Κυριάκος προς πατέρα: Είχες, όμως, τη γενναιότητα να κοντύνεις εσύ, καθώς εγώ ψήλωνα, έτσι ώστε η σκιά σου να μην είναι πολύ βαριά επάνω μου.

Κηδεία Μητσοτάκη: Ράγισε καρδιές ο Κυριάκος στον επικήδειο για τον πατέρα του

«Η ιστορία δεν γράφεται με αν... Ήσουν πάντα μπροστά από την εποχή σου» είπε στον επικήδειό του ο πρόεδρος της ΝΔ και κατέληξε για τον πατέρα του: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι αφέντης της μοίρας του και καπετάνιος της ψυχής του.

«Τα λόγια σου δεν είναι για να μας θυμίζουν τι θα είχε συμβεί, αν... Ήξερες, άλλωστε, ότι η ιστορία δεν γράφεται με αν» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, στον επικήδειο που εκφώνησε κατά την εξόδιο ακολουθία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Συγκινημένος, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για την πολιτική παρακαταθήκη του πρώην πρωθυπουργού και πατέρα του, ενώ σημείωσε: «Ήσουν πάντα μπροστά από την εποχή σου».

«Το βλέμμα σου ήταν πάντα εστιασμένο στο μέλλον. Η πολιτική σου παρακαταθήκη είναι αειθαλής, όπως αειθαλής υπήρξες κι εσύ» είπε χαρακτηριστικά.

Ακόμη, ανέφερε ότι το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είναι οδηγός για όλους: «Να λέμε την αλήθεια, να μην κολακεύουμε τον λαό, να σεβόμαστε τη δημοκρατία και το κοινοβούλιο. Να επιδιώκουμε την ενότητα και όχι τον διχασμό, να μην ξεχνάμε ποτέ ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης».

«Ήξερες ότι το κακό το οποίο πάλεψες μια ζωή είναι πάντα ζωντανό, ο λαϊκισμός ο φθόνος, η μισαλλοδοξία, ο διχασμός παραμένουν δυστυχώς θλιβεροί συνοδοιπόροι της ιστορικής μας διαδρομής» συνέχισε ο κ. Μητσοτάκης. «Η συμβουλή σου σε μας τους νεότερους ήταν απλή: να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας και να ξεκινάτε πάντα με διάθεση να τους βοηθήσετε».

«Τώρα περνάει στη δική μας γενιά το χρέος να πολεμήσουμε τον λαϊκισμό και τη μισαλλοδοξία» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ. «Χιλιάδες συμπολίτες μας θα χύσουν ένα δάκρυ βουβό» είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αναφερόμενος στα συναισθήματα του λαού για τον εκλιπόντα πρώην πρωθυπουργό.

Κλείνοντας τον επικήδειο λόγο του, ο κ. Μητσοτάκης μνημόνευσε την περίοδο των παιδικών του χρόνων δίπλα στον πατέρα του: «Σε θυμάμαι όταν ήμαστε εξόριστοι, να με πηγαίνεις με το μετρό στο Παρίσι. 

Καθώς μεγάλωνα δεν είχες πολύ χρόνο να μου διαθέσεις, είχες τη γενναιότητα να κοντύνεις εσύ όσο εγώ ψήλωνα, έτσι ώστε η σκιά σου να μην είναι πολύ βαριά πάνω μου. Καθώς τα χρόνια πέρναγαν βρήκαμε την ισορροπία. Σου είπα αυτά που ήθελα και με είδες εκεί που ήθελες».

«Αφήνεις πίσω σου το πιο ωραίο και το πιο σημαντικό: μια ενωμένη οικογένεια. Τέσσερα παιδιά, 13 εγγόνια 13 δισέγγονα και δύο ακόμα που δεν πρόφτασες να γνωρίσεις. Ήσουν η κολόνα του σπιτιού μας, ένας βράχος σταθερότητας που βρίσκαμε καταφύγιο για τις μικρές και μεγάλες μας ανησυχίες» κατέληξε, εμφανώς συγκινημένος.

Αμέσως μετά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έπεσε» στην αγκαλιά της Ντόρας Μπακογιάννη, μην μπορώντας να κρύψει τη συγκίνησή του...