Ελλάδα - Γαλλια...
Θετικές Επιστήμες και Μόδα...
Κοφτερό μυαλό και μεσογειακό ταμπεραμέντο!
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την Λίλη Παναγουλια ως άτομο.
Τι λέει για την γενιά μας, την πατρίδα μας και το μπούλινκ.
Αρχικά αγαπητή Λίλη, θα μου πεις τα βασικά για σένα: Καταγωγή, γονείς, επάγγελμα, σπουδές, οικογένεια, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ.
Κατάγομαι από τη μεριά του μπαμπά από Πύργο Ηλίας και Μαρούσι και από τη μεριά της μαμάς από Πειραιά και Σαλαμίνα. Έχω τελειώσει στο Παρίσι Μοριακή και Κυτταρική Βιολογία με Master στη Γενετική. Πέρα από το επάγγελμά μου, μου αρέσει πολύ ο αθλητισμός γι αυτό και ασχολούμαι με το τένις, η μουσική όπου παίζω και πιάνο, η μόδα και τα ταξίδια. Δική μου οικογένεια δεν έχω δημιουργήσει ακόμα θα ήθελα κάποια στιγμή αλλά δεν είναι αυτή τη στιγμή στα άμεσα σχέδιά μου. Βέβαια πότε δεν ξέρεις πάνω σε αυτό το θέμα τι θα σου ξημερώσει αύριο...
Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; Τι έχεις στο μυαλό σου;
Δυστυχώς λόγω της κρίσης δεν μπορώ να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενο μου και αυτό το διάστημα ασχολούμαι κυρίως με τις μεταφράσεις από Γαλλικά σε Ελληνικά και το αντίστροφο. Πέρα από αυτό είμαι βοηθός της πρέσβειρας καλής θελήσεως του Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας η οποία με το έργο της προωθεί την Ελλάδα στο εξωτερικό. Η τελευταία εκδήλωσή της είχε να κάνει με τη βράβευση δυο σπουδαίων Γάλλων σχεδιαστών μόδας τον κύριο Jean Claude Jitrois και την κυρία Chantal Thomass τους οποίους φιλοξενήσαμε στην Αθήνα, τους βραβεύσαμε για το έργο τους και τον φιλελληνισμό τους και τους ξεναγήσαμε στην Ακρόπολη,στο μουσείο της Ακρόπολης και στην αρχαία Αθήνα Μοναστηράκι κλπ... Στα σχέδιά μου είναι να δημιουργήσω και μία σελίδα στο web που θα δίνει πληροφορίες για το Παρίσι, μια πόλη που γνωρίζω πάρα πολύ καλά, με πάρα πολλές λεπτομέρειες για όλα έτσι ώστε όποιος θελήσει να το επισκεφτεί να διαβάζει το σάιτ και να μην έχει την ανάγκη κάποιου ξεναγού.
(Με τους Yassen Samouilov, Livia Stoianova,
Σχεδιαστές Μόδας του Οίκου Οn Aura Tout Vu)
Eχεις δεχθεί κάποιας μορφής μπουλινκ ως γυναίκα και ως περσονα; Στον επαγγελματικό σου χώρο ή στην καθημερινότητα γενικά. Πως το αντιμετώπισες;
Φυσικά και έχω δεχθεί μπούλινγκ και στο σχολείο και αργότερα αλλά με είχαν μάθει οι γονείς μου από πολύ μικρή να μην πειράζω κανέναν μεν αλλά αν με πειράξει κάποιος να τον κάνω να μετανιώσει που το έκανε και επειδή είμαι και σαν χαρακτήρας πολύ ισχυρός κατάφερνα πάντα να το γυρίζω όλο αυτό πάνω σε εκείνους που τόλμησαν να μου κάνουν μπούλινγκ. Στο σχολείο αυτό περιοριζόταν στο πείραγμα για ένα σημάδι που έχω στο πρόσωπό μου αλλά αργότερα το χειρότερο είχε να κάνει με το για να σου δώσω δουλειά στην εταιρεία μου ''πάμε για ένα φαγητό το βράδυ''... ή όταν δεν μπορούσαν να αντικρούσουν τα επιχειρήματά μου ορισμένοι ''πήγαινε στην κουζίνα να φτιάξεις φαγητό''... Μέσα από αυτές τις εμπειρίες το μόνο που έχω να πω σε όσους μας διαβάσουν και είναι γονείς είναι να μιλάνε στα παιδιά τους από νωρίς για το τι είναι το μπούλινγκ και πώς πρέπει να το αντιμετωπίζουν όπως έκαναν και οι δικοί μου γονείς, και σε εκείνους που δέχονται μπούλινγκ είναι να μην κάνουν τη χάρη σε κανένα κομπλεξικό ανθρωπάκι και να κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν οι ίδιοι αυτό που έκανα και εγώ και πραγματικά όσοι τόλμησαν και έκαναν σ εμένα αυτό το πράγμα το μετάνιωσαν πικρά γιατί αντί να καταφέρουν να με ρίξουν ή να πειράξουν εμένα κατάφερνα πάντα να τους τσαντίσω εγώ. Κατά κάποιο τρόπο τους ευχαριστώ γιατί έτσι με βοήθησαν να γίνω πιο δυνατή και να μη με φοβίζει πλέον τίποτα, οπότε κάποιος που δέχεται μπούλινγκ άμα το χειριστεί σωστά μόνο πιο δυνατός μπορεί να βγει μέσα από αυτό.
(Με το Πριγκιπικό Ζεύγος της Σερβίας, Αλέξανδρο και Αικατερίνη)
Το παράπονο, το μεγάλο, που έχω από τη νέα γενιά είναι πώς έχει παρά γίνει η νεολαία μας ευκολόπιστη παραδόπιστη και κομπλεξική. Είναι ικανοί να πιστέψουν οτιδήποτε από οποιονδήποτε αρκεί να ακούσουν 3 πράγματα πρώτον ότι θα βγάλουν εύκολα λεφτά χωρίς καν να σκεφτούν: πώς θα γίνει αυτό? μήπως είναι παγίδα?, δεύτερον ότι θα γίνουν όλα όπως εκείνοι επιθυμούν γιατί φυσικά έχουν πάντα δίκιο και τρίτον το γνωστό η κατσίκα του γείτονα να ψωφίσει και δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Θα μου πει κάποιος πως καλά αυτό το πρόβλημα το έχουν όλες οι γενιές όχι μόνο οι νέοι, ναι σωστά απλά θεωρώ απαράδεκτο η δική μας η γενιά που οι 9 στους 10 είναι μορφωμένα παιδιά να σκέφτονται ακόμα έτσι.
(Με τον Jean Claude Jitrois, Σχεδιαστή Μόδας του ομώνυμου Οίκου)
Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας; Βλέπεις λύση;
Και μόνο που δεν μπορώ να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενό μου και όντας για αρκετά χρόνια άνεργη καταλαβαίνει κάποιος πως είμαι από εκείνους που βιώνουμε πολύ καλά στο πετσί μας την κρίση στη χώρα και επειδή έχω ζήσει στο εξωτερικό η φράση που λένε στο εξωτερικό Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την κατάσταση την οποία ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. Εμείς που έχουμε ζήσει ή κάποιοι που ζούνε ακόμα έξω προβάλουμε όσο μπορούμε με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας ακούμε πολύ καλά λόγια για την προσπάθειά μας από τους ξένους και εδώ μέσα στην ίδια τη χώρα αν σε δούνε με σημαία Ελληνική στο χέρι ή να μιλάς με καλά λόγια για τη χώρα αμέσως σε χαρακτηρίζουν φασίστα... Εν το μεταξύ χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε καθημερινή βάση και μια φορά στις 2 εβδομάδες όλο και κάποιος απελπισμένος αυτοκτονεί στο τρένο, γίνεται λοιπόν να μη μας επηρεάζει όλους όλο αυτό? Ζούμε ένα χάος οικονομικό μα κυρίως πολιτικό. Προσπαθούμε να ξυπνήσουμε τη νέα γενιά να ξεφύγει από αυτό που περιέγραψα πριν, αν τα καταφέρνουμε ή όχι είναι μια άλλη πολύ μεγάλη κουβέντα.
(Με την Chantal Thomass, Σχεδιάστρια Εσωρούχων)
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Κάτι θετικό.
Επειδή με ρωτάς λοιπόν να σου πω μια ελπιδοφόρα σκέψη μου θα σου πω πώς θεωρώ ότι η πιο νέα ακόμα γενιά τα παιδιά που είναι τώρα στις ηλικίες από 12 μέχρι 22 ετών μέσα από όλα όσα τραβάει και από τα πολύ ισχυρά χαστούκια που έχει φάει και τρώει ακόμα θα πάρει ένα πολύ καλό μάθημα και θα ξυπνήσει γιατί οι προηγούμενες γενιές τα είχαν όλα εύκολα, επαναπαύθηκαν και την πάτησαν. Να ξέρεις πως μπορεί ένα παιδί 12 ή 14 να είναι ακόμα μικρό αλλά και με όσα ζει στο σπίτι του αλλά και με την πληροφόρηση που έχουμε σήμερα τα ζει και τα μαθαίνει όλα από πρώτο χέρι, δεν μπορεί κανείς πλέον να κρυφτεί και να κρύψει τι συμβαίνει από τα παιδιά κάτι που κακώς όπως αποδείχθηκε γινόταν παλιά.
(Με τον Jean Claude Jitrois, Σχεδιαστή Μόδας)
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί. Που σε γεμίζει.
Το δικό μου μότο για τη ζωή βγαίνει από ένα παλιό τραγούδι σε στίχους Γιώργου Καννελόπουλου: " Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ". Και επειδή όπως λέει και ο λαός όλα εδώ πληρώνονται, έχοντας λοιπόν στο μυαλό μου αυτόν τον στίχο αλλά και αυτή τη φράση με βοηθάει να σκέφτομαι πολύ καλά τις κινήσεις μου ώστε να μην βρεθώ ποτέ σε δύσκολη θέση και από τον παράδεισο βρεθώ σε μια κόλαση που μπορεί και να μην μπορέσω και ποτέ να βγω...Ίσως αν αυτή τη σκέψη την έκαναν και όλοι οι Έλληνες είχαμε καλύτερα αποτελέσματα και ως χώρα.
Εγώ σε ευχαριστώ Θωμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου