Η Άννα-Μαρία Διοματάρη μιλά στο OfftRN

Η Αννα-Μαρία έιναι... φίλη από τα παλιά, τα ωραία. Την αγαπάω πολύ και μου λείπει. Είπαμε να μιλήσουμε διαφορετικά αυτή την φορά. Συνέντευξη λοιπόν από ένα λαμπερο και έξυπνο φρέσκο άτομο, μια όμορφη Γυναίκα, μια κυρία με αρχες και... κότσια! 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

Γιορτάζω με τις Αννούλες του χιονιά αλλά μου αρέσει το καλοκαίρι. Είμαι νησιώτισσα στη καταγωγή αλλά ακόμη και εάν για επαγγελματικούς λόγους αγάπησα την Αθήνα, σε κάθε ευκαιρία προσπαθώ να γυρνάω πίσω στο νησί γιατί εκεί βρίσκεται η οικογένειά μου. Αν και ο ελεύθερος μου χρόνος είναι πολύ περιορισμένος πλέον αφού μοιράζεται ανάμεσα σε σπουδές δουλεία και ξένες γλώσσες, πάντα καταφέρνω να αφιερώνω χρόνο στον σύντροφό μου και να να διατηρώ επικοινωνία με τους φίλους μου. Έχω καταλάβει πως όσο και εάν μας πνίγουν οι υποχρεώσεις, πρέπει να βρίσκουμε χρόνο για τον εαυτό μας και για τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω μια απόλυτη απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Οι προσωπικότητες των ανθρώπων διαφέρουν, το ίδιο και οι επιθυμίες τους, οι συνθήκες που ζούν και οι υποχρεώσεις τους. Θεωρώ πως ένα νέο άτομο σήμερα πρέπει οπωσδήποτε να έχει την ωριμότητα να αποδεχθεί ότι τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή και την ενέργεια να κυνηγήσει τους στόχους του. Το να αφήσει κάποιος την Ελλάδα και να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό ή να παραμείνει στην Ελλάδα και να παλέψει είναι ένα μεγάλο δίλημμα. Βέβαια, οσο περιορισμένες και αν είναι οι ευκαιρίες στην Ελλάδα και όσο δύσκολο και εαν είναι σήμερα για ένα άτομο το να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του, πιστεύω πως η χώρα μας αξίζει τη προσπάθεια. Εαν αυτή η προσπάθεια δεν ευδοκιμίσει τότε ναι, καλό θα είναι να εξεταστούν οι εναλλακτικές, οι οποίες θα πρέπει να εχουν οργανωθεί πολύ πριν φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Ξέρω πως καμία απόφαση στη ζωή μας δεν είναι εύκολη, αλλα το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να παίρνεται συνειδητοποιημένα. Επίσης το καλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας είναι να ξεπεράσουμε τους φόβους μας. 

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.

Νομίζω πως υπάρχουν πολλά παράπονα από πλευράς τους. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και νομίζω πως όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτές. Θεωρω πως οι 50-60plus είναι άνθρωποι που αν μη τι άλλο έχουν βιώσει πολλές αλλαγές στη ζωή τους και θεωρητικά θα πρέπει να γνωρίζουν πως θα πρέπει να συνεχίσουν να προσαρμόζονται σε νέες αλλαγές. Επομένως είτε είναι έτοιμοι να μας δεχθούν σαν νέα γενιά είτε όχι, καλό θα ήταν να προσπαθήσουν να αποδεχθούν πως η νέα γενιά πρόκειται να είναι πολύ διαφορετική από τη δίκη τους σε πολλά επίπεδα. Ακόμη, η νέα γενιά από πλευράς της καλό θα ήταν να να πάρει γνώση από τα βιώματα των μεγαλύτερων.

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Νομίζω πως είναι υποχρέωση μας να γνωρίζουμε τι γίνεται στο κόσμο και να προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο στο να τον κάνουμε καλύτερο. Δυστυχώς η καθημερινότητα και οι υποχρεώσεις πολλές φορές με αποπροσανατολίζουν αλλά ανά διαστήματα καταφέρνω και επαναπροσανατολιζομαι. Οσο ωριμάζω συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο πως είναι ευθύνη όλων μας να συντηρούμε έναν όμορφο κόσμο. Για παράδειγμα τα τελευταία χρόνια φροντίζω να κάνω ανακύκλωση και να αγοράζω αγαθά που η συσκευασία τους δεν εμπεριέχει πλαστικο οπως και να χρησιμοποιώ αποκλειστικα τα ΜΜΜ για τις μετακινήσεις μου ή να επιλέγω πτήσεις με μειωμένο footprint. Δεν γνωρίζω εάν είναι αρκετό, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα πως είναι εφικτό. Τα ζώα τα λατρεύω και ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω να αποκτήσω το ένα σκύλο αλλά στη παρούσα φάση πρέπει να κάνω υπομονή, καθώς η καθημερινότητα μου δεν μου το επιτρέπει.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Προσωπικά δεν εντοπίζω κάτι αρνητικό στη γενιά μας. Νομίζω πως είναι μια γενιά που μέσα στην ανασφάλεια συνεχίζει να ονειρεύεται και να θέτει στόχους. Σίγουρα υπάρχει μια μερίδα ατόμων που η ανασφάλεια τους έχει κόψει τα φτερά ή τους έχει κάνει να επαναπαύονται θεωρώντας πως δεν υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αλλά νομίζω πως είναι θέμα χρόνου να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να προχωρήσουν. Προτείνω διαλογισμό και εσωτερική ανασκόπηση πρωί - βράδυ...Σαν χάπι ένα πράγμα...Βοηθάει πολύ

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.

Η κρίση με έκανε να βγω από το comfort zone μου να να προσπαθήσω έτσι ώστε να βάλω στόχους για να έχω ένα καλύτερο μέλλον. Βέβαια κάποιοι από αυτούς τους στόχους επιτεύχθηκαν ενώ κάποιο άλλοι όχι... Όσο θέτω στόχους, όσο προσπαθώ και όσο δεν επαναπαύομαι νιώθω καλά. Στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει σημασία είναι το ότι ξέρω πως προσπάθησα ανεξάρτητα με το αποτελεσμα. Αυτό με κράτησε και με κρατάει δυνατή είναι το να ελπίζω πως πάντα κάπου υπάρχει κάτι καλύτερο και απλά με περιμένει να το ανακαλύψω. 

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του; 

Προσέχω όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν έχω δει την οικογένεια μου εδώ και ένα χρόνο εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Ελπίζω αυτός ο εφιάλτης να τελειώσει σύντομα.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις; 

Εύχομαι υγεία για όλους, αγαπημένα πρόσωπα τριγύρω και εκπλήρωση προσωπικών και επαγγελματικών στόχων.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Έχω καταλάβει πως οι σκέψεις δημιουργούν καταστάσεις και χωρίς να το αντιληφθώ βρίσκομαι να τις βιώνω όπως ακριβώς τις είχα σκεφτεί. Πιστεύω λοιπόν πως σκέψεις είναι ζωντανές και πρέπει να είναι θετικές έτσι ώστε με το χρόνο να μετατραπούν σε ευτυχισμένες στιγμές. Αυτό που με παρακινεί και μου δίνει δύναμη να συνεχίζω είναι το ότι πιστεύω πως η μόνη υπεύθυνη για την ευτυχία μου είμαι εγώ.