Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.
Ονομάζομαι Στελινα Ντονα είμαι από την Λιβαδειά έχω τελειώσει διοίκηση επιχειρήσεων στο Saint George (Kολέγιο) και personal trainer, τα χόμπι μου είναι η γυμναστική τα ταξίδια να πηγαίνω για καφέ με φίλες, σινεμά, θέατρο αλλά η αγαπημένη μου βόλτα είναι στην πλάκα κάθε φορά νιώθω ότι είναι μια διαδρομή που ηρεμεί το μυαλό και η ψυχή!
Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς;
Αυτό τον καιρό εργάζομαι λίγες ώρες σε ένα γυμναστήριο το οποίο με κάνει να νιώθω πλήρης επειδή είναι αυτό που αγαπάω ωστόσο θα ήθελα να έχω και κάτι πιο μόνιμο γιατί αγαπώ να εργάζομαι και να μην είμαι στάσιμη.
Ως δραστήριο, μορφωμένο και δυναμικό άτομο -και μάλιστα νέο- βιώνεις μπούλινκ στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’;
Δεν θεωρώ ότι έχω υποστεί μπούλινγκ ως νέο άτομο στον εργασιακό μου χώρο τουλάχιστον όχι ομοφωνα και θεωρω οτι οι μεγαλύτεροι στην ηλικία γύρω στα 50-60 που επικρατούν στον εργασιακό μας χώρο είναι έτοιμοι να μας δεχτούν αλλά λόγω παλιότερης γενιάς με νέας υπάρχει το χάσμα γενεών.
Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;
Θα περιέγραφα τον εαυτό μου με υπερ-ευαίσθητη όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα κυρίως γύρω από τα ζώα που η αγάπη μου είναι μεγάλη!
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (20-40); Τι σε ενοχλεί;
Όσον αφορά εάν έχω κάποιο παράπονο από την γενιά 20 έως 40 θεωρώ ότι έχει χαθεί η επικοινωνία και η διάθεση να ταυτιστουμε και να γνωρίσουμε ανθρώπους από την όμορφη κοντινή και προσωπική επαφη αντιθετως προτιμάμε την τεχνολογία που είναι διαδικτυακός χώρος απρόσωπος αλλα βλεπω σιγά σιγά ότι υπάρχει μια επιστροφή στο πίσω σε εκείνες τις όμορφες μέρες που ήταν όλα πιο απλά και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ένα ρεύμα αισιοδοξίας για το μέλλον.
Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια;
Έχω να πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου τυχερή παρόλη την οικονομική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδω και δεκα χρονια γιατί πιστεύω ότι ένας άνθρωπος εάν δεν έχει ανάγκες μπορει να προσαρμοσει τη ζωή του με λίγα πράγματα να είναι πλήρης και ευτυχισμένος γιατί η ζωή είναι πολύτιμη σε λίγες ουσιαστικές απλές στιγμές!
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Τέλος, θέλω να πω το εξής να ζούμε την κάθε μας μέρα σαν να ναι η τελευταία και να μην κρατάμε τίποτα που να μην εχουμε προσπαθησει να το βγαλουμε στην επιφάνεια γιατί θα κοιμόμαστε με καθαρή συνείδηση οποίο και αν είναι το αποτελεσμα... και θα κλείσω με κάτι που με αντιπροσωπευει απόλυτα μην αφήνεις πότε για αύριο κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα μπορεί να μην έχεις ευκαιρία αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου