ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ οι κ.κ.:
Παράσχου Σοφία-Ζωή, Φοιτήτρια Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ / Αρθρογράφος
και
Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, ΠΜΣ Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Δημοσιογράφος
Το 2020 σημάδεψε την Ελλάδα, ατομικά και συλλογικά, με ανεξίτηλο μελάνι… Σημάδεψε την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο σαν πυρωμένο σίδερο, αφήνοντας το παντοτινό χνάρι του στη διαδρομή του χρόνου. Αυτό το έτος, η χρονιά της πανδημίας του COVID-19, αποσύρθηκε με ταπεινότητα και δίχως μαζικούς εορτασμούς, μα συνάμα και μεγαλοπρεπώς, δίνοντας τη θέση του στο ελπιδοφόρο 2021. Τελευταίο νέο για τη χρονιά αυτή: η χαρμόσυνη είδηση της ανάπτυξης εμβολίων για την αντιμετώπισή της πανδημίας που τόσο μας έπληξε ψυχή τε και σώματι. Η ζωή μας άλλαξε ριζικά. Η τεχνολογία και τα νέα μέσα επικοινωνίας εισέβαλαν βίαια για να περισώσουν τις ανοιχτές υποθέσεις του κράτους, της εκπαίδευσης, της καθημερινότητας. Μαθήματα μέσα από μια ψυχρή οθόνη ενός laptop, έδρανα άδεια, γραφεία κενά, με μόνη ελπίδα ζωντάνιας τις τηλεδιασκέψεις που σου έδιναν μια γεύση της «παλιάς ζωής». Όποια, όμως, δυσκολία και να αντιμετωπίσαμε, εξελιχθήκαμε. Αναπτύξαμε άμυνες και αντοχές, διευρύναμε τον τρόπο σκέψης μας, καταφέραμε να επιβιώσουμε σε μια θάλασσα που ποτέ άλλοτε δεν είχαμε σαλπάρει. Η ενότητα της Ε.Ε. και του κόσμου ολόκληρου, ο οποίος δε ξεχώριζε πια σύνορα, ήταν σταθμός για το 2020. Επιβιώσαμε, ναι, επιβιώσαμε. Με το βλέμμα στο μέλλον ας κρατήσουμε τα μαθήματα της χρονιάς που πέρασε και ας γίνουν οδηγοί τα θετικά μηνύματα της παγκόσμιας συνεργασίας, προς την επίτευξη μιας ιδανικής ανθρωπότητας. Πυρήνες αυτής κατά το 2020 – αλλά και πάντα, απλά δεν το αναγνωρίζαμε – οι άνθρωποι που στελέχωσαν τις νοσοκομειακές μονάδες, που πάλεψαν με αυτοθυσία. Οι τελευταίοι έγιναν τα άστρα που φώτισαν τον δρόμο προς την (ανα)γέννηση της αλληλεγγύης. Και όσον αφορά στις… αναγκαίες αποστάσεις μεταξύ μας, ίσως τώρα να είμαστε πιο κοντά από ποτέ. Ας ξαναγινούμε άνθρωποι! Τις τελευταίες μέρες μείναμε με ανοιχτό το στόμα μπροστά στην κάθε λογής βία: Έξω το από αμερικανικό σύμβολο της Δημοκρατίας, το Καπιτώλιο, στον άγριο και χωρίς λόγο ξυλοδαρμό ενός υπαλλήλου Μετρό από ανήλικους και φυσικά όταν μάθαμε την τραγική ιστορία της κα. Σοφίας Μπεκατώρου, σκεφτείτε πόσο θάρρος ήθελε για να το πει δημόσια η γυναίκα. 3 διαφορετικά περιστατικά που όμως μας βάζουν σε σκέψη και αναστοχασμό. Το 2021 η Ελλάδα γιορτάζει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση που οδήγησε στην Απελευθέρωση, εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά. Ήταν μια νέα αρχή για την Πατρίδα, μια τεράστια αρχή. Μια κάποια άλλη, μικρή, αρχή ίσως είναι και το 2021! Ας προσμένουμε και πάλι την ελευθερία δίνοντας τον καθημερινό αγώνα μας ενάντια σε ό,τι προσπαθεί να μας πάει πίσω. Ο δρόμος μπορεί να είναι ανηφορικός αλλά αξίζει. Για εμάς ως ανθρώπους και την Πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου