Ο δεκάλογος του θρασύτατου νεοέλληνα

1. Βγαίνω στη σύνταξη στα 50 μου χρόνια και απαιτώ οι υπόλοιποι να με πληρώνετε πλουσιοπάροχα μέχρι τα 90 μου. Όσοι δουλεύουν σε χημικά εργοστάσια η είναι ανάπηροι ας περιμένουν μέχρι τα 67 τους.

2. Κλέβω συστηματικά την εφορία, μη κόβοντας αποδείξεις και πολλά άλλα και όταν έρχεται να μου βάλει πρόστιμο ρίχνω βενζίνη κι απειλώ να πυρποληθώ. Να πληρώνουν όλοι οι άλλοι εκτός από μένα.
 
3. Έκτισα αυθαίρετο νύχτα (εγώ κι άλλοι 1 εκατ. τζιμάνια συμπολίτες μου) και αλλοίμονο τους αν μου το κατεδαφίσουν. Τι με ενδιαφέρει αν το έκτισα ακόμη και σε δασική έκταση; Οι άλλοι νόμιμοι ηλίθιοι που έκτισαν με οικοδομική άδεια, ΙΚΑ, φόρους  κλπ είναι από άλλο πλανήτη.

4. Είμαι μπαγαπόντης. Έγινα αφεντικό στην επιχείρησή μου χωρίς να πληρώνω εργαζόμενους, ασφαλιστικά ταμεία, φόρους κλπ. Όσοι πιστεύουν στη νομιμότητα να πάνε σε άλλη χώρα. 

5. Διορίστηκα συμβασιούχος από το κόμμα μου και μπήκα από το παράθυρο. Τώρα είμαι στα δικαστήρια και τους λέω ότι καλύπτω πάγιες και διαρκείς ανάγκες για να με μονιμοποιήσουν. Οι δικαστές τσιμπάνε, το κόμματα βολεύονται με τη ψήφο μου και τώρα  περιγελώ εσάς και τους συναδέλφους μου που με κόπο πέρασαν από το ΑΣΕΠ. Είμαι μάγκας εγώ και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι σε δημόσιο, ΔΕΚΟ και τράπεζες. 

6. Πήρα το πτυχίο μου χάρις στους καθηγητές μου. Εγώ τους έδωσα τη ψήφο μου να πάρουν κι αυτοί τη θεσούλα τους και αυτοί μού ΄δωσαν απλόχερα βαθμούς. Οι σπασίκλες τι πέτυχαν παραπάνω αφού έχουμε και οι δυο πτυχίο; 

7. Πήρα στεγαστικό δάνειο και τώρα εκμεταλλευόμενος την κρίση δεν πληρώνω δόσεις. Χαζός είμαι που με προστατεύουν κι ας βγάζω μέχρι 35.000 ευρώ το χρόνο (αυτό προβλέπει ο νόμος). Αν έρθουν να με βγάλουν έξω θα φωνάξω τα κανάλια και θα βάλω τα κλάματα. Οι αφελείς δημοσιογράφοι συγκινούνται. 

8. Είμαι μεγαλοεπιχειρηματίας και πατριώτης. Τσέπωσα μπόλικα παλαιότερα με κρατικές δουλειές.Φρόντισα και τα έστειλα στο εξωτερικό.Πάλι εγώ θα κονομήσω αν η χώρα πτωχεύσει.. Και δεν θέλω να ακούω ότι δεν βοηθώ με αγαθοεργίες. 

9. Δεν χωνεύω το κόμμα που κυβερνά αν δεν είναι δικό μου. Ασχέτως αν κάνει καλά τη δουλειά του. Εγώ πώς θα κάνω τις δικές μου;  

10. Τελικώς μάλλον σχεδόν όλοι μας είμαστε θρασύτατοι. Πως αλλιώς η χώρα θά έφτανε στον γκρεμό; Οι πολιτικοί δεν μπορούν από μόνοι τους. Εμείς τους εκλέγαμε και έτσι τους θέλαμε. Και έτσι οι λίγοι (και εξυπνότεροι) έφαγαν τα πολλά και οι πολλοί (λιγότερο κουτοπόνηροι) τα λίγα. Και οι τελευταίοι πάντα πληρώνουν το λογαριασμό.

ΠΗΓΗ: newpost.gr