Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021

The ReMARKables: Η Γεωργία Πολυτάνου μιλά στο OfftRN


Η στήλη μας, ΤHE REMARKABLES, φιλοξενεί μια νεα, έξυπνη, λαμπερή κοπέλα την κυρία Γεωργία Πολυτάνου. Την ευχαριστούμε πολύ! 


Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 


Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.


Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θήβα. Είμαι 25 ετών και το 2013 εισήλθα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, στο τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Σπουδών. Έπειτα, συνέχισα τις σπουδές μου με δύο μεταπτυχιακά ,στον τομέα της Ενέργειας και συγκεκριμένα τα ακόλουθα, Ενέργεια: Στρατηγική ,Δίκαιο και Οικονομία και Κλιματική Κρίση και  Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Τον τελευταίο χρόνο αρθρογραφώ για θέματα ενεργειακής ασφάλειας κυρίως στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και για πολιτικές  κρατών και εταιριών. Επίσης, μέχρι στιγμής έχω μάθει 5 ξένες γλώσσες με την αγαπημένη μου να είναι η πορτογαλική. Από χόμπι ,αν και δεν έχω πολλά, λατρεύω το περπάτημα για αυτό και επιδιώκω να βρίσκω χρόνο για να περπατάω στα σοκάκια της Πλάκας και του Θησείου, μιας και είμαι παιδί του κέντρου.


Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;


Στηρίζω ελληνικά προς το παρόν, αλλά θα επιδιώξω να πάω εξωτερικό για λόγους επαγγελματικής κατάρτισης ή/και για περαιτέρω σπουδές. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε καλοκαίρι θα το περνάω στην χώρα μου ενώ μόνιμα θα επέστρεφα σε μία ηλικία που θα θεωρούσα πως έχω πραγματώσει τους όποιους στόχους μου. Από τον τόπο μου θα μου λείψουν οι κοντινοί μου άνθρωποι, ο καλός καιρός και φυσικά το φαγητό μας. 


Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.


Θεωρώ πως η γενιά αυτή θα μπορούσε να δράσει πιο προνοητικά την εποχή που το χρέος και τα ελλείμματα διογκώνονταν. Επίσης, είναι φυσιολογικό να μην έχει την απαιτούμενη εμπειρία για την αναγκαία μετάβαση στην ψηφιακή εποχή που κορυφώνεται με την κρίση του σήμερα, του κορονοϊού. Παρόλα αυτά, η εμπειρία της γενιάς αυτής είναι πολύτιμη και μπορεί να συμβάλλει σε σωστές αποφάσεις και συμπράξεις με νεότερους ανθρώπους με γνώμονα και κοινή συνισταμένη την ανάπτυξη της Ελλάδος.


Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 


Προσπαθώ να παρακολουθώ τις εξελίξεις και να ασχολούμαι ενεργά! Την εποχή της πανδημίας μάλιστα οι ψηφιακές ευκαιρίες είναι πολύ περισσότερες. Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι η ανάληψη εθελοντικών δράσεων. Προσωπικά υποστηρίζω τον εθελοντισμό στην πράξη μέσα από τη συμμετοχή μου σε διάφορες δράσεις του δήμου και ομάδων. Νομίζω πως δραστηριότητες που αναδεικνύουν τον εθελοντισμό αξίζει να προωθηθούν περισσότερο με όποιο τρόπο.


Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; 


Παράπονα δεν θα τα έλεγα αλλά στοιχεία που φέρει η νέα γενιά αλλά και η παλαιά στα νέα δεδομένα και με ενοχλούν είναι η (υπερ)ασχολία τους με το κινητό,η μη προσπάθεια, η αναβλητικότητα που τους διακατέχει και η αχαριστία, καθώς το «εγώ» πρωτοστατεί στη σήμερον ημέραν.


Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά μα και σαν άτομο στην απλή σου ζωή.


Ανήκω σε μία γενιά που μεγάλωσε μέσα στην κρίση με συναπτές κοινωνικές ανακατατάξεις. Η κρίση έχει διεισδύσει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας με τον καθένα ξεχωριστά να δίνει τη δική του μάχη. Προσωπικά ,η ταλαιπωρία που βιώνω είναι κυρίως εργασιακή μιας και είτε είναι δύσκολη η εύρεση εργασίας στο πεδίο σου είτε η πληρωμή δε συνάδει με τη δουλειά καθαυτή. Σήμερα που μιλάμε, η παρούσα κρίση μου πάγωσε σχέδια που είχα για το εξωτερικό αλλά και δουλειές.


Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;


Ο κορονοϊός έφερε στο προσκήνιο διδαχές εκτός από τεράστια ταλαιπωρία. Κυρίως, μας θύμισε να μην έχουμε τίποτα δεδομένο, από την υγεία μας μέχρι τον καφέ σε ένα συνοικιακό μαγαζί. Τον περισσότερο καιρό βρισκόμουν στην κωμόπολη από όπου κατάγομαι, περνώντας τον εγκλεισμό με τους γονείς μου και παρακολουθώντας μαθήματα μέσω της γνωστής πλατφόρμας «zoom».Προστατεύαμε τους εαυτούς μας και συνάμα και τους άλλους καθ’ όλη τη διάρκεια που βρισκόμουν εκεί ,πράγμα που τηρούμε μέχρι και σήμερα. Αυτή την περίοδο, εξαιτίας εργασίας βρίσκομαι στην πρωτεύουσα ενώ η Θήβα είναι πλέον κόκκινη ζώνη, οπότε μου λείπουν πολύ οι δικοί μου άνθρωποι αλλά όσο είναι ασφαλείς ,κάνω υπομονή. Όσον αφορά τα αποτελέσματα του covid 19 τα οποία φαίνονται σταδιακά, δε γνωρίζω πώς και εάν θα είναι διαχειρίσιμα και σε ποιο βαθμό θα με επηρεάσουν, μα ο χρόνος θα δείξει.


Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;


Πρωτότυπη ερώτηση! Τετριμμένο να πω για αγάπη και ευτυχία ,για το θεαθήναι. Ας είμαστε ρεαλιστές! Αν μου δίνονταν 3 ευχές, αρχικά θα ζητούσα να εκπληρωθούν οι επαγγελματικοί μου στόχοι, όσο μεγαλεπήβολοι και αν είναι. Έπειτα,η δεύτερη θα αφορούσε την οικογένειά μου ,οπότε σίγουρα θα ευχόμουν να εκπληρώνονταν οι δικές του επιθυμίες. Η οικογένεια μου για εμένα εκτός του ότι είναι το στήριγμα μου είναι και ό,τι με κάνει περήφανη αυτή την στιγμή. Τέλος, η τρίτη μου και τελευταία ευχή θα ήταν να έχω παραπάνω ευχές...


Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.


Υπάρχει μία  φράση του Ισοκράτη που λέει πως «Το μέλλον σου θα είναι καλό αν τακτοποιήσεις καλά το παρόν». Αν δώσουμε βάση στο τι συμβαίνει τώρα και πάρουμε σωστές αποφάσεις ,είτε αφορά τον κορονοϊό είτε μία προσωπική μας κατάσταση, τότε το αύριο μπορεί να φέρει ελπίδα,-ειδική ή/και γενική.To προσωπικό μου μότο είναι το “sky is the limit” και αποτελεί μία από τις φράσεις που με παρακινεί, καθόσον υποδηλώνει πως δεν υπάρχουν όρια και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. 






1 σχόλιο: