Το μέλλον είναι σίγουρα πιο φωτεινό!

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Ηλιάνα: 
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

Ονομάζομαι Ηλιάνα Ασπροποταμίτη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άρτα, στους κόλπους μιας όμορφης πενταμελούς οικογένειας. Το όραμα για το επάγγελμά μου ήταν αυτό που με οδήγησε στην επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών μου και στην αποφοίτησή μου από τη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το ίδιο όραμα, όμως, ήταν και αυτό που με έφερε τους τελευταίους 15 μήνες στην Αθήνα όπου και ασκώ το επάγγελμα της δικηγορίας. Τον ελεύθερό μου χρόνο τον αξιοποιώ κάνοντας ταξίδια και συμμετέχοντας σε διάφορες εθελοντικές δράσεις εμπνεόμενη από την ανιδιοτελή προσφορά. Σίγουρα δεν παραλείπω, σε εβδομαδιαία βάση, να αφιερώνω τον απαραίτητο χρόνο στον εαυτό μου για να κάνω τη γυμναστική μου.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; 
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Αυτή την περίοδο κάνω την εκπαίδευσή μου ως νέα δικηγόρος. Ανέκαθεν με γοήτευε το συγκεκριμένο επάγγελμα και το πώς η ικανότητα χειρισμού του γραπτού και προφορικού λόγου μπορεί να οδηγήσει στην υπεράσπιση του δικαίου ή του αδίκου. Σίγουρα, θα καταβάλλω προσπάθεια για να διαγράψω τη δική μου επαγγελματική πορεία στο μέλλον, όμως, προς το παρόν και για το επόμενο χρονικό διάστημα προέχει η λήψη της αδείας ασκήσεως επαγγέλματός μου και η κατοχή τίτλου μεταπτυχιακών σπουδών, ώστε να μπορέσω να συνεχίσω την επαγγελματική σταδιοδρομία μου με όνειρα, φιλοδοξίες και δυναμισμό. 

Είναι οι 50plus έτοιμοι να μας δεχθούν; 
Επαγγελματικά - Κοινωνικά.

50 plus και νέοι οφείλουν να συνυπάρχουν, να υπάρχει μια σχέση win-win μεταξύ τους και να επωφελούνται και οι δύο. Οι 50plus να αντλούν ηθικά και τεχνικά οφέλη από τους νέους όπως την ανανέωση, το plus της παραγωγικότητας, το ρηξικέλευθο και καινοτόμο των ιδεών τους και ταυτόχρονα οι νέοι να αποκομίζουν πολύτιμα στοιχεία από την εμπειρία των πρώτων. Και ενώ η Ευρώπη και οι εκάστοτε κυβερνήσεις θεσπίζουν μέτρα προώθησης και προστασίας μιας σχέσης τέτοιου είδους, οι χαλεποί καιροί της οικονομικής ύφεσης που βιώνει η χώρα μας πάντα κρατά δύσπιστους τους πρεσβύτερους έναντι των νέων αφού βλέπουν μπροστά τους την απειλή των καινοτόμων ιδεών που δε μπορούν να συναγωνιστούν, αυτή την απειλή μάλιστα που θα τους βγάλει από το comfort zone και θα τους αναγκάσει να πάρουν ρίσκα ενώ βρίσκονται στη δύση του επαγγέλματός τους.

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Το κομμάτι της ευαισθησίας και της πολιτικοποίησής μου ανέκαθεν, θα έλεγα, ότι με ενέπνεε. Τα αλτρουϊστικά κίνητρα με εξέφραζαν στο έπακρο διότι πέραν της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, με οδηγούσαν κάθε φορά και σε προσωπική ανέλιξη. Ο εθελοντισμός, το ανιδιοτελές κίνητρο και η προσφορά μου στον συνάνθρωπο ήταν, συνεπώς, και αυτά που λειτούργησαν, πολλές φορές, καταλυτικά ώστε να πράττω συλλογικά συμμετέχοντας σε διάφορες συλλογικές οργανώσεις.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 
Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 
Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Προφανώς και η γενιά μας έχει επηρεαστεί από την οικονομική ύφεση των τελευταίων ετών. Πολύ περισσότερο, όμως, έχει επηρεαστεί η νέα γενιά μας. Η τελευταία εφοδιάζεται με διδακτορικά, μεταπτυχιακά και ξένες γλώσσες και εκλιπαρεί για μια οποιαδήποτε θέση εργασίας των 500 ευρώ ή 600 ευρώ. Όσοι δε συμβιβάζονται με αυτό, είναι αυτοί που φεύγουν στην αλλοδαπή για να ζήσουν και εκεί αναζητούν το απόλυτο. Και το πρόβλημα το εντοπίζω ακριβώς εδώ… Δε διάκειμαι, σε καμία περίπτωση, κατά μιας μετάβασης στο εξωτερικό, αρκεί αυτή να υπόσχεται επαναπατρισμό. Αρκεί να αφορά την οικειοποίηση και την υιοθέτηση προτύπων λειτουργίας προηγμένων αλλοδαπών συστημάτων και τη μετάδοση αυτών των προτύπων στην Ελλάδα. Αλίμονο αν χάνουμε τη νέα γενιά μας για πάντα. 

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 11 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα. 

Η κρίση που υφίσταται η χώρα μου τα τελευταία 11 χρόνια, προφανώς, και έχει επηρεάσει και τον κλάδο των δικηγόρων, πόσο δε μάλλον εμάς τους νέους δικηγόρους. Σίγουρα, δε θα μιλούσα για ανεργία αυτή καθαυτή στη δικηγορία, ως αρνητική επίπτωση της οικονομικής κρίσης, καθώς ο καθένας ασκώντας το ελευθέριο επάγγελμα μπορεί να βγάλει κάποια χρήματα που να του εξασφαλίζουν τα προς το ζην του. Θα μιλούσα, όμως, για μια γενικότερη οικονομική ανασφάλεια, λαμβάνοντας υπόψιν και το θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό, που μπορεί να σε οδηγήσουν και σε έναν επαναπροσδιορισμό της επαγγελματικής σου ταυτότητας.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Το μέλλον είναι σίγουρα πιο φωτεινό! Αρκεί να οραματιστούμε ποια Ελλάδα θέλουμε, να εντοπίσουμε το πρόβλημα και να επέμβουμε στη νομοθεσία του Κράτους πραγματοποιώντας αλλαγές. Να μη ξεχάσουμε, όμως, σε αυτήν την προσπάθεια την εφαρμογή των όσων θεσπίσαμε!

Να είσαι καλά όμορφη, έξυπνη νεαρά Ασπροποταμίτη!

Να είσαι καλά Θωμά. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για την συνέντευξη!