Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Γεωπολιτικό παιχνίδι με πολλούς παίχτες

Αποτέλεσμα εικόνας για βαλκανια χαρτης

ΠΗΓΗ: www.onalert.gr

Οι σκηνές που διαδραματίσθηκαν αργά την Πέμπτη στο Κοινοβούλιο της γειτονικής FYROM θα μπορούσαν να ήταν αδιανόητες και πρωτόγνωρες ίσως για κάποια ευρωπαϊκή χώρα όχι όμως για τα Βαλκάνια... Οι ταραχές που ξέσπασαν με την εκλογή του Αλβανόφωνου Ταλάτ Τζαφέρι στον θώκο του προέδρου της Βουλής των Σκοπίων ήταν απλώς η αφορμή για την έκρηξη οργής των υποστηρικτών του πρώην πρωθυπουργού και ηγέτη του εθνικιστικού κόμματος VMRO, Νίκολα Γκρούεφσκι. Γιατί τα αίτια είναι πολλά, παλιά και όπως συμβαίνει συνήθως στην Βαλκανική, πολύπλοκα.

Μπορεί οι οπαδοί του Νίκολα Γρούεφσκι να δηλώνουν πως “δεν θα αφήσουν την χώρα να πέσει στα χέρια Αλβανών”, όμως η κρίση δεν είναι καινούργια. Πολύ πριν τις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου που άφησαν την ΠΓΔΜ να παραπαίει αναζωπυρώνοντας τα εθνικιστικά πάθη, το σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων των ηγετών της αντιπολίτευσης ήταν ένας από του λόγους που έριξαν λάδι στην φωτιά που σιγοκαίει στην βαλκανική μας γειτονιά.

Τον Μάιο του 2015 η αντιπολίτευση είχε κατηγορήσει τον πρωθυπουργό Γκρούεφσκι ότι επιχειρούσε να ελέγξει τους πολιτικούς του αντιπάλους, τον Τύπο και την Δικαστική εξουσία με παρακολουθήσεις τηλεφώνων οι οποίες “έδειχναν” τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Σάσο Μιχάλκοφ και... ξάδελφο του πρωθυπουργού. Έκτοτε ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών Ζόραν Ζάεφ εργάσθηκε μεθοδικά για την αναρρίχησή του στην εξουσία συμμαχώντας με τα κόμματα των Αλβανοφώνων μόνο και μόνο για να δει τα όνειρά του να μπλοκάρονται από τον πρόεδρο της χώρας ενώ οι εθνικιστές είναι στους δρόμους από την πρώτη στιγμή που ο Ζάεφ επεχείρησε να σχηματίσει τον συνασπισμό τον οποίος χαρακτηρίζουν “κόκκινο πανί”. Χάος...

Θα μπορούσε να ήταν απλώς μια ταραγμένη περίοδος μιας χώρας. Όμως με τον Αλβανό πρόεδρο ΈντιΡάμα να μην χάνει ευκαιρία να προκαλεί με εμπρηστικές δηλώσεις περί “Μεγάλης Αλβανίας” ακόμη και με ένωσή της με το κρατικό μόρφωμα του εύφλεκτου Κοσσυφοπεδίου, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αυτό που κάνει τα Σκόπια “καζάνι που βράζει” είναι το γεγονός ότι περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού είναι αλβανικής καταγωγής -το επιχείρημα των εθνικιστών δε είναι αυτό ακριβώς: οι Αλβανοί υπονομεύουν την ενότητα του κράτους.

Μετά τα επεισόδια της Πέμπτης, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έσπευσαν να ηρεμήσουν τα πνεύματα με δηλώσεις για νηφαλιότητα. Η Ρωσία πήγε ένα βήμα παραπέρα, καταγγέλλοντας τα “προσχεδιασμένα επεισόδια” όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

"Διακατεχόμαστε από βαθιά ανησυχία για τις τελευταίες εξελίξεις στη FYROM. Στις 27 Απριλίου, η αντιπολίτευση που έχασε τις βουλευτικές εκλογές προσπάθησε να αρπάξει την εξουσία με τη βία” αναφέρει η σχετική ανακοίνωση. “Μια τόσο γρήγορη και συντονισμένη αντίδραση αναμφίβολα αποδεικνύει πως ότι έγινε ήταν προσχεδιασμένο και εις γνώσιν των “εξωτερικών επιτηρητών” της Σκοπιανής αντιπολίτευσης” επισημαίνει με νόημα η Μόσχα.

Η ηγεσία της FYROM έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ότι απειλείται -από τους Αλβανόφωνους του Κοσόβου, τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό του Έντι Ράμα, την Βουλγαρία που περιμένει απλώς μια ιστορική ευκαιρία να κάνει την δική της κίνηση, εφόσον το ευνοούν οι συνθήκες... Η σφοδρότητα των χθεσινών επεισοδίων δείχνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι η εθνικιστική διαμάχη δεν είναι κάτι περαστικό διότι υποδαυλίζεται “έξωθεν” και δη εντέχνως.

Στο... κοκτέιλ μολότοφ που περιμένει μια δυνατή σπίθα για να ανάψει, προσθέστε την αναταραχή που υποβόσκει στο Κοσσυφοπέδιο -μόλις πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστησε σαφές πως η πρόθεση της κυβέρνησης εκεί για την δημιουργία τακτικού Στρατού την βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετη- την Βουλγαρία που εξοπλίζεται με σύγχρονο υλικό αντικαθιστώντας τα πεπαλαιωμένα μαχητικά της Αεροπορίας της με JAS 38 Gripen και... την Τουρκία.

Βασικός “παίκτης” κατά τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Ταγιπ Ερντογάν που πάντα βρίσκει χρόνο να προσφέρει αμέριστη στήριξη στην Αλβανία και τα Σκόπια, η Άγκυρα εξακολουθεί να βλέπει στον λεγόμενο “μουσουλμανικό τόξο” στα Βαλκάνια την αίγλη της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και εργάζεται με συνέπεια για να την ανακτήσει. Σε αυτό το παιχνίδι όμως κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα εξελιχθεί η παρτίδα. Ακόμη και οι πιο καλοί παίκτες “καίγονται”... από χέρι και μάλιστα εκεί που δεν το περιμένουν. Γιατί “εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου