Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020

2020: Πρεμιέρα έρωτα, ονείρων και στόχων

Αποτέλεσμα εικόνας για 2020

Λίγα 24ωρα έχουν διανυθεί  στην  νέα  δεκαετία και οφείλουμε  μαζί με  αυτήν να αλλάξουμε και εμείς κατά το πλείστον  προς  το καλύτερο.  Η Αυγή του νέο έτους  αναπόφευκτα  θα μπορούσαμε να πούμε ότι σηματοδοτεί για τον καθένα από εμάς, μια  νέα  “προσωπική” εποχή και μια  εποχή λόγω  του κλίματος  των ημερών αγάπης και ονείρων για  στόχους και έρωτες .Πολλοί από εμάς  στην  είσοδο αυτής  της  δεκαετίας αφήνουμε πίσω  μας πρόσωπα και καταστάσεις  που όσο και αν παλέψαμε  ο κύκλος τους έχει κλείσει και ας προσπαθούσαμε να τον κρατήσουμε ανοικτό . Πρόσωπα και καταστασεις που θαρρείς  θέλαμε να τα πάρουμε μαζί μας  στην μετάβαση από το ένα σκαλοπάτι στο άλλο και να τα χουμε  φυλαχτό,πληγή η παράσημο στις  αποσκευές μας . 

Έρχεται όμως  η στιγμή που πρέπει να αποφασίσουμε  σε  αυτή την χρονική μετάβαση από την από την  μια δεκαετία στην άλλη τι πρέπει να κρατήσουμε  ως  παρακαταθήκη εμπειριών και να  διδαχθούμε  από αυτά  βάζοντας  τα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μας και τι επιτρέπεται από την ψυχή μας και τις  αντοχές  αυτής  να το  κουβαλήσουμε  ελπίζοντας πως  στο μέλλον θα δώσει καρπούς . Κάποια από αυτά που θα πρέπει να  αφήσουμε  στο κεφάλαιο της  ιστορικής περιόδου του 2010-2020 για  δίκαιη μετάβαση ως προς  την ωρίμανση μας  είναι το να φύγουμε  από εκεί και από ...εκείνους που δεν νομίζαμε ότι δεν τους “κάναμε” και νιώθαμε  ενοχικοί την στιγμή που τελικά  οι ίδιοι δεν μας  “έκαναν” και μας  “κόστισαν” παρά μας “άξιζαν”. 

Η ζωή μας ήταν  είναι και θα είναι γεμάτη από αφίξεις  και αναχωρήσεις  ανθρώπων  που ανεβοκατεβαίνουν τα  βαγόνια  των συναισθημάτων μας  και είτε  έρχονται για να  ξαποστάσουν είτε για να  μείνουν στο παγκάκι της  ζωής μας . Μέσα  σε  ένα  χρόνο ένας  άνθρωπος  έρχεται ένας  φεύγει έναν ερωτεύεσαι  έναν  χάνεις , κάποιον που ονειρεύτηκες τον εαυτό σου μαζί του  αλλά  τα πράγματα άλλαξαν και αλλού ξημερώνετε ( ή  ξημερώνεις  εσύ μόνος  και για τους δυο ). 

Και έρχονται κάποιες στιγμές ορόσημο που πρέπει οι ίδιοι να αλλάξουμε την εποχή μας και να πάρουμε αποφάσεις που ίσως μας κοστίσουν αλλά επιβάλλεται να πάρουμε για αν μπούμε δυνατή σε μια  νέα περίοδο της ζωής μας . Κάποτε φεύγουμε όχι γιατί ο άλλος έκανε κάτι και μας πλήγωσε αλλά για όσα  δεν έκανε και μας  φόρτωσε  το  μερίδιο ευθύνης που του αναλογούσε . Ανέκαθεν ήμουν του δόγματος Καζαντζάκη .Ελεγε λοιπόν ο μεγάλος μας  στοχαστής και  ποιητής “ Να αγαπας την ευθύνη ..”  να μην την επωμίζεσαι όμως και καθολικά . 

Επιλέγουμε να  αφήσουμε  τους ανθρώπους  αυτούς και τις  καταστάσεις που τους ακολουθούσαν γιατί απλά δεν μπορούμε  πλέον να τους πείσουμε για το ότι  στα ψίχουλα  που μας πετούν   δεν μπορούμε παρά να  νιώθουμε απαξιωμένοι  και νηστικοί στον συναισθηματικό μας  αγώνα , όταν αγωνιζόμαστε  ατομικά  και για τους  δυο  την στιγμή που  βρήκαμε το θάρρος να  ανοίξουμε την καρδιά μας  και το στόμα μας και να πούμε όσα  υποστήριζαν πως  φοβόμαστε να πούμε και τελικώς  εκείνοι τρομοκρατήθηκαν όταν τα άκουσαν .Δεν είναι κακό  επομένως  να  φεύγουμε για όσα οι άνθρωποι δεν κάνουν για  εμάς , στο κάτω-κάτω υπάρχουν άλλοι που αν δεν κάνουμε  αφήσουμε  τα παλιά  δεν θα έχουν χώρο να ‘ρθουν να μας χαρίσουν τα  όμορφα και τα νέα πράγματα .Είναι κακό να  χάνουμε  χρόνο και να προσπαθούμε να κάνουμε  τα απραγματοποίητα  ...πραγματικότητα  χρόνο πολύτιμο που δεν αναπληρώθηκε. Δεν είναι κακό να  φύγουμε  από εκεί που στερηθήκαμε για το χατήρι μιας  αγάπης όνειρα και στόχους  γιατί απλά  περιελάμβαναν τον άνθρωπο αυτό και μόλις  είδαμε ότι δεν ταιριάζουν ( στόχοι- όνειρα ) με  αυτόν ή σε  αυτόν τα  εγκαταλείψαμε για να παλέψουμε να  είμαστε  κομμάτι του. 

Αν κάτι λοιπόν πρέπει να  κάνουμε για να μπορέσουμε  να  ζήσουμε  την προσωπική μας  “Ανάσταση”  μέσα  στο κλίμα αγάπης των εορτών και κάτω  από τα  ακόμα στολισμένα δέντρα και τα λαμπιόνια τους  είναι να αφήσουμε  στην δεκαετία που έφυγε  στο παρελθόν μας. Το να προσπαθήσουμε  να  κάνουμε τα πάντα για κάποιους που δεν αντιλαμβάνονται τίποτε , το να  μείνουμε από στόχους , να πάψουμε να ονειρευόμαστε και να φοβόμαστε να αλλάξουμε , και που  ξέρουμε  ίσως οι αλλαγές  μας  να  γίνουν αφορμή για να αγαπηθούμε και για να μας  στηρίξουν άνθρωποι που θα  γίνουν το όνειρο μας και στυλοβάτες κατάκτησης  των στόχων μας , είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο να ξεκινήσουμε μια  νέα δεκαετία .Μια  δεκαετία με  εμπνεύσεις  έρωτα  επιτυχίες ,στόχους και όνειρα που το 2019 ως έτος  αυλαίας  μας  στέρησε.

Υπογράφει ο Χρήστος Αθανάσιος Σαλαμπουκίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου