Σάββατο 28 Απριλίου 2018

Π. Σπηλιωτοπούλου: Η γενιά μου είναι μία γενιά που έχει μάθει να κοπιάζει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί


Λίγα λόγια για την Πάττυ! Ποια είναι και τι κάνει αυτό τον καιρό. 

H Πάττυ (Παναγιώτα) Σπηλιωτοπούλου είναι Φυσικός – Μετεωρολόγος. Μόλις ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα, στο χώρο των ΜΜΕ. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, ενώ έχει καταγωγή από την Ακράτα Πελοποννήσου και η μητέρα της είναι γερμανίδα. Άριστη μαθήτρια από πολύ μικρή, με έμφυτη κλίση στις ξένες γλώσσες και στους υπολογιστές. 

Κατόπιν Πανελληνίων εξετάσεων, πέρασε στο Τμήμα Φυσικής, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, από το οποίο αποφοίτησε επιτυχώς. Από τα προπτυχιακά ήδη χρόνια, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον σε ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή. Θέλοντας να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτόν τον τομέα, έγινε δεκτή στο Τμήμα Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, στη Φυσική Περιβάλλοντος, με κατεύθυνση τη Μετεωρολογία.

Συνεργάζεται αυτό τον καιρό με...

Παρουσιάζει, κάνει πρόγνωση και επιμελείται το δελτίου καιρού του  BLUE SKY, το οποίο προβάλλεται κάθε βράδυ στις 21.40 (και τα Σαββατοκύριακα στις 21.30), αμέσως μέτα το κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Βγαίνει σε ραδιοφωνικές εκπομπές, όπως το thema radio 104,6 και τον Maximum 96.3 Αλεξανδρούπολης «Το Καταφύγιο των Κυνηγών», όπου μπορείτε να ακούτε την εβδομαδιαία πρόβλεψη καιρού, κάθε Δευτέρα βράδυ. 

Έχει συνεργαστεί...

Εμφανίσεις στην εκπομπή «χ2» με τον Γιάννη Πολίτη, στο ACTION24.- Mε το protothema.gr (όπου έγραφε καθημερινά αναλυτική πρόγνωση καιρού στη στήλη «Ελλάδα»).- Mε την τοπική ανεξάρτητη εφημερίδα των Νοτίων Προαστίων Αττικής «Ο Παλμός της Γλυφάδας» (όπου έκανε εβδομαδιαία πρόγνωση).

Για να δούμε τι μας είπε!

Ως γυναίκα - και μάλιστα νέα - βιώνεις διακρίσεις/ειρωνεία/μπούλινγκ στον επαγγελματικό σου χώρο;

Τα τελευταία χρόνια στις περισσότερες χώρες του δυτικού πολιτισμού, οι γυναίκεςκατάφεραν να ρίξουν μικρά ή μεγαλύτερα ανδροκρατούμενα “κάστρα”. Στην Ελλάδα, οι γυναίκες καλούνται να προσπαθήσουν διπλά για να αποδείξουν την επαγγελματική τους ικανότητα και επάρκεια, απ’ ότι ένας άνδρας. Η κοινωνία μας έχει ακόμη αρκετά ταμπού. Ωστόσο, έχει κάνει βήματα προόδου και έχουμε δει γυναίκες να καταλαμβάνουν σημαντικές θέσεις, στην πολιτική, στη δικαιοσύνη και άλλους φορείς της δημόσιας ζωής,  αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Απομένουν πάντως πολλά βήματα ακόμη να κάνουμε.Από την άλλη, πιστεύω ότι οι περισσότερες γυναίκες δε θα θέλαμε να ανέβουμε επαγγελματικά, αποκλειστικά λόγω του φύλου μας. Θέλουμε να κρινόμαστε επί ίσοις όροις, σε όλα τα επίπεδα. Επιθυμούμε την ισότητα κι όχι την ανταλλαγή των ρόλων. Όσον αφορά στη δική μου περίπτωση, μέχρι σήμερα δεν έχω δεχθεί κάποια συμπεριφορά που θα με έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ίσως να ήμουν πιο τυχερή, σε σύγκριση με άλλες γυναίκες εργαζόμενες. Πάντως, δυσάρεστα περιστατικά συμβαίνουν σε όλους τους επαγγελματικούς (και όχι μόνο) τομείς. Όμως, στη δική μας δουλειά, λόγω της έκθεσης στη δημοσιότητα, τέτοια περιστατικά μπαίνουν στο μεγεθυντικό φακό και γι’ αυτό συζητούνται και περισσότερο.Για να «ελαφρύνω» λίγο το θέμα, αν είσαι βέβαια η μόνη γυναίκα μεταξύ πολλών ανδρών σε έναν επαγγελματικό χώρο, ίσως και να είσαι τυχερή, αφού οι περισσότεροι, τουλάχιστον, θα σε προσέχουν.




Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38);

Δε θα έλεγα ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο παράπονο από τη γενιά στην οποία ανήκω. Είναι μία γενιά που έχει μάθει να κοπιάζει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Μάλλον, η γενιά μας έχει παράπονο από τα όσα έπραξαν (ή δεν έπραξαν) οι προηγούμενες. Η χώρα που μας παρέδωσαν δεν είναι αυτή που μας άξιζε. Αυτό που εμείς οφείλουμε από την πλευρά μας, είναι να αγωνιστούμε, για να παραδώσουμε μια καλύτερη Ελλάδα στα δικά μας παιδιά, ώστε “αύριο” να μη μας κατηγορήσουν κι αυτά με τη σειρά τους. Τί να πουν και τα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία, τα οποία δεν έζησαν την Ελλάδα της οικονομικής ευμάρειας, ενώ το μέλλον τους φαντάζει υποθηκευμένο για τα επόμενα χρόνια... 

Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που τα τελευταία χρόνια βίωσε οικονομική ή πολιτική κρίση. Είναι όμως, η μόνη χώρα που παραμένει τόσα χρόνια μέσα αυτό το σπιράλ της μιζέριας, των λουκέτων, της φτώχειας, της έλλειψης ευκαιριών. Αν όμως δεν παραδεχθούμε και δε διορθώσουμε τα λάθη που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση, δεν θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να προχωρήσουμε.Θα ήθελα να σταθώ και στα δύο μεγαλύτερα κακά που έφερε η κρίση αυτή. Το πρώτο, είναι το «σύννεφο» της κατάθλιψης που έχει σκεπάσει τη χώρα. Ο Έλληνας έχασε το χαμόγελό του, την ελπίδα του. Το δεύτερο και ακόμα μεγαλύτερο κακό, είναι ο διχασμός. Οι Έλληνες χωριστήκαμε σε «στρατόπεδα», στην αρχή για την οικονομία, έπειτα για την πολιτική και σήμερα για οτιδήποτε συζητείται στη δημόσια σφαίρα. Η Ελλάδα στο παρελθόν πλήρωσε ακριβά την εσωτερική διχόνοια, το μεγάλο διαχρονικό πάθος της φυλής μας… Ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Χωρισμένοι είμαστε «ικανοί» για τα χειρότερα. 

Μια θετική-ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;

Ελπίζω οι Έλληνες να μάθουμε από τα λάθη μας κι ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που βιώνει η χώρα μας.

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί.

Μου έρχονται πολλές σκέψεις στο μυαλό. Θα έλεγα όμως ότι, δύο είναι οι φράσειςπου με παρακινούν όσο καμία άλλη και σίγουρα δεν είναι καινούριες, τις έχετε ξανακούσει. Τις πιστεύω όμως πραγματικά και προσπαθώ πάντα να λειτουργώ, με βάση αυτές. Είμαι της φιλοσοφίας, «να στοχεύεις όσο ψηλότερα μπορείς». Με την προϋπόθεση φυσικά ότι καταβάλλουμε την απαιτούμενη προσπάθεια, πάντα με γνώμονα το ήθος, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους κι έχουμε πίστη στο Θεό και στις δυνάμεις μας. Με αυτόν τον τρόπο, ακόμα κι αν δεν επιτεύξουμε τον αρχικό μας «στόχο», θα έχουμε σίγουρα καταφέρει κάτι πολύ καλό για εμάς. Και η δεύτερη φράση, που όσο «τετριμμένη» κι αν ακούγεται, είναι τεράστιας σημασίας, «εάν έχουμε υγεία, είναι στο χέρι μας να καταφέρουμε όλα όσα επιθυμούμε». Παράλληλα όμως, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να είμαστε ταπεινοί γιατί, όπως είπε και o Vincent Voiture (Γάλλος συγγραφέας, 1598-1648), «Η τύχη πουλάει ακριβά, αυτό που μοιάζει να χαρίζει»

Να είσαι καλά Πάττυ!

Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη Θωμά.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου