Συνέντευξη από την Βάσια Ν. Αναστασίου στο OfftRN

Συνέντευξη από την νεαρά κυρία Βάσια Ν. Αναστασίου Αναπλ. Γραμματέα Επικοινωνίας στο Κίνημα Αλλαγής, Υποψ. Διδάκτωρ και Δικηγόρο/Δημοσιογράφο

Η συνέντευξη δόθηκε στην Νικολοπούλου Αναστασία
Επιμέλεια Υλικού και Κειμένου, Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς 

Νέα, μορφωμένη, εργατική, πνευματικά λαμπερή και πολιτικά γοητευτική... Ήδη με σοβαρή πορεία στον χώρο της πολιτικης και των κοινων. Ομως εχει πολλα ακόμη να δώσει και αυτό φαίνεται. Βασιλική -Βάσια- Αναστασίου λοιπόν, ας διαβάσουμε τι μας είπε... 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Βασιλική: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, κομματική ενασχόληση, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.

Κατάγομαι από τον πανέμορφο Βαρνάβα στην Ανατολική Αττική. Είμαι δικηγόρος και δημοσιογράφος/επικοινωνιολόγος. Η νομική είναι η αγάπη μου, η επικοινωνία είναι το πάθος μου. Παρ’ όλο που ακούγονται σαν δύο εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα συνυπάρχουν σε απόλυτη αρμονία και πολλές φορές το ένα συμπληρώνει το άλλο. Εξάλλου όλα στην ζωή είναι αποτέλεσμα καλής επικοινωνίας.  Συγχρόνως ολοκληρώνω το διδακτορικό μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στον τομέα των πολιτικών επιστημών με εξειδίκευση στις δημοσκοπήσεις. Όσο για την πολιτική μου ενασχόληση είμαι Αναπληρώτρια Γραμματέας Επικοινωνίας στο Κίνημα Αλλαγής, μέλος της ΚΠΕ καθώς και υποψήφια βουλευτής στις τελευταίες εκλογές. Από 19 ετών και για δύο τετραετίες υπήρξα εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος στον ιστορικό Δήμο του Μαραθώνα. Τα χόμπι μου έχουν ως επίκεντρο την θάλασσα. Από ιστιοπλοΐα και wind surf μέχρι καταδύσεις, kite surf και ski θαλάσσης. Επίσης απολαμβάνω ιδιαίτερα το τρέξιμο. Πολλές φορές το αποκαλώ ψυχοθεραπεία μου. Η οικογένεια μου είναι οι υπέροχοι γονείς μου, η αγαπημένη μου αδερφή και φυσικά ο σκύλος μου ο Rocky.

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; 
Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Μένω Ελλάδα! Και αυτό γιατί έχω την τύχη και την ευλογία να εργάζομαι σε μια εξαιρετική ελληνική εταιρεία. όμως συγχρόνως πονάω πολύ κάθε φορά που μου γίνεται αυτή η ερώτηση. Κάθε μέρα μιλάω με πολλούς φίλους (μέσω skype, facetime κλπ) οι οποίου εργάζονται στο εξωτερικό. Τα παιδιά της γενιάς μου σκορπισμένα στις άκρες της γης παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο. Όποιος θεωρεί ότι η ξενιτιά είναι εύκολη επιλογή ή ότι το ζήτημα του brain drain θα λυθεί άμεσα ζει με αυταπάτες. Ρωτήστε και εμάς…. Την γενιά των κλεμμένων ονείρων, τα μορφωμένα παιδιά με τα βαριά πτυχία, τα αυτοδημιούργητα παιδιά της βιοπάλης. Δεν πάνε όλοι στο εξωτερικό για να γίνουν στελέχη σε πολυεθνικές. Τα περισσότερα Ελληνόπουλα παλεύουν για την επιβίωση μιας ολόκληρης γενιάς. Οπότε απατώντας στην ερώτηση σας μένω Ελλάδα από τύχη. Ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν και γρήγορα. Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει επομένως το εξωτερικό είναι πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο. Αν πάω έξω πάντα το μυαλό και η καρδιά μου θα είναι στην πατρίδα μου. 

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 
Επαγγελματικά-Κοινωνικά-Πολιτικά.

Η αποδοχή της νέας γενιάς σε όλους τους τομείς δεν είναι θέμα ηλικίας αλλά θέμα χαρακτήρα. Έχω την τύχη να συναναστρέφομαι ανθρώπους 50-60 Plus των οποίων η σκέψη και οι ιδέες είναι πιο προοδευτικές από αυτές 20άρηδων. Δεν πιστεύω συνεπώς στο επιχείρημα του «χάσματος/πολέμου γενεών». Θεωρώ ότι το «αγκάλιασμα» των Millenials και των Post Z’s είναι επιτακτική ανάγκη για την επιβίωση όλων των δομών κοινωνικής συνοχής. Είτε αφορά στο πολιτικό μας σύστημα, είτε στον επαγγελματικό τομέα. Συγκεκριμένα για την πολιτική είναι αδιανόητο το μέλλον – δηλαδή όλοι εμείς- να μην αποφασίζει για το μέλλον. Έχω δυστυχώς βιώσει έντονα φαινόμενα σεξισμού και bullying είτε αυτό σχετίζεται με το φύλο είτε με την ηλικία μου. Η απάντηση μου είναι πάντα η ίδια, σε όλους όσους μεγάλωσαν με λάθος αρχές περι ισότητας και χρησιμοποιούν το bullying και τον σεξισμό για να καλύψουν προσωπικές ανασφάλειες λέω ότι σε λάθος πόρτα χτύπησαν! 

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, ζητήματα ισότητας, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;

Τα ζητήματα ισότητας και δικαιωμάτων, περιβάλλοντος, αδέσποτων ζώων ήταν και θα είναι πάντα στο επίκεντρο της πολιτικής μου ατζέντας. Δεν νοείται σύγχρονος πολιτισμός δίχως σεβασμό στο άτομο (εξάλλου είναι και επιτακτική διάταξη του Συντάγματος μας η ισότητα του ατόμου) και φυσικά και στα δικαιώματα των ζώων. Λένε ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται μια κοινωνία στα αδέσποτα είναι δείγμα πολιτισμού. Συμφωνώ και επαυξάνω. Είμαστε περήφανοι Έλληνες, η χώρα μας γέννησε την Δημοκρατία και επάξια πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας και να υπερασπιστούμε κάθε μορφή ζωής που χρειάζεται την οποιαδήποτε βοήθεια μπορούμε να προσφέρουμε όταν τα δικαιώματα καταπατούνται. Εξάλλου η διδαχή αγαπάτε αλλήλους είναι ένας εκ των πυλώνων γύρω από τους οποίους έχει χτιστεί όλη μας η θρησκεία, ο Χριστιανισμός. Φυσικά και με αφορούν όλα τα ζητήματα, διεθνή, πολιτικά κοκ όμως πάντα σωρευτικά με κοινωνικά ζητήματα. Πολύ απλά η καθημερινότητα μας είναι η ίδια η κοινωνία και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα individuals είναι και το πραγματικό δείγμα δημοκρατίας που δίνουμε. Συνοπτικά είμαι στην πρώτη γραμμή της μάχης για δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ, γυναικών, την φροντίδα των ζώων και φυσικά το περιβάλλον. Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις για το περιβάλλον και πρέπει άμεσα να κάνει τεράστια βήματα προς το sustainability, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καθώς και την δημιουργία μιας πιο φιλικής προς την φύση κουλτούρας. 

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; 
Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις;

Στέκομαι περήφανα δίπλα στην γενιά μου. Κανένα απολύτως παράπονο. Μόνο μια παρότρυνση. Να συμμετέχουμε! Να μην τους κάνουμε την χάρη να απέχουμε και να αποφασίζουν άλλοι για εμάς. Η χαρά του «παλιάς κοπής πολιτικού» είναι η δική μου γενιά στον πάγκο. Έτσι μπορούν να εκλέγονται οι ίδιοι και οι ίδιοι και να παίρνουν τους πολυπόθητους μισθούς που τόσο λαχταράνε. Πρέπει να μπει ένα στοπ στους «βρικόλακες της διαφθοράς».

Πως βίωσες και βιώνεις την όλη φάση με τον κορονοιο 
και τα αποτελέσματα του στην ζωή και την εργασία μας;

Ο Κορονοιός είναι η νέα πραγματικότητα όσο και αν δεν μας αρέσει. Έχω μάθει στην ζωή μου να προσαρμόζομαι για να επιβιώνω. Αυτό είναι ουσιαστικά και το μεγάλο όπλο της ανθρωπότητας ανά τους αιώνες. Η δυνατότητα εξέλιξης προκειμένου να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί καθώς ο νέος αυτός εχθρός είναι απρόβλεπτος και ακόμα δεν έχουμε τα εφόδια να τον πολεμήσουμε. Προτεραιότητα μας πρέπει να είναι η φροντίδα των ανθρώπων μας, γονέων, παππούδων, του ηλικιωμένου κυρίου που έχει το μανάβικο της γειτονιάς. είμαι αισιόδοξη ότι όλα θα πάνε καλά. Πιστεύω πολύ στη δύναμη της επιστήμης και της τεχνολογίας και θεωρώ πως σύντομα θα έχουμε θετικές εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι ο καθένας από εμάς να κρατήσει μέσα του τις διδαχές αυτής της πρωτόγνωρης περιόδου καθώς και τις καλές συνήθειες άσκησης, διατροφής κλπ που μπορεί να απέκτησε κατά την καραντίνα. Είδα με μεγάλη χαρά σε ένα ρεπορτ ότι η άσκηση αυξήθηκε τους τελευταίους μήνες κατά 600%. 

Το μεγάλο θετικό από την πορεία σου μέχρι τώρα 
στην πολιτική ενασχόληση και τα κοινά; Και τι προσδοκάς από εδώ και πέρα.

Ασχολούμαι με την πολιτική γιατί θέλω να προσφέρω. Η δουλειά μου είναι άλλη και ποτέ δεν θα δω την πολιτική ενασχόληση ως επαγγελματική καριέρα. Είδαμε πως τέτοιες λογικές, μεταξύ άλλων,  οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση μιας ολόκληρης χώρας. Είτε το θέλουν είτε όχι θα μπει στοπ στον επαγγελματία, κρατικοδίαιτο πολιτικό. Η Αλλαγή είναι κοντά. Οραματίζομαι και πιστεύω ότι σύντομα θα είμαστε ζωντανά κομμάτια ενός νέου πολιτικού συστήματος όπου τις αποφάσεις θα λαμβάνουν άνθρωποι της καθημερινότητας και της κοινωνίας, επαγγελματίες και επιστήμονες, περιπτεράδες, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, οικονομολόγοι, ο καθένας στο είδος του έχει πολλά να προσφέρει. 

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

«You’ ll never walk alone”,  ποτέ δεν θα προχωράς μόνος. Γεννήθηκα στο Λίβερπουλ της Αγγλίας, ενώ οι γονείς μου, γιατροί στο επάγγελμα έκαναν την εκπαίδευσή τους και έζησα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στην ιστορική αυτή πόλη. Η φράση αυτή, προερχόμενη από τους στίχους του ύμνου της μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας Λίβερπουλ έχει χαραχτεί μέσα μου και με συνοδεύει πάντα. Ποτέ δεν θα είσαι μόνος. να το θυμάσαι αυτό όταν τα πάντα γύρω φαντάζουν σκοτεινά και δύσκολά. Πάντα υπάρχει κάποιος κοντά μας να μας βοηθήσει και να πιστέψει στην δύναμη της ψυχής μας. Ακόμα και οι άνθρωποι που δεν είναι πια μαζί μας, πάντα θα ζουν μέσα μας και θα φροντίζουν για αυτό.