8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Όχι, δεν είναι. Εξάλλου, τίποτε το ιδιαίτερο δεν έχει ο εορτασμός απλώς ενός βιολογικού χαρακτηριστικού. Σήμερα, τιμούμε την ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ γυναίκα, με αφορμή την επέτειο εκείνων των (σχεδόν) πρώτων αγώνων για την κατοχύρωσης όσων οι γεννημένες στον δυτικό κόσμο σήμερα θεωρούμε δεδομένα.
Ένεκα αυτής της ημέρας, ας μπούμε στον κόπο να διαβάσουμε για τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Ίσως, έτσι καταλάβουμε ότι η θέση μας και ο σεβασμός κατακτώνται και ποτέ δεν χαρίζονται. Αν χαριστούν, τότε καλύτερα να φύγεις μακρυά. Ίσως αντιληφθούμε πως ο σεβασμός που απολαμβάνουμε επίσης σβήνει με δικές μας πράξεις και όχι με τα λουλούδια που κάποιος θα μας προσφέρει ή το οποιοδήποτε σχόλιο ακούσουμε.
Δεν λέω. Με ενοχλούν κι εμένα όλα αυτά, τα πρότυπα, τα στερεότυπα και η ανακύκλωσή τους. Με ενοχλεί πολύ περισσότερο όμως να βλέπω την γυναικεία "περηφάνια" να εξαντλείται και να αρκείται σε ένα απλό δριμύ κατηγορώ χωρίς την παραμικρή δόση αυτοκριτικής. Η βελτίωση της θέσης μίας κοινωνικής ομάδας εν γένει ποτέ δεν ήρθε ούτε θα έρθει από μια αλλότρια συμπεριφορά. Να το πω απλά, αν περιμένουμε την γενναιοδωρία κάποιου, δεν θα μιλήσουμε ποτέ για ουσιαστική ισότητα. Υπάρχει μία εγγενής αντίφαση σε αυτό. Είναι τα ίδια τα μέλη της, το ήθος τους, η αγωνιστικότητά τους που θα φέρουν την οποιαδήποτε θετική εξέλιξη.
Ένεκα λοιπόν αυτής της ημέρας, εύχομαι χρόνια πολλά σε όλες τις αγωνιζόμενες γυναίκες (και όχι σε όλες μας γενικώς, λυπάμαι), τις αξιοπρεπείς εκείνες αφανείς ή και επιφανείς ηρωίδες για το ότι δοξάζουν το φύλο μας και αποτελούν πηγή έμπνευσης για τόσες άλλες εξ ημών.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ η ΜΠΑΛΑΣΚΑ Χριστίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου