Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Η Αναστασίου Βασιλική μιλά για την νέα γενιά και το αύριο του ΚΙΝΑΛ στο Off The Record News


Η συνέντευξη δόθηκε στην Νικολοπούλου Αναστασία
Επεξεργασία δημοσιεύματος από τον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

Αρχικά φίλη Βάσια, θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: 
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, 
ασχολίες εκτός εργασίας, εκλογές, πολιτική, κλπ.

Κατάγομαι από το όμορφο χωριό του Βαρνάβα Αττικής. Είμαι 28 χρονών, δικηγόρος και δημοσιογράφος. Απόφοιτος του ΕΚΠΑ με μεταπτυχιακό τίτλο από το London School of Economics. Σύντομα (ελπίζω) θα ολοκληρώσω και το διδακτορικό μου στο ΕΚΠΑ στο τμήμα Πολιτικών επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης. Ήμουν η νεότερο εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος στην χώρα, αφού εκλέχθηκα σε ηλικία 19 ετών. Στον ελεύθερο μου χρόνο τρέχω με τα ακουστικά μου δίπλα στη θάλασσα, απολαμβάνω βόλτες με τον σκύλο μου τον Ρόκυ και κάνω μποξ, το οποίο με βοηθάει να εκτονώνομαι αλλά και μου μαθαίνει την βασική αυτοάμυνα που θεωρώ ότι είναι χρήσιμη σε κάθε γυναίκα.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; 
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Εργάζομαι. Είμαι τυχερή και μόνο που έχω δουλειά σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, όπου η πλειοψηφία των φίλων μου έχει φύγει στο εξωτερικό. Σκοπεύω να αφοσιωθώ στην δουλειά μου ως δικηγόρος και αμέσως στόχος μου είναι η ολοκλήρωση της διατριβής μου. Η πολιτική δεν είναι το επάγγελμα μου και ούτε θέλω να γίνει. Εξάλλου είδαμε που μας έφτασε η περίοδος των "επαγγελματιών πολιτικών''.

Είναι οι 50plus έτοιμοι να μας δεχθούν; 
Επαγγελματικά και Κοινωνικά.

Και οι 80 Plus ακόμα είναι έτοιμοι. Η ηλικία είναι ένας αριθμός. Η νεανικότητα είναι μέρος του χαρακτήρα και δεν αλλάζει όσο περνάνε τα χρόνια. Ο κόσμος και η κοινωνία έχουν ανάγκη από ανθρώπους νέους στις ιδέες και άξιους. Αν αποδείξεις ότι αξίζεις τότε οι μεγαλύτερες γενιές θα σε αγκαλιάσουν και θα αγωνιστούν στο πλευρό σου. Εξάλλου η γενιά των γονέων και των παππούδων μας θέλει να δει τα παιδιά της να βγαίνουν μπροστά. Το ζήτημα είναι ότι πολιτικά αλλά και κοινωνικά υπάρχουν οι λεγόμενοι μηχανισμοί, οι οποίου κάνουν δύσκολη την επιτυχία ενός νεότερου και εκτός μηχανισμού ατόμου. Σε κάθε περίπτωση δεν θα γίνουμε εμείς μέρος του μηχανισμού, απλά θα "σπάσουμε τα γρανάζια" για να σταματήσουν επιτέλους να υφίστανται. 

Γιατί ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ; 
Γιατί κεντροαριστερά και σοσιαλδημοκρατία το 2019; 
Ποια είναι η επόμενη μέρα για το Κίνημα;  

Κίνημα Αλλαγής και ΠΑΣΟΚ γιατί είμαι σοσιαλίστρια. Όσο γραφικό και να ακούγεται, θεωρώ πως είναι σημαντικό να κινούμαστε βάση της ιδεολογίας που μας αντιπροσωπεύει Το ΠΑΣΟΚ και κατ'επέκταση το Κίνημα Αλλαγής είναι ο γνήσιος χώρος της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Εκεί όπου συναντιέται η κοινωνική δικαιοσύνη με την ανάπτυξη. Ο χώρος για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Το κόμμα με την μεγαλύτερη αυτοκριτική και κάθαρση τα τελευταία χρόνια. Οι παλιότεροι έζησαν τα όμορφα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Οι νεότεροι πρέπει να κατανοήσουν ότι οι μεγαλύτερες κοινωνικές αλλαγές και κατακτήσεις εδραιώθηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια της σοσιαλδημοκρατίας που πρέσβευε το ΠΑΣΟΚ. Αν θέλουμε καθολικότητα και όχι επιλεκτικότητα σε Υγεία και Παιδεία, ίσα εργασιακά δικαιώματα, κοινωνικό κράτος και τεχνολογική πρόοδο πολύ απλά στηρίζουμε το Κίνημα Αλλαγής. Όσο για την επόμενη μέρα, συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε. Με βάση το αυξημένο ποσοστό των τελευταίων εκλογών πάμε ακόμα πιο ψηλά. Με το πιο επίκαιρο ιδεολογικό πλαίσιο και τα νέα μας στελέχη, η φαρέτρα μας θα είναι γεμάτη εκπλήξεις. 

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 
Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Δεν είναι παράπονο από την γενιά μου ακριβώς, είναι περισσότερο μια θλιβερή διαπίστωση για το πως μας κατάντησαν. Η γενιά μου, η πιο μορφωμένη γενιά, η γενιά του μέλλοντος.... και ξέχασε να ονειρεύεται, λησμόνησε να ελπίζει. Για αυτό και μας αποκαλώ την γενιά των κλεμμένων ονείρων. Μεγαλώναμε και είχαμε όραμα, όνειρα. Θέλαμε να γίνουμε γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, αστροναύτες, ποδοσφαιριστές, καλλιτέχνες. Οτιδήποτε άρεσε στον καθένα. Αυτά τα όνειρα χυδαία κλάπηκαν από εμάς. Εκ τότε χάνουμε κάθε μέρα και ένα κομμάτι από το χαμόγελό μας. Κάθε φορά που ένας νέος φεύγει μακριά από την Ελλάδα χάνουμε και ένα κομμάτι της ψυχής μας. Και φυσικά αυτό δεν είναι ευθύνη των νέων. Είναι ευθύνη των απανοτών λαθών χειρισμών. Αυτό που λέω στη γενιά μου είναι να συμμετέχει. Με την αποχή δεν κερδίζουμε κάτι. Απλά τους κάνουμε την χάρη να παραμένουν τα ίδια άτομα μέσα στην Βουλή και να συνεχίζουν να αποφασίζουν με τον ίδιο τρόπο για εμάς. Αν αυτό μας αρκεί τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά. 

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες... Κάτι φωτεινό.

"Να κοιτάς πάντα ψηλά, εκεί που θέλεις να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς". Αυτό με ακολουθεί σε ότι κάνω στην ζωή μου και είναι η κινητήριος δύναμή μου. Μου το είχε πει η μητέρα μου απο πολύ μικρή ηλικία. Όσο και αν μας "χτυπάνε", τόσο πρέπει να πεισμώνουμε και να μην το βάζουμε κάτω. Λυπάμαι για όλα όσα ζούμε στα καλύτερά μας χρόνια. Σίγουρα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Όμως είμαι αισιόδοξη ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι με εντιμότητα και ηθική, τόσο θα υπάρχει ελπίδα. Και άνθρωποι τέτοιοι υπάρχουν σε όλους τους τομείς. Και τους συναντάμε καθημερινά. Για εμένα η μεγάλη μάχη δεν έχει δοθεί ακόμα, όμως πλησιάζει. Και θα είναι η μάχη του ηθικού με το ανήθικο, του ιδεολόγου με τον μη ιδεολόγο καιροσκόπο, του καλού με το κακό. Τόσο απλά. Και αυτή την μάχη υπόσχομαι πως θα την κερδίσουμε.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου