Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

'' #MeToo: Ώρα Ευθύνης '', κείμενο από τον Καραγεωργίου (Μπάμπη) Χαράλαμπο


«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.»


Κάρολος Κουν


Το #MeToo είναι ένα κίνημα που ήρθε για να κάνει το θέατρο Αλλά κυρίως την κοινωνία μας καλύτερη καταγγέλλοντες και θέτοντας στο περιθώριο βίαιες συμπεριφορές, συμπεριφορές που πλήγωσαν βαθιά ανθρώπινες ψυχές. Το οφείλουμε σε γενναίους ανθρώπους που βρήκαν την ψυχική δύναμη να βγούνε να μιλήσουν για αυτά που έχουν βιώσει. Είναι ένα κίνημα πάνω από χρώματα πάνω από κόμματα πάνω από οποιαδήποτε οικειοποίηση.


Σε αυτό τον ορυμαγδό καταγγελιών δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που αντί να δώσουν βάρος σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις που συνέβησαν αρκούνται στο να ρωτάνε “ γιατί τώρα ;” αλλά και χρωματίζοντας κομματικά τους θύτες και προσπαθώντας να οικειοποιηθούν το #MeToo. Για τα εγκλήματα που έγιναν δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός και η ανθρώπινη ψυχή σίγουρα δεν γνωρίζει από παραγραφές.


Όλες οι καταγγελίες αφορούσαν αρρωστημένες πράξεις από αρρωστημένα μυαλά που μέχρι πρότινος αποτελούσαν πρότυπα στον χώρο τους. Οι καταγγελίες όμως για ένα συγκεκριμένο άτομο-χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω το δράμα καμίας και κανενός- σόκαρε περισσότερο από όλες. Ο τέως καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ίσως του ύψιστου καλλιτεχνικού δημόσιου φορέα της χώρα  φέρεται να εμπλέκεται σε υποθέσεις που αφορούν βιασμούς ανηλίκων. Ο συγκεκριμένος «κύριος» βρισκόταν από το 2019 στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου και σε καίρια πόστα του για αρκετά χρόνια.


Πολλά καταξιωμένα άτομα του χώρου υποστηρίζουν ότι γνώριζαν για αρκετά χρόνια πολλά για την εγκληματική δράση του Δημήτρη Λιγνάδη με χαρακτηριστική την δήλωση του Γ. Παρτσαλάκη  : «Αυτά που άκουγα και που ήξερα ότι συμβαίνουν και γίνονται από κάποιους ανθρώπους, δεν είχα στοιχεία να βγω, γιατί αν είχα στοιχεία, θα έβγαινα και επειδή δεν είχα στοιχεία θα μπορούσα να κατηγορηθώ αυτομάτως και να βρεθώ για ένα κτήνος μπερδεμένος σε μια ιστορία, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι όταν έχεις αποδείξεις πρέπει να τις καταθέτεις. Όταν δεν έχεις, πρέπει να σιωπάς γιατί μπορεί να βρεθείς μπερδεμένος για ένα κάθαρμα στη ζωή σου και είναι αμαρτία» .


Το σίγουρο είναι ότι έπρεπε δεδομένων των φημών κάποιοι-ες να έχουν πιο γρήγορα αντανακλαστικά στην διαχείριση του όλου ζητήματος αλλά και στην επιλογή ανθρώπων. Ο πολιτισμός δεν αφορά μόνο τους ηθοποιούς ,τους σκηνοθέτες κ.λ.π αλλά όλους τους πολίτες και είναι ίσως ο πιο επιδραστικός τομέας.


Ήρθε η ώρα για άμεσες αλλαγές , για αλλαγές που θα αλλάξουν εκ βάθρων αυτή την κατάσταση.Ευτυχώς υπάρχουν άτομα που θέλουν αλλά κυρίως μπορούν να υποστηρίξουν αυτές τις αλλαγές.Ένας από αυτούς είναι ο Υφυπουργός Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ένας άνθρωπος ιδιαίτερα αγαπητός στον καλλιτεχνικό κόσμο. Με μία κίνηση-έκπληξη θα προχωρήσει στην διαμόρφωση Κώδικα Δεοντολογίας στον χώρο του Πολιτισμού, με την συμβολή των ανθρώπων που βίωσαν περιστατικά βίας και παρενόχλησης. «Το υπουργείο Πολιτισμού θα προσκαλέσει και ανθρώπους που βίωσαν τέτοια περιστατικά να καταθέσουν τις προτάσεις τους, καθώς είναι αναγκαίο να έχουμε την οπτική τους», ανέφερε σε άρθρο του στα «Νέα Σαββατοκύριακο», ο υφυπουργός. «Ο Κώδικας Δεοντολογίας δεν θα εξαλείψει ως δια μαγείας ένα φαινόμενο δεκαετιών. Όμως, είναι ένα ξεκάθαρο και σαφές μήνυμα από πλευράς Πολιτείας ότι δεν θα υπάρξει καμία ανοχή σε συμπεριφορές όπως αυτές που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα», συμπλήρωσε ο ίδιος.


Στόχος είναι να τηρούνται οι κανόνες από όλους τους φορείς και ειδικά όταν υπάρχει επιχορήγηση από το υπουργείο και αφετέρου να εξασφαλίζεται η εύρυθμη και διαφανής διαδικασία στις επιτροπής των εξετάσεων. Σε περίπτωση που παραβιαστούν οι κανόνες, οι συνέπειες σε πρώτο επίπεδο είναι πειθαρχικές. Αν υπάρξει ποινική διάσταση, τότε αναλαμβάνει η Δικαιοσύνη.


Μετά την παραδειγματική τιμωρία των θυτών ο Κώδικας Δεοντολογίας στον καλλιτεχνικό χώρο θα είναι μια κατά κάποιο τρόπο δικαίωση στους ανθρώπους που βίωσαν αυτές τις φρικτές συμπεριφορές.


Ο χώρος του θεάτρου δεν τελειώνει εδώ.Είναι χρέος όλων μας να τον βοηθήσουμε να σταθεί ξανά στα πόδια του και να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει.Να διδάσκει ήθος απαλλαγμένος από τοξικά πρόσωπα και εγκληματικές συμπεριφορές.


Καραγεωργίου (Μπάμπης) Χαράλαμπος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου