Δήμητρα θα μου πεις τα βασικά:
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ.
Γέννημα θρέμμα Αθηναία και συγκεκριμένα κάτοικος της Νέας Σμύρνης ή αλλιώς της ‘’Πλατείας’’, όπως τοπικιστικά και αλαζονικά αποκαλούμε εμείς οι Νεοσμυρνιώτες την περιοχή μας, μιας και τη θεωρούμε τον ομφαλό του κόσμου και όχι άδικα. Σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο και για καλή μου τύχη το πτυχίο αυτό, δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο, ούτε κορνιζαρίστηκε στο τοίχο του δωματίου μου. Άτομο δραστήριο δε με λες. Γυμνάζομαι αρκετά, για να μπορώ μετά να τρώω ό,τι θέλω. Α, μου αρέσουν και τα ντοκιμαντέρ και το φαγητό, δε ξέρω αν το είπα...
Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό;
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς;
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;
Δουλεύω ως επιστημονικός συνεργάτης Βουλευτή και σίγουρα στο άμεσο μέλλον σκοπεύω να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό πάνω στην Επικοινωνία, κάτι που έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την anti-social προσωπικότητα μου.
Ως δραστήρια και δυναμική γυναίκα και μάλιστα νέα βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ στον επαγγελματικό σου χώρο;
Όχι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Έχω ωστόσο περιπτώσεις δικών μου ανθρώπων που ήρθαν αντιμέτωποι με τέτοιου είδους περιστατικά. Δυστυχώς οι διακρίσεις δε θα σταματήσουν να υπάρχουν σε σχέσεις εξάρτησης και εξουσίας.
Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα;
Ναι, ποιος δεν είναι; Πιστεύω πως ανήκω σε μια γενιά που είναι κοινωνικά ευαισθητοποιημένη. Τα social media σίγουρα συνείσφεραν σε αυτό και πολύ το χαίρομαι. Ο ωχαδελφισμός έχει εκλείψει.
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38);
Τι σε ενοχλεί;
Η σημερινή γενιά είναι καλύτερη από την προηγούμενη και η επόμενη θα είναι καλύτερη από εμάς. Οπότε όχι, δεν έχω κάποιο παράπονο. Πιστεύω ακράδαντα πως απέχουμε έτη φωτός από το στερεότυπο μιας αποσυνδεδεμένης από την κοινωνία, προνομιούχας και εθισμένης στα κοινωνικά δίκτυα γενιάς. Εγώ βλέπω ανθρώπους μορφωμένους, ανοιχτόμυαλους, συνειδητοποιημένους, με πρωτόγνωρα ταλέντα, άμεσους και κυρίως ευγενείς. Σε όλα αυτά σίγουρα βοήθησε και η δημοσιονομική κρίση.
Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;
Μεγάλωσα μέσα στην κρίση, σε ένα περιβάλλον γενικής παρακμής, απαισιοδοξίας και καχυποψίας. Θα ήταν ψέμα να σου πω πως δεν επηρεάστηκα καθόλου από αυτή. Όχι σε μεγάλο βαθμό όμως, σε αυτό συνέβαλε η αποταμιευτική μανία της οικογένειας μου που το έχει περάσει και σε εμένα. Προσαρμόζω πάντα τις ανάγκες μου αναλόγως τις εκάστοτε συνθήκες.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί.
‘’Όσα περισσότερα ξέρεις, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς πως δε ξέρεις τίποτα.’’ Μία φράση που με ακολουθεί από τα μαθητικά μου χρόνια και την υπενθυμίζω στον εαυτό μου κάθε φορά που προσπαθώ να το παίξω καμπόση σε άτομα που είναι ξεκάθαρα πιο έξυπνα από εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου