Ανεκπλήρωτο

Ανεκπλήρωτο

Ένα ποίημα δίχως καταληκτικό

Ένα βιβλίο δίχως κλείσιμο

Ένα τραγούδι με μόνο το ρεφρέν 

Ένα βλέμμα δίχως δάκρυ 

Ένα κείμενο δίχως κατακλείδα 

Μια ιστορία δίχως τέλος, καλό η κακό

Αυτό είναι το ανεκπλήρωτο

Και πονάει αυτόν που μένει και επιμένει, σα να μπορεί μόνος να υπογράψει με σφραγίδα και να κλείσει το φάκελο, να τον στείλει πασχίζοντας για μιαν ανάσα 

Σαν να μπορεί μόνος να σπάσει τον κύκλο και να τον ενώσει, ίσα ίσα για να νιώσει το τέλος

Σα να μπορεί να γράψει ανεξίτηλα αυτά που ο άλλος δείλιασε να κοιτάξει βαθειά στα μάτια 

Δείλιασε γιατί φοβήθηκε αυτό το ρημαδι το τελος, που αλλοτε πονά και άλλοτε οδηγεί σε ένα παραμύθι καινούργιο, που όμοιο του δεν μπορεί να συλλάβει ο νους σου 

Γιατί όλα χρειάζονται το τέλος για να γεννηθούν

Και το ανεκπλήρωτο εμποδίζει τα πιο μεγάλα όνειρα να ζήσουν.

Ρίσκο για μια ζωή γεμάτη, ακόμα και με σκούρα χρωματα. 

Ακόμα και αυτά ειναι καλύτερα από το άχρωμο της ασφάλειας, ακούς;