Ίσως ο Όμηρος να είχε προφητικό ρόλο. Ίσως και η Οδύσσεια να μην ανήκει στο μακρινό παρελθόν. Ίσως, τώρα, να μας αγγίζει περισσότερο από ποτέ. Καθημερινά, καταφθάνουν στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα ψυχές χαμένες στο δρόμο για τη σωτηρία, βιώνοντας την προσωπική τους Οδύσσεια. Πρόσφυγες αναζητούν το αυτονόητο: ένα αύριο ασφαλές. Στεριά και θάλασσα «πνίγονται» από αγανακτισμένους ανθρώπους, που, φεύγοντας από την κόλαση, σαν ζωντανοί-νεκροί, μοιράζονται, πλέον, σε νέους τόπους, αντίσκηνα, μετρημένη τροφή ενώ ζουν υπό συνθήκες που δύσκολα χαρακτηρίζονται ανθρώπινες.
Μια Ευρωπαϊκή Κρίση Ευθύνης και Διακυβέρνησης. Μετά την τραγωδία του Απριλίου του 2015, με το θάνατο πάνω από 500 μεταναστών λόγω της βύθισης ενός πλοίου που τους μετέφερε στην Ιταλία, η Ευρώπη «απάντησε» στις αφυπνιστικές κλήσεις του μεταναστευτικού ζητήματος, απενεργοποίησε επιτέλους τον τηλεφωνητή. Έπεσαν στο τραπέζι πρωτοποριακές θεσμικές ιδέες και πρωτοβουλίες, ενώ τα Ευρωπαϊκά Όργανα κινητοποιήθηκαν, έχοντας πλέον αντιληφθεί την αναγκαιότητα λύσεων με δύο χαρακτηριστικά: αμεσότητα και αποτελεσματικότητά.
Δυστυχώς, όμως, η έλλειψη κοινού και οργανωμένου σχεδίου αντιμετώπισης από όλες τις χώρες, ο ανύπαρκτος συντονισμός τους, οι δόλιες συμπεριφορές με σκοπό ευρωπαϊκά και διεθνή οφέλη από το μεταναστευτικό αλλά και η πάσχουσα συνεργασία με την Τουρκία, χώρα «κλειδί» για το ζήτημα, έριξαν στο βυθό της θάλασσας, δίπλα στα αμέτρητα προσφυγικά ναυάγια, την προσπάθεια ομοιόμορφης και άμεσης απάντησης στο όλο και ακμάζον προσφυγικό ζήτημα.
Συνάμα, η υπερβολή σε κάθε επίπεδο χειροτερεύει την κατάσταση. Το φιτίλι δύο θα το ανάψουν. Αυτοί ''που τους θέλουν όλους εδώ'', οι openminded, και αυτοί ''που δεν θέλουν κανέναν εδώ'', οι ακραίοι μισάνθρωποι, αυτοί που βγάζουν ρατσιστικό μίσος παντού και πάντα. Αμφότεροι, επιδιώκουν ουσιαστικά το κακό της χώρας και το λαού. Μόνο το κακό της χώρας και του λαού, πάντα αυτό θέλουν μέσα τους βαθιά... Γιατί μισούν, πάνω από όλα, ένα πράγμα: τον ίδιο τους τον εαυτό... ως κομμάτι-μέλος-τμήμα της χωράς αυτής που λέγεται Ελληνική Δημοκρατία. Μισούν, την ορθόδοξη-δημοκρατική πίστη, την ελληνική καρδιά! Ποθούν λίγα λεπτά δημοσιότητας! Δεν εκπροσωπούν ούτε το 0,1% της κοινωνίας.
Κανένας ρατσισμός, φασισμός και μισανθρωπιά… Μόνο ρεαλισμός και έγνοια για το αύριο! Δεν είναι ο ρόλος της Ελλάδας και κανενός κράτους να είναι ''αποθήκη'' της παγκόσμιας φτώχειας! Σήμερα, μια κοινή Ευρωπαϊκή απάντηση, που να αναδεικνύει την ομόνοια και την ομαδικότητα οργάνων και χωρών είναι αναγκαία, ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Μια δίκαιη κατανομή του ζητήματος σε όλη την ΕΕ και φυσικά σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος πρέπει να είναι πια προτεραιότητα. Είναι καιρός πια να βάλουμε τελεία – και όχι άνω, σε κομματικές τακτικές και μικροπολιτικές, δίνοντας χώρο σε μια πιο ανθρωποκεντρική και εθνοκεντρική προσέγγιση. Η κρίση είναι εδώ και μας χτυπά την πόρτα. Το ερώτημα είναι πόσο σύντομα θα την ανοίξουμε.
ΠΗΓΗ: karfitsa.gr
Υπογράφουν οι: Σοφία-Ζωή Παράσχου, φοιτήτρια Νομικής Ε.Κ.Π.Α. και Αρθρογράφος και Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Επικοινωνιολόγος, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Διεθνών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου