Τι έλεγε ο Ηλίας Ηλιού, ιστορικό στέλεχος της ελληνικής αριστεράς, για την Μακεδονία

του κύριου Νίκος Ι. Καραβέλος

Δικηγόρος - Συγγραφέας

nkaravelos@gmail.com

Επειδή η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας συνεχίζεται.

Επειδή και σήμερα κυκλοφορούν χάρτες της Μακεδονίας όπου εμφανίζονται ελληνικές περιοχές ως τμήματα τάχα μιας ενιαίας Σλαβικής Δημοκρατίας.

Επειδή οι Βόρειοι κακοί γείτονές μας σφετερίζονται το όνομα της Μακεδονίας, ιδιαίτερα τώρα μετά την επονείδιστη «Συμφωνία των Πρεσπών», την οποία υπέγραψαν, υπό τα βλέμματα των δύο πρωθυπουργών, οι δύο «γίγαντες» της εξωτερικής πολιτικής, από τη μία πλευρά ένας άχρωμος βαλτός Σκοπιανός κι από την άλλη ένας Έλλην ελλιποβαρής υπέρβαρος.

Επειδή τόσο η κυβερνώσα ιδιοτελής ανοησία, όσο και η ενεδρεύουσα μωρή αντιπολίτευση σιωπούν εκκωφαντικά.

Επειδή ομοίως βουβαίνεται από αμάθεια ή ενοχές και το σύνολο της Αριστεράς, πλην εξαιρέσεων.

Επειδή καθετί που υπερασπίζεται την ελληνικότητα της Μακεδονίας συκοφαντείται ως εθνικιστικό και ακροδεξιό.

Παραθέτουμε, λοιπόν, αυτούσιο το άρθρο, όχι κάποιου ακροδεξιού, αλλά του πάλαι Προέδρου της ΕΔΑ, Ηλία Ηλιού που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 17.2.1991 και υπάρχει στο βιβλίο του Νικολάου Κ. Μάρτη: «Η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας» (εκδ.1983), με τίτλο: «Προσοχή στην Μακεδονία!»:

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

τοῦ κου. ΗΛΙΑ ΗΛΙΟΥ, Προέδρου της ΕΔΑ (Ενιαίος Δημοκρατικός Αγώνας) 

«Μέ προχθεσινή ἐρώτηση πού ἀπηύθυνα στόν κ. ὑπουργό τῶν Ἐξωτερικῶν, ζητῶ νά πληροφορήσει τήν Ἐθνική Ἀντιπροσωπεία γιά τήν ἀκόλουθη ὕποπτη ἐνέργεια, πού θέτει ἐνδεχόμενα σέ διακινδύνευση τά ἐθνικά μας δίκαια πάνω στήν Ἑλληνική Μακεδονία καί βέβαια ὑπονομεύει ἔτσι τήν πολιτική εἰρήνης στά Βαλκάνια.

Φθάνουν μέ τό ταχυδρομεῖο καί δή ἀπό τή Δυτική Γερμανία καί ἀπό τόν Καναδά, ἀπευθυνόμενα πρός διαφόρους παραλῆπτες, ὁρισμένα δέματα, πού περιέχουν ἕνα εἶδος ἡμερολογίου τοῦ 1981. Τό ἡμερολόγιο αὐτό ἔχει στό ἐξώφυλλό του μέ σλαβική γραφή τή λέξη «Μακεδονίγια» καί κάτω ἀπ’ αὐτήν ἀπεικονίζει ἕνα πολεμιστή, σάν τούς παλιούς κομιτατζῆδες, μέ ἐφ’ ὅπλου λόγχη. Κάτω ἀπό αὐτόν ἀπεικονίζει τό γνωστό ἄγαλμα τῆς Ἐλευθερίας πού εἶναι στημένο στήν εἴσοδο τοῦ λιμανιοῦ τῆς Νέας Ὑόρκης καί φωτίζει τήν οἰκουμένη. Τέλος τό ἄγαλμα αὐτό στηρίζεται πάνω σ’ ἕνα χάρτη τῆς Βαλκανικῆς καί μάλιστα τῆς Ἑλληνικῆς κατά κύριο λόγο Μακεδονίας καί ἀναγράφει ἀπό κάτω ἀπό τήν παράσταση αὐτή σέ κακά ἐγγλέζικα τό σύνθημα «Ἀνεξάρτητη καί Ἐλεύθερη Μακεδονία».

Θά ἦταν μεγάλη ἀφέλεια τό νά ὑποτιμηθεῖ ἀπό τήν ἑλληνική πλευρά τό μεθόδευμα αὐτό. Σίγουρα δέν γίνεται «παιδιᾶς ἕνεκεν», ἀλλά ἐκφράζει μιά ὀργανωμένη ἐκστρατεία σέ βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἀκεραιότητας, ἀποβλέπει στόν ἀκρωτηριασμό τῆς Βόρειας Ἑλλάδας καί ἀπό ὅποια πλευρά καί ἄν προέρχεται ὑπονομεύει τήν πολιτική εἰρήνης στά Βαλκάνια πού ὅχι μόνο τήν ἔχει υἱοθετήσει ὅλο τό φάσμα τῶν πολιτικῶν κομμάτων τής χώρας μας, μά εἶναι ἀκόμα καί ἡ ἐπίσημη πολιτική τῆς χώρας μας.

Ὄντας ἕνας ἀπό τούς παραλῆπτες τοῦ ἐμπρηστικοῦ αὐτοῦ ἡμερολογίου, ἐπειδή ἡ συζήτηση τῆς ἐρώτησής μου θά καρκινοβατήσει, σύμφωνα μέ τόν Κανονισμό καί δέν θά’ρθει πιθανότατα πρός συζήτηση, γιατί θά προλάβουν ἐν τῷ μεταξύ οἱ ἐκλογές, θεωρῶ χρέος μου νά καταγγείλω καί στιγματίσω τήν ἐνέργεια αὐτή, ὁποιαδήποτε καί ἄν εἶναι ἡ προέλευσή της, διά τοῦ Τύπου. Ἀλλά εἶναι λιγότερο ὑπόθεση τῆς Ἀντιπολίτευσης καί πιό πολύ τῆς Κυβέρνησης, ἡ ὁποία χρέος ἔχει μέ τά μέσα πού βρίσκονται στή διάθεσή της, νά διερευνήσει καί ἐξακριβώσει τήν προέλευση τῆς δόλιας καί ἀνθελληνικῆς αὐτῆς ἐκστρατείας καί παραπέρα, μέ προσφυγή στίς διεθνεῖς διαδικασίες, ἀφοῦ προδήλως πρόκειται γιά ἀπειλή κατά τῆς εἰρήνης, νά προστατεύσει καί τά συμφέροντα καί τήν ἀκεραιότητα τῆς χώρας μας, ἀλλά καί τήν εἰρήνη τῆς περιοχῆς, πού δέν εἶναι δύσκολο νά ἐξελιχθεῖ σέ εὐρύτερη διεθνῆ ἀνάφλεξη.

Πολύ περισσότερο ἀπό τίς προεκλογικές μέριμνες, μαγειρέματα καί σχέδια μεταρρυθμίσεως τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου ἡ κυβέρνηση χρέος ἔχει νά διαφυλάξει τό ἐθνικό ἀγαθό πού σήμερα εἶναι ἐμπιστευμένο σ’ αὐτήν, τήν ἀκεραιότητα τῆς χώρας μας καί τήν εἰρήνη στά Βαλκάνια καί γι’ αὐτό περιμένω νά προβεῖ τό γρηγορώτερο σέ δημόσιες ἀνακοινώσεις, προτιμώτερο στή Βουλή ἤ ἔστω καί στόν Τύπο».

Ελπίζοντας στην αφύπνιση, όχι βεβαίως των κυβερνώντων ή των ενεδρευόντων στην αίθουσα αναμονής της εξουσίας, αλλά του λαού μας και των πνευματικών του ταγών, αν βέβαια υπάρχουν ακόμη τέτοιοι, παραθέσαμε το σπουδαίο αυτό κείμενο.