Ν. Ζόμπολας: Να στύβεις την ζωή στην παλάμη σου, ζήσε τα όνειρα σου και μάθε από τα λάθη σου

Αρχικά αγαπητέ Νίκο θα μου πεις τα βασικά. Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, οικογένεια, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ. 

Γεννήθηκα στην Αθήνα, όταν γύρισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το Παρίσι. Μεγάλωσα σε Προάστειο, στην Αγία Παρασκευή, σε πολυμελή και εύπορη οικογένεια και με πολλά πολιτικά ερεθίσματα και γνωρίζοντας όλη την τότε «άρχουσα τάξη» της παλαιάς οικονομίας, λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου, ο οποίος γεννήθηκε στην Σπάρτη επί κατοχής και η μητέρα μου στο Παρίσι, μικρασιατικής καταγωγής.

Σπούδασα στατιστική με ασφαλιστικές σπουδές, Πειραιά και Λονδίνο και δούλεψα σε χρηματοοικονομικά, πριν αναλάβω το ασφαλιστικό γραφείο του πατέρα μου. Έτυχε να μου «πάει» το επάγγελμα και να συνεχίσω με επιτυχία την πατρική δραστηριοποίηση, αν και δύσκολο και αγχωτικό να τον φτάσω, καθώς ήταν από τα πρώτα και πιο πετυχημένα ασφαλιστικά πρακτορεία της χώρας. Η επιτυχία δεν είναι ποτέ συνεχής και η σταθερότητα δεν την εξασφαλίζει πάντα. Ο πατέρας μου ήταν «πολιτικάντης» αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκε σε βάθος, κάτι που όπως φαίνεται το «κόλλησα» κι εγώ, αλλά με πιο ενεργή ενασχόληση. Μου αρέσει η ενασχόληση με τα κοινά, μου αρέσει η εξουσία με την καλή έννοια και η κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο, το να μπορείς να βοηθάς συνανθρώπους δίνοντας κουράγιο και ελπίδα, όχι επιδόματα ή ρουσφέτια. Πολλοί κάνουν το λάθος να χαρακτηρίζουν έναν απόγονο από τον πρόγονο, λάθος.  Ο πατέρας μου ήταν κοντά στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη κι εγώ στον Κώστα Καραμανλή και τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, χωρίς να αναιρεί ο ένας τον άλλον. Όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο Κυριάκος και η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η Ντόρα. Παρεπιπτόντως, θεωρώ μεγάλη πολιτική αδικία, που η Ντόρα Μπακογιάννη δεν έχει γίνει ΠΘ. 

Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον σύντροφο, που να ανέχεται το πάθος σου για την πολιτική, προς το παρόν είμαι τυχερός και την σύντροφο μου (χαριτολογώντας) την αποκαλώ «Πατούλαινα». Είμαι ατίθασος και ψάχνομαι συνέχεια στις απόψεις μου. Μέχρι προσφάτως, έπαιζα μπάσκετ, τένις, σκι, οπαδός του Παναθηναϊκού και διάβαζα ιστορικά και πολιτικά βιβλία και άρθρα. 

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Τελευταίως, ασχολούμαι αποκλειστικά 2-3 ώρες την ημέρα εκτός του επαγγέλματος μου, με την πολιτική επικαιρότητα και συναντήσεις με πολιτικά στελέχη κάθε είδους, να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις, οι οποίες στην εποχή μας είναι ραγδαίες. Βλέπω πολλές κινήσεις και περίεργες συνδιαλλαγές, εκδηλώσεις και ανακοινώσεις.

Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν ξημερώσει και πιστεύω όπου να’ναι θα λαλήσει ο κόκορας. Δραστηριοποιήθηκα στον Δήμο Αθηναίων, Συλλόγους συναδέλφων ασφαλιστών, αποφοίτων σχολείων, Επιμελητήριο και ΝΔ, υποψήφιος πολιτικής επιτροπής και μέλος τομέων. Επαγγελματικά προσπαθώ να διατηρώ το ασφαλιστικό μου γραφείο και να κάνω νέες συνεργασίες συνέχεια, ετοιμάζομαι να κάνω μια νέα συνεργασία με έναν ισχυρό «παίκτη» στον χρηματοοικονομικό χώρο, προετοιμάζομαι για τη νέα εποχή ασφαλιστικής διαμεσολάβησης. Αυτή την περίοδο, πολιτικά ασχολούμαι αποκλειστικά στον δήμο Αγ. Παρασκευής, που είμαι και γραμματέας της παράταξης «Μια γενιά μπροστά». Είναι η πόλη μου, που την αγαπώ, μεγάλωσα και ζω ακόμη, παρά την επαγγελματική μου έδρα που είναι στο κέντρο της Αθήνας. Γυρίζω σπίτι μου, κάνω βόλτες στην πόλη μου και λειτουργεί αγχολυτικά. Έβαλα υποψηφιότητα στις εσωκομματικές ΝΔ, στην Β ‘ Αθηνών βόρειο τομέα, αλλά ουσιαστικά δεν συμμετέχω ενεργά κάπου. Δεν έχω αποφασίσει να ασχοληθώ με κάτι πιο ενεργά, δεν ξέρω αν μου το επιτρέπει το επάγγελμα μου, προς το παρόν τα ισορροπώ. Πολιτικά είμαι σε «στάση αναμονής», αν και ανήκω στη ΝΔ χωρίς συνδιαλλαγές και συμβιβασμούς, θεωρώ ότι το πολιτικό τοπίο θα αλλάξει άρδην. Θεωρώ τελευταία ότι επιβιώνει το στυλ πολιτικού «Γιώργου Πατούλη», είναι μια κατηγορία από μόνος του. Η αλήθεια είναι ότι με συγκινεί η κεντρική πολιτική σκηνή και η διάμορφωση στρατηγικής, έχω κάνει και «θεωρία των παιγνίων», αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι θελκτική, πιο άμεση. Όλα θα κριθούν από τις εξελίξεις, την τύχη, το ένστικτο και το κίνητρο, την δουλειά μου δεν την αφήνω, αλλά η πολιτική με τραβάει σαν μαγνήτης. 

Δεν είμαι ο τύπος του πολιτευτή, της χαιρετούρας και του απόλυτου κενού. Έχω άποψη και γνώμη και δεν την χαρίζω σε κανέναν. Είμαι ο τύπος που έχω πολλούς εχθρούς και πολλούς δυνατούς φίλους, λόγω της «λακωνικής» μου ευθύτητας και ειλικρίνειας, δεν είμαι διπλωμάτης, αν και ζυγός.



Είσαι πολιτικοποιήμενος και κομματικοποιημένος. Είσαι εθνικά ευαίσθητος και έντονα κοινωνικοποιημένος; Τι σε γεμίζει σε όλο αυτό; 

Το θεωρώ αδιανόητο για έναν πολίτη αυτής της χώρας, έναν άνεργο, έναν πολύτεκνο ή έναν ελεύθερο επαγγελματία, να μην είναι πολιτικοποιημένος και να μην ενημερώνεται ή να μην συμμετέχει κάπου σε κοινά. Αν δεν ασχοληθούμε οι ίδιοι, δεν θα αλλάξει κάτι. Οι εκλεγμένοι πολιτικοί, δεν είναι καλύτεροι από εμάς, απλά έτυχε να μας εκπροσωπούν. Είμαι πρωτίστως εθνικά ευαίσθητος, πατριώτης, χωρίς έθνος συμπαγές και ανεξάρτητη πατρίδα δεν μπορεί να υπάρξει προκοπή, δεν ισχύει το αντίθετο σε καμία περίπτωση. Η Ελλάς και τα ελληνόπουλα πάνω από όλα. Τα αυτονόητα πλέον τα βαφτίσαμε εθνικισμό, τραγικό. Μου αρέσει να γράφω άρθρα και να διαβάζει κάτι ο κόσμος και να ταυτίζεται. Τα τελευταία 3 χρόνια έχω γράψει πάνω από 100 άρθρα, με κοινό από το κέντρο μέχρι τα πολύ δεξιά. Άρθρα κοινής λογικής και ελληνισμού. Τα άρθρα μου έχουν 70% αναγνώστες με πτυχίο.

Έχεις 2 παιδιά. Αγοράκια. Τι σε αγχώνει για το μέλλον τους; 

Τα αγόρια μου είναι το μέλλον. Είναι φοβερό το συναίσθημα να βλέπεις τα παιδιά σου και να καθρεφτίζεται ο εαυτός σου και το μέλλον αυτής της χώρας. 
Θέλω να είναι καλοί άνθρωποι, να αγαπάνε την πατρίδα τους, να σέβονται τις παραδόσεις και την ιστορία και τους μαθαίνω να βλέπουν ειδήσεις από τώρα και να μπορούν να επιβιώνουν. Δεν με αγχώνει κάτι, είναι η χαρά της ζωής μου και είμαι σίγουρος, ότι έχουν μπει οι κατάλληλες βάσεις.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά σου (30-50); 

Γενικά δεν είμαι παραπονιάρης και γκρινιάρης, είμαι αισιόδοξος τύπος, η γενιά μας τα έχει ζήσει όλα και έχει επιβιώσει, την θεωρώ ευλογημένη. Από ασπρόμαυρη τηλεόραση και 2 κανάλια, μέχρι συνδρομητική. Από σταθερό τηλέφωνο με παράσιτα και πάρε το μηδέν, μέχρι δωρεάν ΜΒ. Από ασφαλιστήριο συμβόλαιο με στυλό, μέχρι το συμβόλαιο σε pdf με ηλεκτρονική υπογραφή. Από το φλερτ σε μπλιμπλικάδικα και Wendy’s , μέχρι το φλερτ στα social media. Ως γενιά έχουμε μεγάλη αβάντα, γιατί ξέρουμε και τις δύο όχθες και είμαστε στην ιδανική ισορροπία αντοχής και ισορροπίας. Θα τραβήξουμε το κάρο επιτυχώς, μην ανησυχεί κανείς.

Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;

Δύσκολα όπως όλοι μας, ίσως είχα την άνεση να ανταπεξέλθω πιο ομαλά, δεν πείνασα, δεν έμεινα άνεργος, αλλά ζορίστηκα όπως όλοι. Αν θεωρήσουμε ότι έχεις τα βασικά και την υγεία σου, από εκεί και πέρα ότι σου λείπει ξαφνικά και βιαίως από την καθημερινότητα σου το βιώνεις άσχημα. Πρέπει να είσαι ισορροπημένος ψυχικά, για να ανταπεξέλθεις, κατά τα άλλα ισχύει η φράση «είχες μερσεντές και στο χωριό σου;» Σε μερικές περιπτώσεις, αυτή η κρίση έφερε κάποια πράγματα σε ισορροπία, τις σχέσεις και τις κοινωνικές δομές, ανέδειξε τα «κακώς κείμενα» που τα κρύβαμε κάτω από το χαλάκι.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;

Η Ελλάς είναι ευλογημένη, το πιστεύω, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Είμαστε εργατικοί, εξαίρετοι επιστήμονες, πολυμήχανοι και καλοί άνθρωποι ως μονάδες, φιλότιμοι και έχουμε μπέσα. Στην ομαδική προσπάθεια χωλαίνουμε μόνο.

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί.

Να στύβεις την ζωή στην παλάμη σου, ζήσε τα όνειρα σου και μάθε από τα λάθη σου.