Με την εν λόγω δυναμική κυρία συνεργαζομαστε εδώ και ένα 6μηνο, ραδιοφωνικά, δεν λέω δημοσιογραφικα, δεν είμαι δημοσιογραφος, εκείνη είναι και το κάνει καλά. Εγώ την εκτιμώ βαθιά. Είναι υπεροχή μητέρα και γυναικά με συμπαγή χαρακτήρα και γοητευτικό αέρα. Ιδεολογικά ίσως πει κάποιος οτι ταιριάζουμε... δεν νομίζω, έχουμε διαφορές, μα σίγουρα δεν απέχουμε πολύ. Δεν μας ενοχλεί. Σε άλλες εποχές ''παχέων αγελάδων'' η Ελισσαβετ θα μπορούσε να αλωνίζει πάνελ πολίτικων εκπομπών. Ισως στο μελλον... και το εύχομαι. Έμενα με καλύπτει. Το χει. Της ζήτησα να μου μιλήσει και δέχθηκε. Θαρρώ μου είπε όμορφα πράγματα. Ποιοτικά.
Ελισσάβετ, αγαπητή φίλη, θα μου πεις τα βασικά για σένα αρχικά:
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.
Έχω μεγαλώσει στη Λιβαδειά, από όπου είναι και η καταγωγή μου, τα τελευταία χρόνια όμως ζω και δραστηριοποιούμε στην Αθήνα. Έχω σπουδάσει, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, έχω εξειδίκευση στην Παλαιογραφια, έχω παρακολουθήσει σεμινάρια δημοσιογραφιας και επικοινωνίας και εργάζομαι ως δημοσιογράφος - επικοινωνιολογος πολιτικών προσώπων. Είμαι μητέρα δύο παιδιών της Εβελινας και του Αλέξανδρου, είμαι μονογονεϊκη οικογένεια, μιας και είμαι δύο φορές χωρισμένη. Αγαπώ πολύ το γράψιμο, αφού γράφω και παιδικά βιβλία και όχι μόνο, το περπάτημα και το τρέξιμο. Επίσης μου άρεσε πολύ το διάβασμα συνήθως ιστορικών ή πολιτικών βιβλίων.
Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό;
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς;
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;
Εργάζομαι ως δημοσιογράφος, αρθρογραφώ σε διάφορα μέσα, ασχολούμαι με το ραδιόφωνο και μιας και έχουμε μπει σε μια εκλογική χρόνια εργάζομαι και πάνω στην επικοινωνία πολιτικών προσώπων. Ο στόχος μου αυτή την περίοδο είναι να είναι καλά τα παιδια μου και χαρούμενα και να καταφερω να ανταπεξαλθω στην απαιτητική εκλογική περίοδο που ξετυλίγεται μπροστά μας και να καταφέρω μεσω της σωστής επικοινωνίας ή χώρα να κάνει μια πραγματική αλλαγή προς τον φιλελευθερισμο που τον έχει πραγματικά ανάγκη;
Ως δραστήρια και δυναμική γυναίκα -και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο;
Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια μόνο διακρίσεις βιωνω. Ίσως επειδή είμαι γυναίκα και μητέρα δύο παιδιών, και εργάζομαι πάρα πολλές ώρες, οι άνθρωποι είναι λίγο επιφυλακτικοι απέναντι μου. Βέβαια οι άνθρωποι έχουν γίνει πιο επιφυλακτικοι.
Γενικά πιστεύω ότι η χώρα μας λόγω των δυσκολιών που βιώνει τα τελευταία χρόνια, έχει αρχίσει και κάνει μια στροφή προς τον ακραίο συντηρητισμο, με αποτέλεσμα να βλέπουμε κοινωνικές διάφορες, ρατσιστικά σχόλια και βία προς τον αδύναμο, καταστάσεις που δεν υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια.
Ρατσισμό έχουν βιώσει και τα παιδιά μου άλλωστε ως παιδιά χωρισμενων γονιών. Το ζήτημα είναι πόσο δυνατός είναι ο καθένας μας, για να μπορέσει να το ξεπεράσει.
Στον επαγγελματικό του χώρο, τηρώ τη συμβουλή που μου είχε δώσει ο πατέρας μου, και τα "ρίχνω πίσω από την πλάτη" τα κακόβουλα σχόλια.
Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, , πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια;
Σαφώς νομίζω ότι πλέον όλοι οι νέοι ανθρωποι είμαστε ευαισθητοποιημενοι σε αυτά τα ζητήματα. Περισσότερο βέβαια ως γυναίκα και μητέρα είμαι πιο ευαίσθητη σε θέματα παιδιών, παιδικής βίας, εγκατάλειψης ή βίας παιδιών και γυναικών. Νομίζω είναι αυτά που με αποσχολουν περισσότερο και θα ήθελα να ασχοληθώ και να επιλυσω ως πολιτικό ον. Σαφως με προβληματιζουν και τα πολιτικά ζητηματα όπως η άνοδος της ακροδεξιάς ανά την Ευρώπη, και η στροφή πολλών χωρών προς το κομμουνισμό. Θεωρώ όμως ότι όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Οι κακές απόφασεις, η κακή πολιτική εξασθένισε τους πολίτες ανα τον κόσμο και έχει επιφέρει άνοδο της βίας στους πιο αδύναμους (γυναίκες, παιδιά, ζώα).
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38);
Τι σε ενοχλεί;
Βλέπεις φως βελτίωσης;
Η γενιά μας, δυστυχώς χαρακτηρίζεται από την αδράνεια και την απάθεια. Όπως χαρακτηριστικά λέω συχνά, είμαστε μια απολιτικ γενιά που το μόνο κάνουμε είναι να είμαστε ποπολαροι του καναπέ. Ίσως σε αυτό φταίμε λίγο και εμείς οι δημοσιογράφοι, όπου στρεψαμε εναντίον της πολιτικής την νέα γενιά με την υπερπληροφορηση και καμιά φορά την παραπληροφορηση.
Θα πρέπει να μάθουμε να αντιδρούμε και να διεκδικούμε. Και δεν μιλάω για ανούσιες διαδηλώσεις όπως βλέπαμε από το 2010 και μετά. Αλλά ουσιαστική αντίδραση. Αν δεν προσπαθήσουμε εμείς τώρα, οι επόμενες γενιές θα βρουν πραγματικά καμμένη γη και το brain drain γι αυτούς θα είναι κυριολεκτικά μονόδρομος.
Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;
Κομματικά καλύπτεσαι από κάπου, ή έστω ιδεολογικά
Η οικονομική κρίση ξεκίνησε το 2010 και 9 χρόνια μετά θα μπορούσε να είχε βελτιωθεί η κατάσταση. Η πολιτική όμως, κοινωνική και αξιακη κρίση ξεκίνησε το 2015. Η χώρα μας βιώνει την μεγαλύτερη αξιακη - πολιτική κρίση από τα χρόνια της μεταπολιτευσης. Είναι τρομακτικό πως μια οικονομική κρίση που σε άλλες χώρες κατάφερε να ξεπεραστεί άμεσα (όχι ανώδυνα) εδώ άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και μας οδήγησε σε μια τεράστια κοινωνικοπολιτικη κρίση.
Προσωπικά με τρομάζει όλο αυτό, διότι βλέπω τη χώρα μου, καθημερινά να κατά στρέφεται και να υπολειτουργεί. Τη δεδομένη στιγμή, για να ανακάμψουμε χρειαζόμαστε μια στροφή, μια στροφή προς το φιλελευθερισμό, με μια κυβέρνηση που θα καταφέρει να επανεκκινησει την χώρα και να την ξανακάνει λειτουργική.
Προσωπικα θεωρώ τον εαυτό μου κοινωνικά και οικονομικά φιλελεύθερο, και σαφέστατα το κόμμα που αντιπροσωπεύει είναι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θεωρώ ότι το πρόγραμμα της είναι ένα πρόγραμμα λειτουργικό, αξιακο, που κοιτάει τον μέσο Έλληνα και τη μεσαια τάξη, όπου αν καταφέρει να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του, έχοντας φυσικά ρητή εντολή από τους πολίτες θα καταφέρει να βγάλει την χώρα από το κικεωνα της οικονομικής κρίσης αλλά και τους πολίτες από όλη αυτή την τεράστια αξιακη κρίση
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.
Πιστεύω ότι το 2019, θα είναι μια χρονιά στροφής και ανάπτυξης για την χώρα και ότι ως πολίτες θα καταφέρουμε να ξαναγίνουμε δημιουργικοί και να βρούμε το πάλαι ποτέ χαμένο μας χαμόγελο. Το προσωπικό μου μότο, είναι από την ασκητική του Καζαντζάκη που λέει: "Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!". Κάπως έτσι και η ζωή συνεχίζεται αλλά και ο πόλεμος συνεχίζεται μέχρι να κερδίθει,δεν πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω! Κάποια στιγμή πάντα συμβαίνει κάτι καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου