O Koσμίδης Θέμης μιλά στο OfftRN

Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού-Τουρισμού Δ. Κιλκίς μιλά στο OfftRN.

Τιμή μας και Χαρά μας...

H συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητέ Θεμιστοκλή (Θέμη): 

Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, πολιτική ενασχόληση, να σε γνωρίσει ο κόσμος, που ίσως δεν σε γνωρίζει όταν ανοίξει το δημοσίευμα δηλ. κλπ. 

Γεννήθηκα στη Σουηδία το 1974 όπου κι έζησα τα πρώτα μου χρόνια. Η καταγωγή μου, από την πλευρά της μητέρας μου είναι η Κεφαλονιά (οικισμός Ρίζας-Θηνιάς) και του πατέρα μου το Κιλκίς (οικισμός Κοιλαδίου). Η οικογένεια μου ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον επαναπατρίστηκε στο Κιλκίς στις αρχές της δεκαετίας του '80. Για μένα ο όρος επάγγελμα αποτέλεσε ένα είδος βιοποριστικής εργασίας. Απασχολούμαι στον ιδιωτικό τομέα και παράλληλα είμαι Ασφαλιστικός Πράκτορας. Έχω εργαστεί ως υπάλληλος γραφείου, πωλητής, εκπαιδευτής, ραδιοφωνικός παραγωγός αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια εργάζομαι ως οδηγός υπεραστικού λεωφορείου στην εταιρεία Υπεραστικό Κ.Τ.Ε.Λ. ΚΙΛΚΙΣ Α.Ε.. Τελειώνοντας το Λύκειο το όνειρο μου ήταν να γίνω κονφερανσιέ! Το ραδιόφωνο υπήρξε η μεγάλη μου αγάπη και η ενασχόληση μου στα πρώτα χρόνια της ελεύθερης ραδιοφωνίας ήταν καθημερινή συμμετέχοντας σε αρκετά ραδιοφωνικά σχήματα της εποχής στο Κιλκίς και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Επέλεξα παράλληλα να ασχοληθώ και με τον κόσμο της Πληροφορικής ξεκινώντας τις πρώτες μου σπουδές σε μια ιδιωτική σχολή στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια ακολούθησαν σπουδές στο τμήμα Πληροφορικής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Πτυχιούχος της Αγγλικής γλώσσας. Ο ελεύθερος χρόνος μου πάντα συνδυαζόταν με κάποια δραστηριότητα. Το οξύμωρο όμως ήταν ότι αυτό κατέληγε ως επιθυμία για επαγγελματική ενασχόληση λόγω του πάθους μου να γίνω καλύτερος με ότι ασχολούμαι, ακόμη και στα χόμπι μου. Ο αθλητισμός, τα ταξίδια και η επικοινωνία μου ήταν ενδιαφέροντα αλλά εκείνο το οποίο πάντα μου άρεσε ήταν να ταξιδεύω με τις σκέψεις μου στο χρόνο. Είμαι παντρεμένος κι έχω 2 κόρες. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής μας είναι η αποπολιτικοποίηση των πολιτών το οποίο αποτέλεσε και ερέθισμα για την ενεργοποίηση μου ως πολίτη και τη συμμετοχή μου στα κοινά. Θεωρώ ότι η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στα κοινά θα αποτελέσει τη γνωσιακή βάση στις επερχόμενες γενιές προκειμένου να συντονίζουν μια ικανή κοινωνία, με ήθος, αξιοπρέπεια και γερές βάσεις. 

1 σχεδόν χρόνος ως Αντιδήμαρχος και δημοτ. Σύμβουλος. 

Ποιο το μεγάλο θετικό και το μεγάλο αρνητικό της περιόδου αυτής. 

Μια αποτίμηση.

Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αντιδημάρχου Πολιτισμού και Τουρισμού στο Δ. Κιλκίς άνοιξε ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή μου σε δύο σημαντικούς τομείς οι οποίοι προάγουν την ταυτότητα του Δήμου μας. Η πιο όμορφη στιγμή αποτέλεσε η διοργάνωση του Χριστουγεννιάτικου χωριού του Δήμου μας σε έναν νέο χώρο στο κέντρο του Κιλκίς, με παραδοσιακά δρώμενα από τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους, δράσεις για τους μικρούς μας φίλους και συναυλίες από γνωστά ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής για 17 ημέρες. Η παρουσία και η αγάπη του κόσμου ήταν συγκλονιστική. Η πιο δύσκολή στιγμή ήταν η εξέλιξη της επιδημίας του κορονοϊού η οποία μας προβληματίζει ακόμη και σήμερα. Αποτιμώντας αυτό το χρονικό διάστημα θεωρώ ότι πρέπει με ταπεινότητα και περισσότερη όρεξη να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρονικό διάστημα από την κρίση του κορονοϊού προκειμένου να τιμήσω την εμπιστοσύνη του Δημάρχου προς στο πρόσωπο μου και τους δημότες που με εξέλεξαν με την ψήφο τους. 

Ως γονιός και ως πολίτης. Τι περιμένεις από την παρούσα κυβέρνηση; 

Τι σε φοβίζει; Τι σε κάνει όμως και να ελπίζεις; 

Ως γονιός προσδοκώ υγεία και ανεξαρτησία, πετυχαίνοντας κάθε στόχο της ζωής τους και ως πολίτης προσδοκώ την απεμπλοκή της χώρας από τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση. Το πολυσύνθετο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης έχει επιφέρει μεγάλη ανασφάλεια σε όλα τα επίπεδα. Από τη σημερινή κυβέρνηση προσδοκώ μεγαλύτερες ταχύτητες στη διαχείριση κρίσεων σε όλους τους τομείς, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία στον τομέα της οικονομίας και εθνική συνοχή απέναντι σε κάθε ασύμμετρη απειλή. Τη δεδομένη στιγμή με φοβίζουν οι επιπτώσεις στην οικονομία από την επιβολή των μέτρων προστασίας και καταστολής του κορονοϊού.  Η ομοψυχία του κόσμου σε αυτή τη δύσκολη περίοδο με κάνει να ελπίζω ότι σύντομα θα επανέλθουμε στην κανονικότητα ακόμη πιο δυνατοί. 

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά 

κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Περιβάλλον, παιδεία, ρατσισμός, ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες, κακοποίηση ζώων. Είναι μερικά από τα θέματα που με προβληματίζουν στην καθημερινότητα μου και προσπαθώ να βοηθήσω όπου κι όσο μπορώ. 

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά σου; 

Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 

Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Το χάσμα των γενεών είναι διαχρονικό. Οι νεότεροι πάντα είναι ασυμβίβαστοι. Η δική μου γενιά πρέπει να δώσει περισσότερη αγάπη και πίστη στη νεότερη γενιά συμμετέχοντας στις χαρές και τις λύπες της, δίνοντας συνάμα την ηθική ικανοποίηση στην παλιότερη γενιά ότι δεν έρχεται η καταστροφή του κόσμου. 

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση 

που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; 

Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα. 

Η κρίση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας οικονομικά και κοινωνικά την τελευταία δεκαετία επηρέασε την καθημερινότητα μας στο μέγιστο βαθμό. Αύξηση της ανεργίας, κλείσιμο επιχειρήσεων και μέτρα λιτότητας από τη μια. Αυτοκτονίες, ενδοοικογενειακή βία και αποκοινωνικοποιηση της νέας γενιάς από την άλλη. Όλα αυτά οδήγησαν στην αποσταθεροποίηση της ψυχικής υγείας πολλών ανθρώπων τους οποίους στην καθημερινότητα μας οφείλουμε να σεβόμαστε και να διαχειριζόμαστε με τον ανάλογο τρόπο.  

Μια θετική-ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Όταν συνειδητοποιήσουμε τι μπορούμε να προσφέρουμε στην κοινωνία θεωρώ ότι η ελπίδα του αύριο μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Το μότο μου πάντα ήταν: “Χαμογελάστε, η χαρά δίνει αγάπη κι ελπίδα στον κόσμο”. Η φράση που πάντα με παρακινεί είναι: “Αν δεν μπορείς να κάνεις κάτι, οφείλεις να πετύχεις για αυτό που κάνεις”