Ποιος ήταν ο 'Αγιος Βαλεντίνος;

Ο Άγιος Βαλεντίνος πάντρευε κρυφά Ρωμαίους στρατιωτικούς την εποχή του ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαύδιου του ΙΙ, παρόλο που η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου άρχισε να εορτάζεται ως Ημέρα των Ερωτευμένων στην Αγγλία του ύστερου Μεσαίωνα, έχοντας παγανιστικές και χριστιανικές αναφορές. 

Σε κάθε περίπτωση αξίζει να σημειώσουμε ότι η  γιορτή καταργήθηκε από την Εκκλησία τον 5ο αιώνα μ.Χ., ως ειδωλολατρική. Πιο συγκεκριμένα, στη θέση της (14 Φεβρουαρίου) μπήκε ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου, μάρτυρα της χριστιανικής πίστης από τη Ρώμη, με απόφαση του Πάπα Γελάσιου. 

Ποιος ήταν ο 'Αγιος Βαλεντίνος και τι σχέση είχε με τους στρατιώτες του αυτοκράτορα Κλαύδιου ΙΙ. Στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία τον 3ο αιώνα εισέβαλαν Γότθοι. Παράλληλα την ίδια εποχή ξέσπασε η λεγόμενη πανούκλα του Κυπριανού, πιθανότατα είναι η ευλογιά, η οποία σκότωνε πάνω από 5.000 άτομα την ημέρα. Έτσι, πολλοί πέθαναν και ο ρωμαϊκός στρατός είχε εξαντληθεί από τους στρατιώτες.

Επειδή ακριβώς η ρωμαϊκή αυτοκρατορία χρειάζονταν περισσότερους στρατιώτες και λόγω της αντίληψης που υπήρχε ότι οι άνδρες που δεν είναι παντρεμένοι είναι καλύτεροι στη μάχη ο Αυτοκράτορας Κλαύδιος ο ΙΙ απαγόρευε τον παραδοσιακό γάμο στο στρατό. 

Ο αυτοκράτορας Κλαύδιος ΙΙ προσπάθησε να καταστείλει τις εσωτερικές αντιπαλότητες που προκύψαν από τη δολοφονία του προηγούμενου αυτοκράτορα Γαλλιηνού, ο οποίος υποχρέωνε τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο να τον αποθεώνουν ως ρωμαϊκό θεό.

Έτσι, εκείνη την περίοδο, οι πολίτες αναγκάστηκαν να λατρεύουν τους ρωμαϊκούς  θεούς. Εκείνοι που αρνήθηκαν τη λατρεία των ρωμαϊκών θεών θεωρήθηκαν αντιφρονούντες και εχθροί του κράτους και σκοτώνονταν. Οι διώξεις του αυτοκράτορα στόχευαν ειδικά τους χριστιανούς και με βάση τη νομοθεσία τους ανάγκαζε να αρνηθούν το πιστεύω τους ή να πεθάνουν.

Φρικτά βασανιστήρια συνέβησαν τους τρεις πρώτους αιώνες στη Χριστιανοσύνη. Οι Χριστιανοί ρίχνονταν στα λιοντάρια, τους έβραζαν ζωντανούς, τους έβγαζαν τη γλώσσα και άλλες θηριωδίες. Επειδή πάρα πολλά αρχεία καταστράφηκαν, λεπτομέρειες της ζωής του Αγίου Βαλεντίνου είναι ελάχιστες. Αυτά που έγιναν γνωστά τελικά μάλλον άρχισαν να τυπώνονται κατά το έτος 1260 και έπειτα στη Νυρεμβέργη το 1493.

Έτσι λοιπόν ο Άγιος Βαλεντίνος, σύμφωνα με τον θρύλο, υπήρξε ιερωμένος του 3ου αιώνα, ο οποίος σε πείσμα των αυτοκρατορικών διαταγών του ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου του Γοτθικού, δεχόταν να παντρέψει νεαρούς στην ηλικία ερωτευμένους, γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο τους άρρενες από τη στρατιωτική θητεία. Με άλλα λόγια, επρόκειτο για πραγματικό προστάτη των ερωτευμένων και των αντιρρησιών συνείδησης, θα λέγαμε σήμερα! 

Ένας άλλος θρύλος λέει ότι όσο καιρό ο Βαλεντίνος ήταν μέσα στη φυλακή, αρνούμενος να αποκηρύξει την πίστη του, ερωτεύτηκε την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακά του, στην οποία μάλιστα έστειλε κι ένα γράμμα με την υπογραφή: Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου.

Τη νοηματοδότηση που έχει σήμερα η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την απέκτησε στα χρόνια του ύστερου Μεσαίωνα, γύρω στον 14ο αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, την πρώτη γραπτή αναφορά την έχουμε το 1382 στο ποίημα Το Κοινοβούλιο των Πτηνών (Parlement of Foules) του πατέρα της αγγλικής λογοτεχνίας Τζέφρι Τσόσερ. 

Το ποίημα των 699 στίχων είναι ένα ενύπνιο εμπνευσμένο από την παράδοση, κατά την οποία κάθε χρόνο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τα πουλιά συγκεντρώνονται μπροστά στη θεά της φύσης για να διαλέξουν ερωτικούς συντρόφους («...for this was Saint Valentine's Day, when every bird cometh there to choose his mate...»).

Στις αρχές του 17ου αιώνα η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ως Γιορτή των Ερωτευμένων θα πρέπει να ήταν αρκετά γνωστή στην Αγγλία, αν λάβουμε υπόψη μας τη σχετική αναφορά στον Άμλετ του Σέξπιρ (Τραγούδι της Οφέλιας από την 4η πράξη, Μετάφραση Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, 1916):

Καλό πρωί! Είναι σύσκοτο. Τον Άγιο Βαλεντίνο
γιορτάζω κι ήρθα κόρη εδώ
στο παραθύρι σου να ιδώ
ταίρι με σε αν θα γίνω.
Σηκώθη ο νιος και ντύνεται κι ευτύς την πόρτα ανοίγει
και μπαίνει μέσα η κορασιά,
που κορασιά δε θά 'ναι πλιά,
όταν απόκει φύγει.

Το 1840 ήταν κοινός τόπος η ανταλλαγή, μεταξύ των ερωτευμένων, μικρών χειρόγραφων σημειωμάτων με ευχές (valentines). Το ίδιο χρονικό διάστημα η γιορτή διαδόθηκε και στην Αμερική, όπου η ανταλλαγή ευχετήριων καρτών βοηθήθηκε από τη βιομηχανοποίηση και τα φθηνά ταχυδρομικά τέλη. Με την πάροδο του χρόνου το επιχειρηματικό δαιμόνιο και η πολιτιστική επιβολή των αγγλοσαξόνων έδωσαν στη γιορτή τον οικουμενικό χαρακτήρα που γνωρίζουμε σήμερα.

Τα τελευταία χρόνια η εμπορευματοποίηση της γιορτής έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Μετά τις κάρτες, τις ηλεκτρονικές κάρτες μέσω Ίντερνετ (e-cards), τα λουλούδια και τα σοκολατάκια, σειρά έχει η βιομηχανία των κοσμημάτων να οικειοποιηθεί την ημέρα των ερωτευμένων. Ο τζίρος του Αγίου Βαλεντίνου μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπέρασε το 2010 τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, το ισόποσο του ΑΕΠ της Μποτσουάνα.

Ο Άγιος πέθανε φρικτά στις 14 Φεβρουαρίου. Συγκεκριμένα, κτυπήθηκε με ρόπαλα και πέτρες, και όταν αυτό απέτυχε να τον σκοτώσει, αποκεφαλίστηκε έξω από την Πύλη Φλαμίνια στις 14 Φεβρουαρίου, 269 μ.Χ.

Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία δεν δέχεται τον Βαλεντίνο ως Άγιο. Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου προκαλεί αντιδράσεις στον μη Χριστιανικό κόσμο. Στην Ινδία οι φανατικοί ινδουιστές και μουσουλμάνοι αντιτίθεται στη γιορτή. Τη θεωρούν πολιτιστικό μίασμα και προϊόν της παγκοσμιοποίησης. Στο Πακιστάν, το τοπικό ισλαμικό κόμμα ζητά την κατάργησή της, καθώς, όπως υποστηρίζει, αντιβαίνει τον Ισλαμικό Πολιτισμό. Την ίδια άποψη έχουν και οι συντηρητικοί κύκλοι του θεοκρατικού Ιράν.

Με πληροφορίες 
από wnd.com 
sansimera.gr