Ο έμφυλος εμφύλιος

Η εικόνα του γυναικείου σώματος πουλάει τα πάντα! Η γυναίκα και τα μέρη του σώματος της, συγκεκριμένα το στήθος, τα πόδια και τα οπίσθια πωλούν από γιαούρτια έως τεχνολογία. Χρησιμοποιώντας όμως τα μέρη του σώματος ξεχωριστά από το  υπόλοιπο σώμα για διαφημιστικούς λόγους, το μήνυμα που λαμβάνει ο θεατής είναι πως κάθε γυναίκα είναι μοναχά στήθη, πόδια και οπίσθια. 

Η εικόνα της γυναίκας αποτελεί κύριο συντελεστή κερδοσκοπίας και αυτό το γνωρίζουν όλοι, χωρίς όμως να τους ενδιαφέρει ή βολεύει να αλλάξει. Η γυναίκα αποτελεί το κατεξοχήν πωλούμενο  καταναλωτικό εικονικό είδος. Για τον λόγο αυτό η γυναίκα απογυμνώνεται από την ανθρώπινη αξία της. Παρουσιάζεται κυρίως ως αντικείμενο – εργαλείο για την προώθηση των προϊόντων που διαφημίζει. Κάτι τέτοιο παρ’ όλα αυτά δεν συμβαίνει με τον άνδρα, ο οποίος σχεδόν πάντα αντιμετωπίζεται ως οντότητα. 

Ημίγυμνες, προκλητικές, γεμάτες λάμψη, αναλώσιμες και άπιαστες όσο ποθητές και αν είναι για τα σαρκοβόρα που επαγρυπνούν. Η βία είναι συνυφασμένη με αυτή την ανισότητα. Αυτή η υποτίμηση της γυναίκας στα μέρη του σώματος της προς τέρψιν του άνδρα, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, καταστρέφει την γυναικεία αυτοεκτίμηση.

Αυτό το παρακολουθούμε σε καθημερινή βάση αφού σε ό,τι αφορά το φύλο «γυναίκα», γενικώς επικρατεί μια αντιμετώπιση τουλάχιστον ανάγωγη… Άλλοτε με παρουσίες «γλαστρών», άλλοτε με την απουσία των «κανονικών» γυναικών σε «σοβαρές» εκπομπές πολιτικού διαλόγου. Τα τηλεοπτικά πάνελ που κυριαρχούνται από άνδρες κηρύσσουν τη γυναίκα ως πολίτη στην αφάνεια.

Μια γυναίκα κυρίως παρουσιάζεται σαν σεξουαλικό αντικείμενο, δηλαδή η ιδιότητα που της προσάπτουν ως φυσική της υποχρέωση είναι να έλκει ορμές του άλλου φύλου, με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά της. Κανείς δεν αντιλέγει πως όταν αναφερόμαστε στον όρο του σεξισμού, αναφερόμαστε και στο κομμάτι του φλερτ. Ο σεξισμός της γλώσσας είναι ακόμη μια πτυχή που πολλοί δεν δίνουν τόση σημασία. Πολλά σχόλια όμως, δεν τυχαίνει να είναι απλά και αθώα σχόλια αλλά αναπαραγωγή σεξιστικών αντιλήψεων. 

Πολλοί πιστεύουν πως ο σεξισμός είναι παράγωγο του Φεμινισμού και συγκεκριμένα της αρνητικής του διάστασης. Ο σεξισμός στην πραγματικότητα προέρχεται από την ανισότητα των φύλων και η ιστορία του είναι αρκετά μεγάλη. Το γεγονός πως ακόμη και σήμερα γίνονται αναφορές στο σεξισμό δεν είναι γιατί  δεν βλέπουμε την εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα αλλά γιατί επιδέχεται και άλλης βελτίωσης. 

Ο αντίστροφός σεξισμός είναι εξίσου κατακριτέος. Έχει φύλο ο σεξισμός; Αν ανοίξουμε το βλέμμα μας και  βγούμε από τη ψευδαίσθηση κανονικότητας, θα δούμε ότι ο σεξισμός είναι ένα άγρυπνο μάτι που μας παραμονεύει όλες, όλους και όλα μας. Από τη στιγμή της γέννησής μας, σκοπός του είναι να μας διδάξει πως θα είμαστε «φυσιολογικοί», να μας ετεροκαθορίσει, τοποθετήσει και να μας χειραγωγήσει. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι ένας τρόπος σκέψης που δε θα αναγνωρίζει ανωτερότητες, κατωτερότητες και εξουσιαστικές σχέσεις και θα είναι ορατός και στις πράξεις μας.

Υπογραφει:
Δούκα – Τζαμπαζλή  Σωτηρία 
Σπουδάστρια Δημοσιογραφίας του ΔΙΕΚ Κοζάνης