Οι σχεσεις Ελλάδος - Ισραήλ την περίοδο ΠΘ Μητσοτάκη - ΥΠΕΞ Σαμαρά

Αριέλ Λεκαδίτης 

Ιστορικός 

M.Sc. Holocaust Studies 

University of Haifa

 

   Τέλη Μαΐου του 2017 απεβίωσε ένας από τους μεγαλύτερους και σπουδαιότερους πρωθυπουργούς της Ελλάδος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ως πιστός  ορθόδοξος Εβραίος, δεν ξεχνάω αυτούς που μας συμπαραστέκονται, όπως επίσης δεν ξεχνάω  και τους εχθρούς του εβραϊκού λαού μου. 

   Ο Κωσταντίνος Κ. Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που αναγνώρισε το Κράτος του Ισραήλ de Jure τη δεκαετία του 90. Μιλάμε για μια εποχή που όταν  πλησίαζε κάποιος το Κράτος του Ισραήλ, ήταν κάτι που ελλόχευε φοβερό πολιτικό ρίσκο, τη στιγμή μάλιστα που ο βασικός  πολιτικός αντίπαλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ήταν ο ''φίλο-Παλαιστίνιος'' Ανδρέας Γ. Παπανδρέου. Αρκεί μόνο και μόνο να σκεφτούμε πως κανείς από τους Εβραίους της Ελλάδος δεν τολμούσε να θίξει το ζήτημα,  σε κάποιον πολιτικό ούτε για αστείο.

   Αυτή η προσπάθεια του Κ. Κ. Μητσοτάκη ξεκινούσε, ενώ είχε επικρατούσε  μια περίοδο λάσπης προς το Κράτος του Ισραήλ από τον αντισημίτες ανθρώπους του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Έτσι λοιπόν, έρχεται ο μεγάλος πολιτικός ηγέτης και οραματιστής, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μαζί με τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτσχάκ Σαμίρ και χέρι χέρι αλλάξανε όλο το σκηνικό στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ. 

   Ας σκεφτούμε μόνο πως η Ελλάδα ήταν από τις τελευταίες χώρες που δεν είχαν αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ένας πολιτικός ο οποίος είχε το χάρισμα και την ικανότητα να μπορεί να διαλέγει σωστά τους καλύτερους συμμάχους για τον Ελληνικό λαό. 

   Σε αυτό το σημείο βέβαια θα πρέπει να σημειώσουμε, πως παρακίνητής και αφανής ήρωας ώστε να πεισθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να καταβάλει όλες του τις δυνάμεις προκειμένου να φέρει εις πέρας όλο αυτό το διπλωματικό επίτευγμα, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Αντώνης Σαμαράς, υπουργός εξωτερικών τότε, είχε κάνει ότι περνούσε από το χέρι του, προκειμένου η Ελλάδα να καταφέρει μια τέτοια διπλωματική συμφωνία.

   Ως Εβραίος λοιπόν, δεν ξεχνώ τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Κ. Μητσοτάκη καθώς και τον Αντώνη Σαμαρά που χάρη σε αυτούς τους δυο ανθρώπους ξεκίνησε η βάση μια τέτοιας μακράς, χρήσιμης, ουσιαστικής συμμαχίας.