέσω διαρροών συνεργατών του και βουλευτών ή πρώην υπουργών που πρόσκεινται σε αυτόν, έχει απορρίψει το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος Πρόεδρος σε αυτή τη φάση. Κι αυτό διότι, όπως έχει αναλυθεί σε προηγούμενο ρεπορτάζ των «Παραπολιτικών», ο κ. Καραμανλής:

1) Δεν επιθυμεί στην ηλικία που είναι να σταματήσει να είναι ενεργός πολιτικός, ενώ αντιθέτως η θέση ενός Προέδρου χωρίς αρμοδιότητες και με απολύτως διακοσμητικό ρόλο, όντας έτσι κατ’ επίφαση ρυθμιστής του πολιτεύματος, τον βάζει σε τιμητική αποστρατεία.

2) Θα αποδεχόταν την υποψηφιότητα μόνο υπό την προϋπόθεση της συνταγματικής πρόβλεψης συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στο πρόσωπο του Προέδρου, έτσι ώστε το αξίωμα να προσομοιάζει με Προεδρική Δημοκρατία, ασχέτως αν θα εκλέγεται ή όχι από τον λαό, κάτι που είναι επιθυμητό από τον κ. Καραμανλή. Ομως, η σχετική αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της χώρας απαιτεί χρόνο, που παραπέμπει σε μεταγενέστερη εκλογή Προέδρου.

Η πονηρή πρόβλεψη του συγκεκριμένου σχεδίου αποβλέπει στην επίτευξη διπλού στόχου:

1 Aν μεν δεχθεί την υποψηφιότητα ο κ. Καραμανλής, θεωρείται βέβαιο ότι θα συγκεντρώσει τις 180 ψήφους που χρειάζονται -αν όχι και παραπάνω- και έτσι η κυβέρνηση Σαμαρά
(α) αποφεύγει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και παραμένει στην εξουσία για άλλα δύο χρόνια περίπου,
(β) προβάλλει στον λαό ότι έκανε μία επιτυχημένη πρόταση, την οποία «καταχωρεί» στις άλλες πραγματικές ή εικονικές επιτυχίες της κυβέρνησης,
(γ) δημιουργεί την αίσθηση ότι, μέσω της επιλογής Σαμαρά, αλλά με άξονα τον ίδιο τον πρωθυπουργό (διότι θα είναι δική του πρόταση), επιτυγχάνεται η επανένωση της Κεντροδεξιάς, έστω και εμμέσως. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο κυβερνητικός συνεταίρος κ. Βενιζέλος με δήλωσή του τάχθηκε υπέρ της ψήφισης από το κόμμα του -ή εν πάση περιπτώσει από όποιον φορέα θα καλυφθούν οι σοσιαλιστές- προσώπου της Κεντροδεξιάς για την υποψηφιότητα του Προέδρου.

2 Aν απορρίψει την υποψηφιότητά του ο Κώστας Καραμανλής (βάσει του σκεπτικού που προαναφέρθηκε) θα δοθεί η δυνατότητα στην κλειστή σαμαρική ομάδα να τον εκθέσει στα μάτια της παράταξης, με το επιχείρημα ότι προκαλεί τεράστιο πρόβλημα στο ίδιο του το κόμμα και εμμέσως τουλάχιστον συμβάλλει στην πτώση της κυβέρνησης. Κι αυτό διότι, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, η συγκέντρωση των 180 βουλευτών παραμένει δύσκολη υπόθεση. Αλλωστε, αν δεν ήταν, δεν θα αναζητείτο η διέξοδος στο πρόσωπο του Κ. Καραμανλή! Στη δεύτερη αυτή περίπτωση και με δεδομένο ότι, όπως στην Κεντροαριστερά, έτσι και στην Κεντροδεξιά θα υπάρξουν εξελίξεις, ειδικώς μάλιστα αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα δυσμενές για τη Ν.Δ., ο ελιγμός αυτός του Μαξίμου βγάζει έξω από τις εξελίξεις τον Κώστα Καραμανλή, ενώ από την άλλη πλευρά ο Δημήτρης Αβραμόπουλος θα είναι «παρκαρισμένος» στις Βρυξέλλες και η Ντόρα Μπακογιάννη αποδυναμωμένη!

Οι προτεινόμενες αντιδράσεις

Τα ενδεχόμενα αυτά, με βάση το συγκεκριμένο σχέδιο, έχουν περιέλθει σε γνώση του στενού καραμανλικού πυρήνα και επομένως είναι και σε γνώση του πρώην πρωθυπουργού. Γι’ αυτό και εισηγούνται στον Κώστα Καραμανλή πρωτοβουλίες για να προλάβει μια τέτοια αρνητική για τον ίδιο εξέλιξη.

Συγκεκριμένα:

• Εισηγούνται να προβεί σε μια έγκαιρη δήλωση ο ίδιος ότι δεν είναι στις προθέσεις του να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, στην αμέσως προσεχή διαδικασία για το θέμα αυτό. Κι αυτό διότι άλλο βάρος και κύρος έχει μια δική του, προσωπική δήλωση και άλλο οι διαρροές μέσω στενών συνεργατών του ή βουλευτών, που σπεύδουν να δώσουν την εντύπωση ότι απηχούν τις απόψεις του. Σε τελευταία ανάλυση, είναι ενδεχομένως δικαιολογημένες οι επιφυλάξεις ότι οι σχετικές διαρροές δεν αντιπροσωπεύουν πάντοτε πιστά τη δική του βούληση. 
•  Μια ακραία, τέλος, εισήγηση, που ενδεχομένως απηχεί και κάποιες μελλοντικές βλέψεις του Καραμανλή, είναι, στην περίπτωση που καταληφθεί εξαπίνης με μια κυβερνητική πρόταση περί της υποψηφιότητάς του και η άρνησή του επιχειρηθεί να γίνει αντικείμενο αρνητικής εκμετάλλευσης σε βάρος του (όπως προαναφέρθηκε), να αναλάβει πρωτοβουλία αμέσως για την επανένωση της Κεντροδεξιάς κάτω από άλλο κομματικό φορέα! Ετσι, θα καταφέρει να ανατρέψει τις εντυπώσεις ότι υπονόμευσε την παράταξή του, θα αποκαλυφθεί το σε βάρος του σχέδιο και θα αναδειχθεί στον αυθεντικό ενωτικό κρίκο ενός διεσπαρμένου σήμερα χώρου…