Του Στέφανου Καβαλλιεράκη - Δρ. Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου
Ολοκληρώθηκαν λοιπόν οι εορτασμοί για τα 40 χρόνια Πασοκ και ΝΔ. Στο Πασοκ με λίγη ένταση και με τον Βενιζέλο να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι πρόεδρος του, και στη ΝΔ πιο υποτονικά μεν με αρκετό προβληματισμό δε. Το τέλος της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα έχει γίνει κάτι σαν το τέλος της ιστορίας , προαναγγέλλεται συνεχώς και δεν έρχεται ποτέ. Μπορεί τα δυο πάλαι μεγάλα κόμματα να μην είναι πια τόσο μεγάλα, αλλά παραμένουν κραταιά, μπορεί να αμφισβητούνται αλλά διαθέτουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μπορεί να έχουν χάσει τεράστιες δυνάμεις αλλά ακόμη και στις δημοσκοπήσεις η ΝΔ είναι δεύτερη και το Πασοκ είναι το πρώτο κόμμα του σοσιαλδημοκρατικού χώρου.
Ο δικομματισμός στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο φαινόμενο αλλά σύμφυτο με το ίδιο DNA του ελληνικού κράτους. Τα πολιτικά δίδυμα Κωλέττη-Μαυροκορδάτου και Τρικούπη-Δηλιγιάννη σημάδεψαν το 19ο αιώνα, ενώ η διαμάχη Φιλελευθέρων-Λαϊκών σημάδεψε τα πρώτα 40 χρόνια του 20ου αιώνα. Ούτε η Μικρασιατική Καταστροφή δεν ανέτρεψε αυτό το πολιτικό δίδυμο. Χρειάστηκε η δικτατορία του Μεταξά, ο πόλεμος, η μεγάλη καταστροφή, ο εμφύλιος, η ανάδυση της Αριστεράς ως παίκτη στο πολιτικό σκηνικό για να πάμε στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Η ΕΡΕ και η Ένωση Κέντρου συγκρότησαν ένα βραχύβιο δικομματισμό που όμως ανετράπη από τεκτονικές πολιτικές και γεωστρατιωτικές εξελίξεις όπως μια μακροχρόνια δικτατορία και την Κυπριακή τραγωδία.
Η ΝΔ και το Πασοκ έχουν συγκροτήσει το πιο ισχυρό πολιτικό δίδυμο στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Δεν συνδέεται μόνο με την οικονομική ευμάρεια της 25ετίας μετά τη Μεταπολίτευση αλλά και με τη σταθερότητα που επέφεραν στο τόπο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ένα έθνος που πολέμαγε συνεχώς τα πρώτα 50 χρόνια του 20ου αιώνα , δεν γνώρισε την πολεμική ένταση στο άλλο μισό. Το κοινωνικό ιστορικό υποσυνείδητο λειτούργησε ευεργετικά και για τα δυο κόμματα σε αυτό το τομέα. Το μνημόνιο το 2009 και η μεγάλη πολιτική κρίση του 2012 επέφεραν ισχυρά πλήγματα στο δικομματισμό και προκάλεσαν την ανάδειξη του Συριζα ως αντιπολίτευση ο οποίος υιοθέτησε την εκλογική μάζα του Πασοκ αλλά όχι το brand name. Το κοινωνικό και οικονομικό τσουνάμι ήταν ισχυρό αλλά όχι σαρωτικό. Η σταθερότητα που εξασφαλίζουν τα δυο κόμματα στο σύστημα επιτρέπουν και την άνοδο του Σύριζα αφού η ολική ανατροπή θα επηρέαζε και αυτόν όπως εξάλλου συνέβη και με την ΕΔΑ. ΝΔ και Πασοκ 40 χρόνια μετά είναι εδώ λοιπόν. Λαβωμένα αλλά όχι στο πάτωμα. Λιγότερο θελκτικά και γοητευτικά γιατί πια δε μοιράζουν ελπίδα. Μένει να αποδειχθεί αν έχουν όραμα για να αντέξουν άλλα 40 χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου