''Αεὶ Λιβύη φέρει τι καινόν''

...τάδε έφη Aριστοτέλης
...Πάντα κάτι καινούργιο έρχεται από την Αφρική.
βέβαια, αποδίδεται συχνά και με «κακόν» αντί «καινόν»!

Υπογράφουν οι: 

Χριστίνα Γιαννέλου, Ασκούμενη Δικηγόρος Αθηνών / Απόφοιτος Νομικής Σχολής ΑΠΘ / Πρ. Πρόεδρος Φοιτητ. Συλλόγου Νομικής Α.Π.Θ., Αλεξία Χαρακίδα, Πολιτικός Επιστήμονας Δ.Π.Θ. / Τομεάρχης Έρευνας και Καινοτομίας Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Αιτωλ/νίας / Υπεύθυνη Επικοινωνίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας Ο.Ν.ΝΕ.Δ. / Δημοσιογράφος και ο Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Επικοινωνιολόγος / Μεταπτυχιακός Φοιτητής Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας στο Παν. Μακεδονίας / Ραδιοφ. Παραγωγός newn.gr

Το σήμερα...

Ραγδαίες εξελίξεις φαίνεται πως δρομολογεί η αεροπορική επίθεση εναντίον της τουρκικής βάσης Αλ Ουατίγια στη Λιβύη πριν ελάχιστες μέρες. Τόσο η τουρκική πλευρά, όσο και η κυβέρνηση της Τρίπολης, κάνουν λόγο για «ξένα» αεροσκάφη που προκάλεσαν ζημιές στην στρατιωτική βάση και «δείχνουν» τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χάφταρ και των «υποστηρικτών» του. Η λέξη-κλειδί για τις ραγδαίες εξελίξεις στη Λιβύη είναι το «ξένα» αεροσκάφη, καθώς δείχνει πως ότι Ερντογάν και Σάρατζ δεν ξέρουν από πού τους ήρθε η επίθεση στην Αλ Ουατίγια, γεγονός που σημαίνει πως ή ότι τα πολυδιαφημισμένα τουρκικά συστήματα δεν είναι αποτελεσματικά ή ότι κάποιοι «τύφλωσαν» τα συστήματά της. Εάν συνέβη αυτό, σημαίνει ότι ο στρατός του Χάφταρ και -κυρίως- όσοι τον υποστηρίζουν, έχουν βρει τα «κουμπιά» εξουδετέρωσης ή έστω «ύπνωσης» της τουρκικής πολεμικής μηχανής. Ορισμένες πλευρές στην Τουρκία θεωρούν «ύποπτη» για την «τύφλωση» των τουρκικών ραντάρ στη Λιβύη τη Γαλλία. Υποπτεύονται μάλιστα πως η «ζημιά» έγινε από γαλλικό πλοίο που σταθμεύει στην Μεσόγειο, στα ανοικτά της Σύρτης. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που (πηγές του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας) τουρκικά πολεμικά πλοία χάραξαν ρότα για τα ανοικτά της Λιβύης.

Επιπλέον, τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι σήμερα ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά το αντι-αεροπορικό σύστημα S-125 Nova κοντά στην πόλη Σύρτη στη Λιβύη, το οποίο αγόρασε η κυβέρνηση της Τρίπολης από την Ουκρανία -με τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας- για την αναχαίτιση και κατάρριψη βομβαρδιστικών αεροσκαφών. Οι κινήσεις αυτές θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα φέρουν και πάλι αντιμέτωπες την Τουρκία με τη Γαλλία στη Μεσόγειο, μετά το περιστατικό με το πλοίο «Cirkin», όταν τουρκική φρεγάτα παρενόχλησε γαλλική που επιχείρησε να το ελέγξει, στο πλαίσιο ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης για την τήρηση του εμπάργκο όπλων στην Λιβύη. Ήταν αυτό το περιστατικό που οδήγησε τον Εμανουέλ Μακρόν, παρούσης της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ, να κάνει λόγο για «ιστορικές και εγκληματικές ευθύνες» της Τουρκίας για τη λιβυκή κρίση. Άλλωστε φαίνεται πως ο Εμανουέλ Μακρόν βλέπει στην Λιβύη την ευκαιρία να «χτίσει» το ηγετικό του προφίλ τόσο σε ευρωπαϊκό και διεθνές, όσο και σε εθνικό επίπεδο, άλλωστε έρχεται και η Εθνική Επέτειος της Γαλλίας λιγες μερες (Μερα της Πτωσης της Βαστιλλης), οπότε κάτι πρέπει να πουλήσει προς το κοινό ο αγαπητός κος. Μακρόν…

Who is who in Libya... με τα σημερινά δεδομένα

Δυνάμεις που στηρίζουν τον ''εκλεγμένο'' πολιτικό Σάραζ

Τουρκία
Ιταλία
Κατάρ

Δυνάμεις που στηρίζουν τον ''αντάρτη'' Στρατ. Χαφτάρ

Αίγυπτος
Γαλλία
Ρωσία
Η.Α.Ε.
Ιορδανία
Ισραήλ
Σουδάν
Μαυριτανία
(Σιωπηρά: Ελλάδα, Μάλτα, Κύπρος, Τσαντ, Νιγηρία)

Δυνάμεις που κρατάνε ''ουδέτερη στάση''

Η.Π.Α.
Γερμανία
Η.Β.
Ισπανία
Αλγερία
Τυνησία
Σαουδ. Αραβία (τείνει προς Χαφτάρ)

Το αύριο; 

Απαντήσεις για το ποιος κρύβεται πίσω από την επίθεση των μαχητικών αεροσκαφών «Rafale» στην αεροπορική βάση Αλ Ουάτιγια στη Λιβύη, που είναι  εγκατεστημένες τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις για να συνδράμουν τον Σαράζ επιχειρεί να δώσει δημοσίευμα του «The Arab Weekly». Όπως αναφέρει η αραβική ιστοσελίδα, το γεγονός ότι τα μαχητικά αεροσκάφη ήταν «Rafale» περιορίζει την ταυτότητα των… ενόχων στη Γαλλία και την Αίγυπτο, καθώς μόνο αυτές διαθέτουν τέτοιου τύπου αεροσκάφη. Μάλιστα, χαρακτηρίζουν την επίθεση ως μια γρήγορη απάντηση στην επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ στην Τρίπολη, που επιμένει σθεναρά να επεμβαίνει στη δυτική Λιβύη. «Η τουρκική παρουσία στη Λιβύη είναι ιδιαίτερα ανησυχητική τόσο για το Κάιρο όσο και για το Παρίσι, ωθώντας τους να αυξήσουν τους τόνους προς την Άγκυρα. Το Κάιρο έχει απειλήσει να επέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη εάν οι τουρκικές υποστηριζόμενες πολιτοφυλακές της Τρίπολης προσπάθησαν να προχωρήσουν προς τη Σερτ, ενώ το Παρίσι χαρακτήρισε τις τουρκικές κινήσεις ως απαράδεκτες τονίζοντας ότι δεν θα επιτρέψει αυτό να συνεχιστεί», επισημαίνει το «The Arab Weekly».

Η πρόσφατη αεροπορική επίθεση στην αεροπορική βάση της Αλ Ουάτιγια αποδεικνύει ότι οι κόκκινες γραμμές στον εναέριο χώρο διαφέρουν από τις κόκκινες γραμμές στην ξηρά που σχεδίασε ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. «Πράγματι, η τοποθέτηση μαχητικών αεροσκαφών στη συγκεκριμένη βάση αποτελεί άμεση απειλή για κάθε στρατιωτική μονάδα που αναπτύσσεται στη Σύρτη και στην ανατολική Λιβύη», σημειώνει στην ιστοσελίδα. Άλλωστε, ο Σίσι εξέφρασε τη δυνατότητα της χώρας του να παρέμβει άμεσα στη Λιβύη, επισημαίνοντας ότι η Αίγυπτος «δεν θα επιτρέψει στη σύγκρουση στη Λιβύη να διασχίσει τη γραμμή της Σύρτης», ενώ πρόσθεσε ότι «όσον αφορά στην ασφάλεια της Αιγύπτου, η βάση al-Jufra είναι μια κόκκινη γραμμή που δεν θα επιτρέψουμε να διασχίσει καμία δύναμη». Οι αιγυπτιακοί ιστότοποι ειδήσεων δημοσίευσαν μάλιστα χρονολογημένες φωτογραφίες με μπαταρίες και ραντάρ πυραύλων Hawk, οι οποίες ανέφεραν ότι ήταν μεταξύ των στόχων που επιτέθηκαν στην Αλ Ουάτιγια.

Σημειώνει δε ότι ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA) είχε αποσυρθεί από την εν λόγω βάση μετά από συνεχείς τουρκικές αεροπορικές επιθέσεις, επιτρέποντας στις πολιτοφυλακές της Τρίπολης που υποστηρίζονται από την Άγκυρα να αναλάβουν τον έλεγχο της βάσης. Έκτοτε, υπήρξαν αρκετές αναφορές για ένα σχέδιο μετατροπής του τόπου σε τουρκική βάση, εξέλιξη στην οποία αντιτίθεται έντονα η Γαλλία. Σύμφωνα με ορισμένες ειδήσεις, το Παρίσι είχε προτείνει τη μετατροπή της σε βάση του ΝΑΤΟ. Την Κυριακή, η κυβέρνηση της Τρίπολης κατηγόρησε «ξένη αεροπορική δύναμη» για βομβαρδισμό της Αλ Ουάτιγια, χωρίς να παρέχει λεπτομέρειες για την ταυτότητα των επιτιθέμενων αεροσκαφών ούτε για τους επιδιωκόμενους στόχους. Παρόλο που τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και του Κατάρ αρνήθηκαν ότι υπήρχαν θύματα στη βομβιστική επίθεση, πηγή της Λιβύης επιβεβαίωσε ότι οι επιδρομές προκάλεσαν το θάνατο αρκετών Τούρκων στρατιωτών που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο στην πόλη του Αλ Τζαμίλ, κοντά στη βάση.

Μάλιστα, ένας συνταξιούχος αξιωματικός του στρατού της Λιβύης που κατοικούσε στην περιοχή Zintan αποκάλυψε στο The Arab Weekly ότι μια μοίρα μαχητικών αεροσκαφών ξεκίνησε σειρά αεροπορικών επιδρομών στη βάση, όπου η Τουρκία είχε αναπτύξει μαχητικά F-16, καθώς και τα αεροσκάφη Bayraktar TB2 και Anka-S, ενώ υποστηρίζεται από ένα σύστημα άμυνας Hawk MIM-23. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι εννέα αεροπορικές επιδρομές στοχεύουν τις συνοικίες του al-Nadab στη βάση Αλ Ουάτιγια, τις οποίες οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν χρησιμοποιήσει ως έδρα τους από τον περασμένο Μάιο. Στόχους επίσης αποτέλεσαν και τα συστήματα αεροπορικής άμυνας Sungur, οι σταθερές και κινητές εγκαταστάσεις ραντάρ και το σύστημα παρεμβολής σημάτων Koral, τα οποία είχαν τοποθετήσει οι τουρκικές στρατιωτικές μονάδες στη βάση.

Πριν από αυτό, κάποιοι ακτιβιστές στις πόλεις της δυτικής ακτής της Λιβύης κυκλοφόρησαν βίντεο  που δείχνουν μια τουρκική στρατιωτική συνοδεία φορτωμένη με πολλούς εξοπλισμούς αεροπορικής άμυνας να κατευθύνονται προς τη βάση Αλ Ουάτιγια που βρίσκεται περίπου 140 χμ. νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας της Τρίπολης. Από την πλευρά τους επίσημε αρχές της Λιβύης στην Τρίπολη σημειώνουν ότι δεν υπήρξε αντίδραση σε αυτές τις αεροπορικές επιδρομές  και φαίνεται να είναι το προοίμιο για τις ερχόμενες πολιτικές αλλαγές. Την ίδια ώρα, το μέλος του κοινοβουλίου της Λιβύης, Ιμπραήμ αλ-Ντάρσι δήλωσε ότι «οι αεροπορικές επιδρομές ξεκίνησαν από πολύ γνωστές δυνάμεις» και πρόσθεσε ότι οι στόχοι αυτών των επιθέσεων ήταν «ένα σαφές μήνυμα και αποτελούσε ένα ισχυρό και οδυνηρό χαστούκι στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν».

Μιλώντας στο The Arab Weekly, ο Ντάρσι είπε ότι τα μηνύματα αυτών των επιδρομών «επιβεβαιώνουν ότι η λιβυκή αρένα δεν είναι κενή, αλλά περιλαμβάνει δυνάμεις που έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν σκληρά οπουδήποτε και οποτεδήποτε, και είναι μια άμεση προειδοποίηση προς τον Ερντογάν, που του υπενθυμίζει τις κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να περάσει, ειδικά μετά την αύξηση των τουρκικών κινημάτων στη Λιβύη, εν μέσω αναφορών για προετοιμασίες για επίθεση στην πόλη Σύρτη και στη βάση της al-Jufra». Όποιος ξεγράφει ετσι ευκολα τον Χαφταρ μαλλον κανει λαθος. Ποσο μαλλον όταν ενώ ξένες δυνάμεις κοιτάνε προς διπλωματική λύση ο  Σαραζ θέλει λύση στρατιωτική... 

Η Ελλάδα με την σειρά της δήλωσε ότι θα πράξει ότι είναι δυνατό για την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας ,την επίτευξη ειρήνης και την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Θέση στη φιλονικία μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης πήρε και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας στη Συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ενωμένων Εθνών για την Λιβύη και υπογράμμισε τη σημασία της ευρωπαϊκής επιχείρησης «IRINI» για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «η όποια λύση, προκειμένου να είναι εφαρμόσιμη και βιώσιμη, θα πρέπει να είναι λιβυκής ιδιοκτησίας, να εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κινούμενη πάντα στο πλαίσιο των σχετικών αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και των Συμπερασμάτων της Διαδικασίας του Βερολίνου, τις οποίες ενισχύει και η πρόσφατη Πρωτοβουλία του Καΐρου» ενώ ταυτόχρονα, διευκρίνισε ότι η Ελλάδα υποστηρίζει ενεργά τις «προσπάθειες των ΗΕ για την επίτευξη άμεσης κατάπαυσης του πυρός και επιστροφής των αντιμαχομένων σε διαπραγματεύσεις, με στόχο την επίτευξη μια πολιτικής λύσης. Σταθερός στόχος της χώρας μας είναι η ειρήνευση στη Λιβύη και η εδραίωση ασφάλειας και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι επαφές μας, όπως η συνάντηση μου με τον Πρόεδρο της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων Ακίλα Σάλεχ την προηγούμενη εβδομάδα στη Λιβύη»
 
Μην ξεχνάμε ότι η Λιβύη δεν μοιάζει με καμία άλλη αραβική χώρα. Η Λιβύη όμως επιμένει ακόμα σε ένα ιδιότυπο φεουδαρχικό καθεστώς με τοπικούς άρχοντες που στη συνέχεια μετατρέπονται σε πολέμαρχους σε αντίθεση σ' όλες  με τις υπόλοιπες  αραβικές χώρες που απέκτησαν μία ισχυρή εθνική συνείδηση με το πέρασμα των δεκαετιών. Απώτερος σκοπός της Τουρκίας είναι να κερδίσει το γεωστρατηργικό στοίχημα με απόλυτη νίκη για τον εαυτό της και να δημιουργήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο , πράγμα που έγινε ξεκάθαρο από τη διάθεση της Άγκυρας να δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις στη Λιβύη. Η Τουρκία δεν θα μπορούσε να αφήσει τον εαυτό της έξω από το πλούσιο τραπέζι με τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα στην αφρικανική ήπειρο Ο Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογαν εμφανίζεται ως χείμαρρος που διεγείρει τα πλήθη και τον όχλο του. Φαίνεται πιο αποφασισμένος από ποτέ. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ίσως πρόκειται για πολιτική στρατηγική εργαλειοποίησης του Ισλάμ, με τρόπο φιλοδυτικό, αλλά και ταυτόχρονα αντιδυτικό, ώστε να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες του και να εκπληρωθούν τα όποια συμφέροντα του.

Οι επεκτατικές πολιτικές της Τουρκίας αδιαμφισβήτητα έχουν εξοργίσει πολλές χώρες, ανάμεσα σε αυτές και την Ελλάδα, η οποία προχωρά με  κινήσεις που αποδεικνύονται αποφασιστικές και διπλωματικές με μεγάλη βαρύτητα και ολοκληρωμένη στρατηγική επικοινωνία. Αποδεικνύεται σε απόλυτο βαθμό η σοβαρή εικόνα της χώρας και ο ρόλος της ως ικανός παίκτης στη σκακιέρα της διεθνούς πολιτικής. Η Τουρκίας πλέον με την στάση της δοκιμάζει το εθνικό στρατηγικό δόγμα τόσο της Ελλάδας όσο και των γειτονικών της χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο, το οποίο από στρατηγικό-αμυντικό μετατρέπεται σε στρατηγικό-τακτικό, καθώς περιμένουμε όλοι τις επόμενες κινήσεις της Άγκυρας. Η τουρκική προκλητικότητα έχει φθάσει στο απροχώρητο με την παραβίαση εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, την υπογραφή Τουρκολυβικού συμφώνου, την ’’Γαλάζια Πατρίδα’’, μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας στα ελληνικά νησιά, εναέριες παραβιάσεις, αμφισβήτηση κυριαρχίας των κυρίαρχων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και τόσες άλλες ακόμη απειλές και προκλήσεις. Οι... μεγαλειώδεις ιδέες του ''σουλτάνου'' Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν κοστίζουν αμέτρητα θύματα και δημιουργούν σύγχυση και αναταράξεις σε μεσογειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Δικαιολογούν την βία και την επιζητούν. Όπου η βία διευθύνεται από απόλυτες αξίες, φανατική υποστήριξη εθνικών, θρησκευτικών και φυλετικών πεποιθήσεων, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις και έλεος! Η απόδειξη της ισχύς μέσω της δύναμης και της βίας ταυτίζεται με καταστροφή ίσως μερικές φορές και ολοκληρωτική!