»Η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία ανήκουν σε αυτόν που θα τις πάρει» …
»Εμπρός, στην Θεσσαλονίκη!»
Το άγαλμα του Βενιζέλου βρίσκεται στη πλατεία Δικαστηρίων στη συμβολή των οδών Εγνατίας με Αριστοτέλους. Ξεκινώντας από τη πλατεία Αριστοτέλους περνάμε την οδό Τσιμισκή και ανεβαίνουμε την Αριστοτέλους (προς βορρά) μέχρι που καταλήγουμε στην οδό Εγνατίας. Περνάμε απέναντι και εκεί θα βρεθούμε στη πλατεία δικαστηρίων οπου υπάρχει ο ανδριάντας του Βενιζέλου.
Το άγαλμα του Βενιζέλου είναι σημείο αναφοράς για ραντεβού (ακριβώς μπροστά υπάρχει πιάτσα ταξι) στο κέντρο της πόλης. Παράλληλα έχει καθιερωθεί ως τόπος συνάντησης από πολιτικές ομάδες, νεολαίες κομμάτων, σωματεία, αντεξουσιαστές που συγκεντρώνονται εκεί για να διαμαρτυρηθούν ή για να ξεκινήσουν κάποια πορεία στη πόλη.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος (1864 – 1936) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ως πολιτικός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο Κρητικό Ζήτημα καθώς και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ιστορία της Ελλάδας από το 1910 έως τον θάνατό του το 1936. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν αν όχι ο σπουδαιότερος, σίγουρα ένας από τους πλέον σημαντικούς πολιτικούς της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, που άλλαξε το ρουν της ιστορίας της χώρας και ειδικότερα της Θεσσαλονίκης. Διαφώνησε με τον διάδοχο που ήθελε ο στρατός να κατευθυνθεί προς το Μοναστήρι και επέβαλε τη θέση του για αλλαγή κατεύθυνσης και απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Κάτι που ο ελληνικός στρατός κατάφερε μόλις μια μέρα πριν φθάσει ο Βουλγαρικός στρατός και καταλάβει τη πόλη.
Προς τιμή του το όνομα του έχει δοθεί σε πολλές λεωφόρους, οδούς και πλατείες, σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας. Ο νέος Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, ο οποίος εγκαινιάστηκε το 2001, ονομάστηκε προς τιμήν του «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Άγαλμα Βενιζέλου - γλύπτης Το άγαλμα του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη είναι έργο του γλύπτη Γιάννη Παππά. Ο Γιάννης Παππάς θεωρείται ένας από τους πιο παραγωγικούς νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Φιλοτέχνησε κυριως ανδριάντες και προτομές, Χαρακτηριστικα και μόνο αναφέρουμε πως ανδριάντες του Βενιζέλου από τον ίδιο γλύπτη υπάρχουν εκτός από τη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στην Αθήνα – Πάρκο Ελευθερίας, όπως επίσης και στο Προαύλιο της Βουλής
Στις 25/10/1912, στον σταθμό του Τοπσίν 25 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, αντιπρόσωποι του Χασάν Ταχσίν Πασά, διοικητή της 8ης Στρατιάς του Οθωμαν. Στρατού της Μακεδονίας, έφεραν στο Ελληνικό Γεν. Επιτελείο Στρατού, το οποίο έδρευε εκεί, προτάσεις για την αναίμακτη παράδοση της Θεσσαλονίκης. Την επομένη, δύο Τούρκοι αξιωματικοί του Επιτελείου έφεραν έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Χασάν Ταχσίν με το οποίο αποδεχόταν να παραδώσει τη Θεσσαλονίκη με όρους που συμφώνησε ο έλληνας αρχηγός την προηγούμενη μέρα στο Τοπσίν. Της πανηγυρικής εισόδου είχε προηγηθεί κόντρα του αρχιστρατηγού Διαδόχου Κωνσταντίνου και του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθέριου Κ. Βενιζέλου.
Βενιζέλος: «Αναμένω να μοι γνωρίσετε την περαιτέρω διεύθυνσιν, ην θα ακολουθήση η προέλασις του στρατού Θεσσαλίας. Παρακαλώ μόνον να έχετε υπ’ όψιν ότι σπουδαίοι πολιτικοί λόγοι επιβάλλουσι να ευρεθώμεν μίαν ώρα ταχύτερον εις την Θεσσαλονίκην». Κωνσταντίνος: «Ο στρατός δεν θα οδεύση κατά της Θεσσαλονίκης. Εγώ έχω καθήκον να στραφώ κατά του Μοναστηρίου, εκτός αν μου το απαγορεύετε». Βενιζέλος: «Σας το απαγορεύω!»
Ο διάδοχος του βασιλικού θρόνου επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά (θεωρητικά, δεν είχε άδικο), ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό ή την »διεθνοποίηση» της, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη πρωτεύουσα της Μακεδονίας, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. Τα τηλεγραφήματα τα οποία αντάλλαξαν οι δύο άνδρες αποτέλεσαν το προοίμιο του Εθνικού Διχασμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά ο Βενιζέλος.
Ο Βενιζέλος έβλεπε το αδιέξοδο και απευθύνθηκε στον βασιλιά Γεώργιο Α’ προκειμένου να καμφθούν οι αντιρρήσεις του διαδόχου και να διασφαλιστεί η προέλαση του στρατού προς τη Θεσσαλονίκη. Έτσι μπήκε ο Κωνσταντίνος στην πόλη και ο Ταχσίν Πασάς υπέγραψε τα πρωτόκολλα παράδοσης πριν φτάσει ο βουλγαρικός στρατός. Στη συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση ετοίμασε την θριαμβευτική είσοδο του βασιλιά και στις 29 Οκτωβρίου 1912 ο γηραιός και αγαπητός Γεώργιος Α΄εισήλθε έφιππος στην Θεσσαλονίκη. Στην λαμπρή υποδοχή ήταν όλοι εκεί: λαός, θρησκευτικοί ηγέτες και όλες οι προσωπικότητες της πόλης.
Η διπλωματική νίκη του Βενιζέλου ήταν δεδομένη. Νίκη προς όσους στο εξωτερικό ποθούσαν οικονομικά και γεωγραφικά την Θεσσαλονίκη και επιτυχία στο εσωτερικό κατά εκείνων που των διέβαλαν συστηματικά. Άνοιγε ο δρόμος για Κιλκίς, Δοϊράνη, Γουμένισσα, Σερρες, Κερκινη, Χαλκιδικη κλπ. Θεσσαλονίκη, πάντα ελληνική πάντα ανοιχτή, παντα γοητευτική… Χρόνια Πολλά Θεσσαλονίκη! Χρόνια Πολλά Μακεδονία! Χρόνια Πολλά Ελλάδα!
ΥΓ: Πονάνε ακόμη πολλοί στην δεξιά και την αριστερά που ήταν κεντρώος εκείνος που πραγματικά έκανε ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑΛΗ ΞΑΝΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου