Σώστε την καρδιά της Αθήνας… αιμορραγεί!

Άρτεμις Γεωργίου

Bsc in Linguistics, LL.B, LL.M,

Trainee Lawyer

Υποψήφια στο 1ο Διαμέρισμα Αθηνών

ΑΘΗΝΑ ΨΗΛΑ, Κ. Μπακογιάννης

Αθήνα. Ο πυρήνας της Ελλάδας. Η καρδιά της. Οδεύει στο θάνατο; Κινδυνεύει να σταματήσει η λειτουργία του αναπνευστικού και της καρδιάς της ίδιας της πόλης; Ολικός θάνατος πλησιάζει;

Σίγουρα νοσεί. Η αναπνοή της βγαίνει με δυσκολία και χρειάζεται επειγόντως βοήθεια. Τα προβλήματά της πολλά, η καθημερινότητα που βιώνει σκληρή. Προβλήματα ζωτικής σημασίας που απαιτούν την άμεση λύση ‘ τη λύση που θα «πονέσει» λιγότερο, τη λύση που θα μας λύσει τα χέρια…

Τα προβλήματα πολλά. 

Τα πεζοδρόμια απειλούν – κατά κυριολεξία- τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών.
Οι πορείες παραλύουν τη ροή της κυκλοφορίας και δυσχεραίνουν την καθημερινότητα πολλών επαγγελματικών δραστηριοτήτων, ενώ συχνά καταλήγουν και με καταστροφές ατομικών περιουσιών.

Οι παιδικές χαρές αποτελούν χώρους πλήρους εγκατάλειψης και πόλους έλξης εγκληματικών δραστηριοτήτων τις βραδινές ώρες. 

Το κυκλοφοριακό κομφούζιο λόγω της αλόγιστης χρήσης , και συχνά παράνομης, λόγω μη ελέγχου τήρησης Δακτυλίου, αυτοκινήτων. Έλεγχος; Ουδείς ή ελάχιστος.
Γκέτο ναρκομανών, που απειλεί τους μόνιμους κατοίκους ως προς το να νιώθουν ασφαλείς και γεννούν κέντρα εμπορίου και χρήσεως ναρκωτικών. 

Κακή καθαριότητα. Πανέμορφοι δρόμοι που δεν τολμάς να τους διαβείς γιατί κινδυνεύεις με λιποθυμία λόγω μία μυρωδιάς που μόνο ευχαρίστηση δεν προκαλεί. 
Και πολλά άλλα… 

Βασικά προβλήματα που μοιάζουν τόσο μικρά και ασήμαντα, ώστε πολλοί τα αμέλησαν, ίσως δολίως και συνειδητά. Θεώρησαν κάποτε ότι έχουν να ασχοληθούν με σοβαρότερα. 
Τί ποιο σοβαρό από τη παροχή μίας υγιούς καθημερινότητας στους ανθρώπους που ζουν ή εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας; 

Κοιτάμε τα «μεγάλα» και ξεχνάμε τα «μικρά»… καιρός να στρέψουμε τα μάτια στις λεπτομέρειες εκείνες που για την καθημερινότητα του κέντρου της πόλης συνιστούν τεράστιες παθογένειες. Ξεκινάμε από εκείνα που φαντάζουν μικρά αλλά αποτελούν τεράστια προβλήματα της καθημερινής ζωής. Τι σημασία έχει ένας εκάστοτε Δήμος, αν δεν είναι σε άμεση επαφή με τον πολίτη;

Μακριά από κόμματα και εσωτερικές έριδες… χωρίς χρωματισμό ιδεών, και ονείρων. 
Ας προβούμε σε πλήρη αποχρωματισμό της τοπικής Αυτοδιοίκησης προκειμένου να γίνει μία πραγματικά ουσιαστική συνεργασία μεταξύ ανθρώπων που έχουν ιδέες και όρεξη να δουλέψουν. Εξάλλου τόσα χρόνια ας θυμηθούμε σε τι πραγματικά μας ωφέλησε ο χρωματισμός.. κούρασε τα μάτια μας, τα ζάλισε, τα απογοήτευσε… 

Η ώρα ήρθε. Πλήρης αποχρωματισμός της αυτοδιοίκησης. Ουσιαστική συνεργασία. 

Φρέσκιες και καινοτόμες ιδέες και κυρίως ρεαλιστικές ώστε να είναι υλοποιήσιμες. Αν πατάει κανείς τα πόδια του γερά στη γη και δεν είναι αιθεροβάμων, σίγουρα έχει πλήρη συναίσθηση των καθηκόντων του, των ευθυνών του. 

Ας αφουγκραστούμε τα βασικά προβλήματα της πόλης μας κι ας μετατοπίσουμε αρμοδιότητες στους δήμους ώστε να λύνονται τα προβλήματα αυτά κατευθείαν από τον ίδιο τον δήμο, τον εκάστοτε δήμο. 

Η Αθήνα πράγματι βαριανασαίνει… τη ζω ως εργαζόμενη, την αφουγκράζομαι ως νέος πολίτης, τη αγαπώ ως τόπο διασκέδασής μου και θέλω να κάνω πολλά για αυτήν, για εμάς. Η καρδιά της χτυπά ακόμα και θέλω να αυξήσω τους χτύπους της, να της δώσω τη ζωή που της αξίζει. Μη τη φοβάστε τη νεότητα, εμπιστευτείτε την λιγάκι… αφήστε τη να σας διαψεύσει.