Φιλιππιάδου Μαγδαληνή | Με πάθος και όραμα για την Κεντρική Μακεδονία

 

Αρχικά αγαπητή θα μου πεις τα βασικά για σένα: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ. 

(Μπορείς να είσαι όσο λαλίστατη θες!)

Αγαπητέ Θωμά, καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνεις να εκφράσω τις απόψεις μου μέσα από την συνέντευξή σου! Κατάγομαι από το Νομό Πέλλας και το Νομό Καστοριάς, αλλά γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Και όσο και αν κάποιοι με θεωρήσουν επιφανειακά ως το «παιδί της πόλης», δεν ξεχνώ ποτέ από πού ξεκίνησαν οι γονείς μου, την γεωργική ταυτότητα της ευρύτερης οικογένειάς μου αλλά και το ότι προέρχομαι από τη λαική βάση, από προγόνους που κατάφεραν να φτιάξουν τις οικογένειές τους ύστερα από πολύ μόχθο και αγώνα.

Ολοκλήρωσα τις σχολικές μου σπουδές στο Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης με υποτροφία και εισήχθη το 2005 κατόπιν Πανελλαδικών εξετάσεων στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ, από την οποία και αποφοίτησα 1^η, με βαθμό 9.09, το 2011, εκφωνώντας τον Όρκο του Ιπποκράτη. Έχω μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη Βιοηθική και είμαι υποψήφια διδάκτωρ στην Έδρα της Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ με θέμα την ψύχωση και τους γονιδιακούς πολυμορφισμούς.

Τα τελευταία 4 χρόνια συμμετείχα σε τηλεοπτική εκπομπή στο ATLAS καθώς και ήμουν παρουσιάστρια σε ραδιοφωνική εκπομπή στον Focus Fm 103.6.

Και καθώς η αγάπη μου και το όραμά μου για τον τόπο μας ήταν και θα παραμείνει αναλλοίωτο παρά τα εμπόδια και τις επαγγελματικές υποχρεώσεις, το  2014 ήμουν για 1^η φορά υποψήφια  περιφερειακή σύμβουλος με τον Απόστολο Τζιτζικώστα στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκη, όπου και έλαβα 2540 σταυρούς.

Έκτοτε παραμένω ενεργή στα κοινά, τόσο ως α’ επιλαχούσα στην εξελεγκτική επιτροπή του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης όσο και ως εκλεγμένη εκπρόσωπος των ειδικευόμενων ιατρών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.

Προς το παρόν, είμαι ειδικευόμενη ψυχίατρος στη Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική του Ψ.Ν.Θ και εδώ και 1 χρόνο είμαι κάτοικος Θέρμης και αρραβωνιασμένη με τον πολιτικό μηχανικό και ιδιοκτήτη Φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης Παντελή Βογιατζή.

Τι κάνεις επαγγελματικά και πολιτικά αυτόν τον καιρό; 

Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 

Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;

Στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές, την 26^η Μαιου, θα είμαι και πάλι υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με τον συνδυασμό του Απόστολου Τζιτζικώστα για την Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης όπου και καλώ τον κόσμο να με τιμήσει με την ψήφο του και να δώσει ζωή στο όραμά μου.

 Ως δραστήρια, μορφωμένη και δυναμικήκυρία-και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’; Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν;

Θυμάμαι πολύ καλά, πως το 2014, πολλοί συνυποψήφιοι αλλά και γενικότερα άτομα του πολιτικού κόσμου αναρωτιόντουσαν με σαρδόνιο ύφος, «μα ποιον έχει πατέρα αυτή και κατεβαίνει στις εκλογές;» Ή μια άλλη πολύ συχνή ερώτηση που μου έθεταν συχνά με υποτιμητικό ύφος ήταν η εξής «μα από πού και ως που ασχολείσαι εσύ τώρα με αυτά, ποιος σε ξέρει;» Ναι, λοιπόν, ήμουν και συνεχίζω να είμαι θύμα bullying ακριβώς γιατι αποφάσισα, να σταθώ μόνη, κόντρα σε κάθε παλαιά αντίληψη, πιστεύοντας πως δεν χρειάζεται να σε ακολουθεί κάποιο «μεγάλο επίθετο» για να προσφέρεις. Πιστεύοντας πως αυτοδημιούργητη και ξεκινώντας από τις δικές μου δυνάμεις θα κατάφερνα κάποια στιγμή να προσφέρω σε αυτόν τον τόπο.

 Ναι, οι 50αρηδες είναι έτοιμοι να μας δεχτούν. Γιατί μόνο εμείς μπορούμε να αντιπροσωπεύσουμε αντάξια τα παιδιά τους που πλέον αναγκάζονται και στρέφουν το βλέμμα στο εξωτερικό, αποστραγγίζοντας την Ελλάδα από πνευματικό δυναμικό.

Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια κλπ;

Νομίζω πως δεν θα νοούνταν κάποιος να ασχολείται με τα κοινά και την πολιτική αν δεν είχε μία κοινωνική προοπτική και μία ευαισθησία σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον, την ανακύκλωση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καθώς και καθετί που αφορά τη βιωσιμότητα των πόρων και του πλανήτη μας.

Όσο για το νομοσχέδιο που αφορά την κακοποίηση των ζώων πιστεύω πως θα πρέπει να είναι ακόμη πιο αυστηρό καθώς είναι αποδεδειγμένο ότι άνθρωποι με κακοποιητική συμπεριφορά στα ζώα, είναι πολύ πιθανό να έχουν παρόμοια συμπεριφορά και με τους ανθρώπους, στα πλαίσια μίας σοβαρής αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); 

Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα;

Με ιδιαίτερη θλίψη μου παρατηρώ πως η γενιά μας δεν ασχολείται με τη πολιτική. Πολλοί από τους νέους με τους οποίους συνομιλώ δεν γνωρίζουν καν την έννοια της Περιφέρειας ή της τοπικής αυτοδιοίκησης. Παραμένουν αδιάφοροι αναφωνώντας το κλασικό ρητό «ρίχνω άκυρο σε όλους τους πολιτικούς, ή δεν ψηφίζω κανέναν». Μάλιστα πρόσφατα απάντησα σε έναν νέο, πως «αν δεν ψηφίζεις, τότε δεν αποφασίζεις». Άρα λοιπόν, ναι, οι 50άρηδες θα ήταν έτοιμοι να μας δεχτούν ,αν εμείς ήμασταν έτοιμοι να διεκδικήσουμε αντί να υποχωρούμε και να ετεροπροσανατολίζουμε τις αιτίες των προβλημάτων πάντα στους άλλους ή στις παλαιότερες γενιές. Νομίζω πως έχουμε παραιτηθεί και πως δυστυχώς, προτιμήσαμε την εύκολη λύση. Το «δεν ψηφίζω.»

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.

Η κρίση που βιώνουμε είναι βαθιά, υπαρξιακή, ψυχολογική, κοινωνική, οικονομική και πολιτική. Ναι, θέτω την πολιτική κρίση ως την τελευταία, καθώς η πολιτική κρίση προέρχεται από τα λάθη των πολιτών, και τις εσφαλμένες επιλογές και κριτήριά τους. Άρα το κατεξοχήν πρόβλημα είναι η υπαρξιακή κρίση την οποία βιώνουμε, η καθολική παραίτηση και ανηδονία για κάθετι τι το οποίο θα μπορούσαμε να πράξουμε ως έθνος.

Σε προσωπικό επίπεδο, οι μισθοί των ειδικευόμενων ιατρών είναι γνωστοί, όπως επίσης γνωστή είναι και η καθυστέρηση της καταβολής των εφημεριών. Άλλα να σου πω κάτι; Βαρέθηκα να μεμψιμοιρώ…Δεν αλλάζει τίποτα έτσι. Μήπως αντί να κυνηγάμε ατέρμονα το πώς θα αλλάξουν όλα με μαγικό τρόπο, να δούμε πρώτα πως θα αλλάξουμε μέσα μας; Στον τρόπο σκέψης μας;

Μια θετική-ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.

Η ρήση του Γκάντι που μοιάζει να με ακολουθεί στη ζωή μου, είτε σε επαγγελματικό, είτε σε ακαδημαϊκό είτε σε πολιτικό επίπεδο ως αυτοδημιούργητη είναι η εξής: Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.