Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, πολιτική, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.
Αρχικά, για τα τυπικά, να συστηθώ. Ονομάζομαι Ντεγιάννη Αθηνά και είμαι 23 χρονών (σχεδόν). Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Χαλκίδα. Όχι όχι, διόρθωση.. Στην πανέμορφη Χαλκίδα! Με την υπέροχη παραλία μας και το πασίγνωστο φαινόμενο του Ευρίπου. Να τονιστεί, βέβαια, ότι δηλώνω και υπερήφανη για τις μικρασιατικές ρίζες μου καθώς οι προπαππούδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Σμύρνη το 1912. Τον Ιούλιο του 2018, μάλιστα, επέστρεψα μόνιμα στην πόλη μου αφού τελείωσα τις σπουδές μου στη Κόρινθο στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Εκπόνησα πτυχιακή εργασία θέματος σχετικού με διεθνές δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα. Η απόφασή μου να φοιτήσω στο συγκεκριμένο τμήμα θεωρώ ότι αποτελεί μία από τις πιο εύστοχες επιλογές μου μέχρι σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι δεν συμμετείχα σε κάποια παράταξη της σχολής μου, είχα επικεντρωθεί στις σπουδές μου και στο διάβασμα.
Τα χόμπι μου ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία όταν η μητέρα μου με έγραψε σε μία σχολή χορού και σε ένα σύλλογο. Έτσι, 3,5 χρονών ξεκίνησα κλασσικό μπαλέτο (και σύγχρονο αργότερα) και ένα χρόνο αργότερα ξεκίνησα παραδοσιακούς χορούς στον Σύλλογο Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας «Τ’ αλωνάκι». Και τα δύο έγιναν τρόπος ζωής. Το μπαλέτο με έμαθε πειθαρχία και πως να γίνομαι καλύτερη με δουλειά και υπομονή. Στο σύλλογο ήρθα σε επαφή με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, ευαισθητοποιήθηκα και τα αγάπησα. Έκανα ένα διάλειμμα και από τα δύο λόγω σπουδών αλλά είναι καιρός να ξεκινήσω πάλι. Πέρα από αυτά, όμως, κάτι που μου αρέσει πολύ είναι να διαβάζω. Είτε πρόκειται για λογοτεχνία, είτε για ποίηση. Θεωρώ πως το διάβασμα είναι τόσο γοητευτικό όσο και ρομαντικό, καλλιεργεί τον άνθρωπο και αξίζει να του αφιερώνουμε έστω και λίγο χρόνο κάθε μέρα.
Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό;
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς;
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την τοπική αυτοδιοίκηση;
Πριν τελειώσω τη σχολή μου, καθ’όλη τη διάρκεια του 4ου έτους με απασχολούσε ιδιαίτερα, όπως και όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, το μέλλον μου, η επαγγελματική αποκατάσταση και κατά πόσο θα μπορέσω να δουλέψω σε έναν χώρο που αγαπώ και με εμπνέει ώστε να εξελιχθώ μέσα από αυτό, να νιώσω πληρότητα. Έχω αποφασίσει εδώ και καιρό να μείνω Ελλάδα και κατ’ επέκταση να κάνω τα αδύνατα δυνατά! Το μεταπτυχιακό μου και ξένες γλώσσες τα άφησα για λίγο στην άκρη μέχρι να βρω εργασία για να μπορέσω να τα υποστηρίξω μόνη μου. Έτσι, γνωρίζοντας ότι ενόψει εκλογών οι υποψήφιοι δήμαρχοι θα είχαν ανάγκη από άτομα για εργασία αποφάσισα να απευθυνθώ στην υποψήφια δήμαρχο Δήμου Χαλκιδέων Έλενα Βάκα. Και όχι τυχαία. Όπως έχω πορευτεί μέχρι σήμερα με τις αξίες μου, έτσι θα ήθελα να κάνω και τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα πλάι σε ειλικρινείς, αξιόλογους και «καθαρούς» ανθρώπους. Επομένως, κατά κάποιο τρόπο βρήκε η μία την άλλη. Μέσα από την πρόταση σε εμένα αλλά και στους υπόλοιπους νέους του συνδυασμού «Αλλάζουμε», η Έλενα Βάκα θέλησε να δώσει φωνή και δύναμη στη δική μου γενιά. Σε αυτό το σημείο προλαβαίνω τα απογοητευμένα παιδιά της ηλικίας μου που, με το δίκιο τους φυσικά αν αναλογιστούμε όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, θα πουν ότι όλα αυτά είναι ψεύτικα και δεν θα αλλάξει τίποτα. Και απαντώ ότι είμαι 23 χρονών και υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Ήδη κάτι αρχίζει να αλλάζει. Η αλλαγή, γενικότερα, δεν μπορεί να έρθει μόνη της, πρέπει να την αναζητήσουμε, να την πιστέψουμε, να την κάνουμε πράξη. Στόχος μου είναι όλα τα απογοητευμένα παιδιά, όλοι οι απογοητευμένοι άνθρωποι να δουν σε εμάς κάτι που θα τους παρακινήσει να οδηγηθούν στις κάλπες στις προσεχείς εκλογές του Μαϊου.
Ως δραστήρια και δυναμική κυρία -και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’;
Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν;
Αναγνωρίζω πως στην εποχή που ζούμε τα θύματα τέτοιων φαινομένων αυξάνονται συνεχώς. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο με πολλούς παράγοντες. Σίγουρα παίζουν ρόλο η οικογένεια, η ανατροφή, η ψυχολογία, τα κοινωνικά ερεθίσματα. Προσωπικά δεν θυμάμαι να έχω δεχτεί bullying ή να έχω πέσει θύμα διακρίσεων. Και λέω «δεν θυμάμαι» γιατί έχω μάθει να μη δίνω σημασία και αξία σε οτιδήποτε μπορεί να μου επηρεάσει αρνητικά τη ζωή και τη ψυχολογία. Αυτό ακριβώς συστήνω σε όλους τους ανθρώπους όταν η κουβέντα φτάνει σε τέτοια ζητήματα. Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε πως θα αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση, αν θα μείνουμε στάσιμοι αφήνοντάς την να μας επηρεάσει ή αν θα αποδεσμευτούμε και θα συνεχίσουμε με χαμόγελο και αισιοδοξία την πορεία μας. Τώρα όσον αφορά τους 50άρηδες νομίζω ότι οι εποχές έχουν αρχίσει και αλλάζουν. Οι μεγαλύτερες ηλικίες έχουν αρχίσει να επιζητούν νέα άτομα, φρέσκα, με όρεξη. Πιστεύω ότι αναγνωρίζουν πλέον την αξία μας και σε συνδυασμό με το ότι θεωρούν τη δική τους γενιά υπεύθυνη για την άσχημη κατάσταση που επήλθε η χώρα, έχουν εναποθέσει πολλές ελπίδες τους σε εμάς.
Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια;
Ως πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος είναι λογικό και επόμενο να ασχολούμαι και να έχω έρθει σε επαφή με όλα, σχεδόν, τα παραπάνω θέματα και κατ’ επέκταση να έχω ευαισθητοποιηθεί. Έχω διαβάσει μεγάλο αριθμό βιβλιογραφίας σχετικής με πολιτικά, κοινωνικά και διεθνή ζητήματα. Επίσης, προσπαθώ όσο μπορώ να ενημερώνομαι και να παρακολουθώ την επικαιρότητα, να μπορώ να έχω κρίση και άποψη. Τα ζωάκια σίγουρα τα αγαπώ παρόλο που δεν έχω κάποιο κατοικίδιο αυτή τη στιγμή, αν και το σκέφτομαι. Εννοείται, βέβαια, πως δεν δηλώνω ειδήμων για όλα τα παραπάνω θέματα αλλά πιστεύω ακράδαντα στη φράση “aude sapere” (=να τολμάς να γνωρίζεις).
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38);
Τι σε ενοχλεί;
Βλέπεις σημάδια βελτίωσης;
Η γενιά μου είναι μία γενιά άτυχη. Βιώσαμε τόση πολλή αρνητικότητα μέσα στη τελευταία δεκαετία. Όλη αυτή η αρνητικότητα θέλω να πιστεύω ότι ήταν ένα μάθημα, μας δίδαξε και είμαστε έτοιμοι να την πάμε στο άλλο άκρο και να την μετατρέψουμε σε κάτι όμορφο και θετικό. Με συνέπεια, ρεαλιστικότητα και δουλειά βέβαια. Δεν θα μπω στη διαδικασία να κρίνω τη γενιά μου, ανήκω και εγώ μέσα σε αυτήν. Ούτε θέλω να κρίνω οποιαδήποτε άλλη γενιά. Σίγουρα έγιναν λάθη και από μεριά πολιτών και από μεριά ηγετών. Αυτό που θα ήθελα να δω από τους νέους ανθρώπους, πλέον, είναι η αφύπνιση, η επιστροφή της αισιοδοξίας στη ζωή τους, στη ζωή μας. Θέλω να δω ελπίδα και θετική διάθεση. Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε και να διεκδικήσουμε πράγματα. Η ζωή τις περισσότερες φορές δεν θα μας δώσει αυτά που αξίζουμε αλλά αυτά που θα διεκδικήσουμε.
Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια;
Τα προηγούμενα χρόνια που η οικονομική κρίση ήταν στα πιο υψηλά της επίπεδα είχαν γίνει καθημερινότητα οι δυστυχισμένοι άνθρωποι, η απελπισία, η απαισιοδοξία, ο φόβος. Νομίζω το πιο δύσκολο κομμάτι για εμένα ήταν να βλέπω ανθρώπους και οικογένειες μέσα στη δυστυχία και την απελπισία και να μην μπορώ να τους βοηθήσω. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά. Άλλωστε, ο δήμος και κατ’ επέκταση η περιφέρεια και όσοι απαρτίζουν τη βουλή και τη κυβέρνηση αυτό καλούνται να κάνουν. Είναι υπεύθυνοι για την κάλυψη των αναγκών και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολιτών. Το τονίζω, των πολιτών! Πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό προς κάθε κατεύθυνση. Επομένως, πρέπει να ξεφύγουμε και από τη λογική ότι μόνο άνθρωποι οικονομικά ευκατάστατοι ή «φτασμένοι» μπορούν να κερδίσουν μία θέση σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.
Θέλω μόνο να πω στα νέα παιδιά να μη χάνουν τις ελπίδες τους και να ορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Εγώ μπορώ να εγγυηθώ ότι θα παραμείνω εδώ να μιλήσω, να φωνάξω αν χρειαστεί, να διεκδικήσω για εμένα, για εσένα, για τα παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό, για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Θέλω να κλείσω, λοιπόν, με μία πολύ όμορφη, αισιόδοξη και από τις πιο αγαπημένες μου φράσεις, η οποία ειπώθηκε από τον Αννίβα: «Ή θα τον βρούμε τον δρόμο ή θα τον φτιάξουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου