Τον τελευταίο καιρό καταλάβαμε περισσότερο από ποτέ την επίδραση που μπορούν να έχουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στις πολιτικές εξελίξεις. Παράλληλα όμως υπήρξε και η πρόκληση κατά κάποιο τρόπο προς τα ίδια τα media για δυναμική αντίδραση. Οι εκλογές στις ΗΠΑ αλλά και οι εξελίξεις που ακολούθησαν με αποκορύφωμα την εισβολή στο Καπιτώλιο έδειξαν με το πλέον χαρακτηριστικό τρόπο το πως τα Social Media ή ακριβέστερα η μη ορθή χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα.
Όμως αυτό αφορά ένα κομμάτι και όχι το σύνολο του αποτελέσματος της χρήσης αυτών των μέσων. Κατά την γνώμη μου η ευρύτερη χρήση αυτών των μέσων έχει κατά βάση θετικά αποτελέσματα στην διάδοση θετικών σκέψεων και ιδεών σε ένα μεγάλο σύνολο πολιτών. Τα social media έχουν κάτι που λείπει από τις παραδοσιακές τακτικές, μία αμεσότερη διαδραστικότητα που αντανακλά στην δημοφιλία ή και όχι ενός πολιτικού, ενός κόμματος, ενός κινήματος πολιτών κ.λ.π. Αυτή η δημοφιλία μεταφράζεται σε likes,followers ή ακόμα και σε εξελίξεις. Πλέον αυτά τα μέσα αποτελούν βασικό κομμάτι του σχεδιασμού όλων των υποψηφίων αρχής γενομένης από την προεδρική εκστρατεία του Barack Obama το 2008.
Η τεράστια επέκταση μέσων όπως το Facebook , το Twitter κ.λ.π στο τομέα της πολιτικής επικοινωνίας πρέπει να γίνει με κανόνες που θα έχουν ως βασικό σκοπό την προάσπιση της Δημοκρατίας και την δραστική και άμεση απομόνωση ατόμων που προάγουν το μίσος και την μισαλλοδοξία.Χαρακτηριστικός είναι ο σταδιακός αποκλεισμός του τέως προέδρου των Η.Π.Α Ντόναλντ Τραμπ απο τα μέσα μετά την αμφισβήτηση των εκλογών του Νοεμβρίου και την υποκίνηση της εισβολής στο Καπιτώλιο.Ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει τα άμεσα αντανακλαστικά των social media είναι η αναστολή λειτουργίας λογαριασμού που σχετίζονταν με τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν που ανήρτησε εικόνα με φιγούρα όμοια του Τραμπ να στοχεύεται από drone.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να ενισχύουν την ιδέα του πλουραλισμού στην πολιτικής και όχι να την πολεμούν. Πρέπει όμως να βρεθεί η χρυσή τομή που ο περιορισμός των ακραίων φωνών δεν θα μεταφράζεται ως φίμωση των διαφορετικών φωνών. Μπορεί και πρέπει να γίνει.
Καραγεωργίου Χαράλαμπος (Μπάμπης)
Φοιτητής Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας Δ.Π.Θ.
Υπεύθυνος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικών πληθυσμιακών ομάδων Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Κιλκίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου