Τάνια Χριστοδουλίδου: Οι Έλληνες μέσα από τις στάχτες μας ξαναγεννιόμαστε. Το αποδεικνύει η ιστορία μας.

Αρχικά αγαπητή μου Τάνια, θα μου πεις τα βασικά: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, οικογένεια, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ. 

Κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη και τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Καλαμαριά. Αποφοίτησα από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με άριστα και εργάζομαι πλέον 11 χρόνια ως εκπαιδευτικός σε δημοτικά σχολεία της χώρας. Χομπυ μου η γυμναστική, ο χορός και τα ταξίδια.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Εργάζομαι σε δημοτικό σχολείο στα Βόρεια Προάστια της Αττικής και ταυτόχρονα μεταδίδω παντού το μήνυμα καταπολέμησης του σχολικού εκφοβισμού μέσω ημερίδων και δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Eχεις δεχθεί κάποιας μορφής ‘’μπούλινγκ’’ ως νέα γυναίκα και ως περσόνα λόγω της συνολικής σου ενασχόλησης; Στον επαγγελματικό σου χώρο ή στην καθημερινότητα γενικά. Πως το αντιμετώπισες; 

Όπως οι περισσότεροι έτσι κι εγώ. Φυσικά έχω δεχθεί bullying, μικροπεριστατικά, για διάφορους ανόητους λόγους. Έχω μάθει να τους αντικρούω. Εξετάζω γιατί συμπεριφέρθηκαν με άσχημο τρόπο και κάτω από ποιες συνθήκες. Συνήθως οι “bullies” συμπεριφέρονται άσχημα για να καλύψουν δικά τους κενά και αδυναμίες δίχως να σκέφτονται τις συνέπειες των πράξεών τους στον άλλον. Το καλύτερο είναι να μην τα παίρνεις τοις μετρητοίς. 



Για σένα ποιο είναι το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα; Πως κρίνεις την ελληνική κοινωνία; Βλέπεις κάποιο φως; 

Δυστυχώς η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και ό,τι συνεπάγεται. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες που δημιουργούνται από αυτήν, φέρνουν στην επιφάνεια όποια παθογένεια προϋπήρχε. Η σημαντικότερη όλων η έλλειψη παιδείας. Από εκεί ξεκινούν όλα και λόγω αυτής διαιωνίζονται.  Επομένως, σκοπός όλων των εκπαιδευτικών αλλά και των γονιών πρέπει να ειναι η ανατροφή παιδιών, αυριανών πολιτών, με παιδεία. Ένα όραμα που μπορεί σιγά σιγά να «χτιστεί» και να αποτελέσει το θεμέλιο για μια καλύτερη κοινωνία.



Ως νεαρό άτομο: Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Που βλέπεις κάποιο κενό; 

Κανένα κενό δε βλέπω στη νέα γενιά. Είναι παιδια που ενώ είναι στη φάση που κάνουν όνειρα για τη ζωή τους, ήρθε η οικονομική κρίση να τους τα «παγώσει». Παιδιά που τελειώνουν το Πανεπιστήμιο και αναγκάζονται να ξενιτευτούν ή να δουλέψουν για να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Το χειρότερο για έναν κυρίως νέο άνθρωπο είναι να του στερείς τις ευκαιρίες να πετύχει τους στόχους του, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. 



Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας; Έχεις ενεργή πολιτική συνείδηση; Καλύπτεσαι από το υπάρχον σύστημα; 

Την βιώνω όπως όλοι οι Έλληνες. Έχει αλλάξει κατά πολύ η καθημερινότητα και οι συνήθειές μου, έχω περιοριστεί αρκετά. Για τις πολιτικές εξελίξεις ενημερώνομαι καθημερινά. Το υπάρχον όπως και το πολιτικό σύστημα νοσεί γιατί δεν βάζει στο κέντρο τον πολίτη-άνθρωπο. Το ενδιαφέρον  έγκειται μόνο στο να «βγαίνουν οι αριθμοί»! Και το καταλαβαίνει κάποιος από το γεγονός ότι έως τώρα  δεν έχει δώσει  την σημασία που απαιτείται στην Παιδεία και στον Πολιτισμό, τους δύο βασικούς πυλώνες κάθε κοινωνίας.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί;

Μόνο θετικά μπορούμε να κοιτάμε το μέλλον. Οι Έλληνες μέσα από τις στάχτες μας ξαναγεννιόμαστε. Το αποδεικνύει η ιστορία μας. Ακόμα και οι όποιες δυσκολίες μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο για νέες ιδέες, νέα επιχειρηματικά βήματα, νέα γενικώς ξεκινήματα! Η φράση που συχνά χρησιμοποιώ είναι: «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Όλα γίνονται για καλό». Γιατί όσο ουτοπικό κι αν μας φαίνεται αυτό την δύσκολη στιγμή, έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε, αισιόδοξα. Κι έτσι θα έρχονται!