''Ας μιλήσουμε λίγο για έρωτα: Οικειότητα'', κείμενο από την Δ.Ζόγκα

«Ο άνθρωπος είναι οι σχέσεις του!»

Υπογράφει η νεαρά κυρία, Δήμητρα - Κλόντια Ζόγκα, 

Πολιτική Επιστήμονας ΑΠΘ, BA, MSC

Βροχή. Δυο κούπες ζεστής σοκολάτας. Γκρι καναπές. Giorgia να παίζει στο background. Πολλές συζητήσεις διαφορετικών προσεγγίσεων, ιδεολογιών, μετατοπίσεων γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως τις ερωτικές. Άλυτα ερωτήματα, απορίες, λάθη, πάθη, επανάληψη. Ποιο είναι το μυστικό για την τέλεια σχέση;  Γιατί δεν έχουμε σχέση; Εκεί κοντοστέκομαι. Σιωπώ. Περνούν αμέτρητες εικόνες μπροστά μου σε ταχύτητα φωτός. Μια είναι η λέξη: Οικειότητα. Οικείος. Η λέξη κλειδί για να ξεκλειδώσει τις σχέσεις και τους ανθρώπους.

Δεν έχεις και δεν αποκτάς οικειότητα με όλους, είναι δύσκολο. Είναι θέμα χημείας η οικειότητα, δεν ταιριάζει η δική σου χημική ένωση με όλες τις ενώσεις εκεί έξω. Είμαστε μοναδικοί, όπως η χημεία και ο ψυχισμός μας. Με κάποια άτομα η οικειότητα βγαίνει αυτόματα, αβίαστα, σαν καταρράχτης. Από την άλλη, η οικειότητα είναι και θέμα προσπάθειας, δουλειάς και αντοχών. Να θες να γίνεις οικείος στον άλλον και αυτός σ’ εσένα. Υπάρχουν σχέσεις χρόνων που δεν έχουν καμιά οικειότητα μεταξύ τους. Υπάρχουν στιγμές σχέσεων που είναι λες και γνωρίζονται χρόνια.

 Αυτό μου λείπει η οικειότητα. Η οικειότητα που είχα με εσένα. Αυτό επιθυμώ. Θυμάμαι είχαμε να ιδωθούμε μισό χρόνο, και όταν καθίσαμε με θέα τον απέραντο ουρανό είπες: «είναι πολύ παράξενο, νιώθω ότι και χθες ήμασταν μαζί, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.» Χαμογέλασα. Σκέφτηκα τότε μα δεν έχει αλλάξει και κούμπωσα στην αγκαλιά σου για όλο το βράδυ. Δεν κοιμήθηκα όμως. Οι μέρες που πέρασαν ήταν πολύ γνώριμες, ήταν περίεργες, είχαν συναίσθημα, είχαν φόβο, είχαν αμφιβολίες. Όταν έφευγες, μου χάρισες ένα φιλί και είπες τα λέμε. Τα ξαναείπαμε, τα ξαναλέμε, δεν τα είπαμε κιόλας. Δεν έχω έμπνευση να πω πολλά, σε κάποια πράγματα βρίσκεις τις απαντήσεις χωρίς να μπορείς να προφέρεις τις λέξεις ή ακόμα και να τις κάνεις πράξη. 

Αυτό είναι το συστατικό το οποίο εκλείπει από τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις η οικειότητα. Ο έρωτας σήμερα δεν θέλει να είναι πολύ γνώριμος, δεν θέλει να τον ξέρεις εις βάθους μόνο κατά επιφάνεια, φοβάται τα εύθραυστα σημεία του, θεώρει ότι θα τον βαρεθείς γρήγορα εάν τα μάθεις όλα, δεν επιθυμεί το πολύ οικείο, το πολύ κοντινό γιατί εάν το χάσει θα πληγωθεί. Ξεπροβάλλει τοίχους, ιστορίες, μύθους, ψέματα, μόνο για να μην τον πλησιάσεις, ενώ καίγεται να τον πλησιάσεις. 

Α! Δεν είναι οικειότητα η συγκατοίκηση, το κάθε μέρα μαζί, ο γάμος. Είναι μεν..αλλά θα πω. Πολλά άτομα ζούνε μαζί και δεν ξέρουν να διαφωνούν, δεν ξέρουν ποια είναι καλύτερη και η χειρότερη εκδοχή του άλλου, δεν ξέρουν ποιοι είναι οι φόβοι του, τι γουστάρει στο κρεβάτι, τι τον εκνευρίζει, εάν αγαπάς τους δικούς του, την χροιά της καλημέρας σου, ποιο είναι το αγαπημένο σου γλυκό, εάν τον εμπιστεύεσαι, εάν τον ζηλεύεις, εάν θέλει ή θες να είστε μαζί ή δεν επιθυμείτε να είστε μαζί.

Κάποιοί άνθρωποι κρύβονται  στο προσωπείο της δήθεν οικειότητας και την ονομάζουν αιώνια αυταπάτη, συγγνώμη «αγάπη» εννοώ. Δεν μπορείς να γίνεις οικείος με τον έρωτα όταν δεν ακούς την φωνή του, όταν η σχέση ή γνωριμία ή βάπτισε το όπως θες γίνεται μέσα από μια οθόνη. Δεν γίνεται φίλε μου να μην μπορείς να μιλάς από το τηλέφωνο ( δεν είναι ρομαντικό, είναι αληθινό και θέλει να γίνει κοντινό). Δεν γίνεται να θεωρείς οικείο κάποιον που έχετε διαφορετικούς κωδικούς και κρύβει το κινητό  για να μην δεις το ποιος ή ποια στέλνει, δεν είναι οικείο να λες το μαζί και να πηγαίνεις χώρια. 

Δεν είναι εύκολη η οικειότητα θέλει χρόνο, θέλει αντοχή, θέλει μαγεία, θέλει υπομονή. Κρεβάτια βρίσκεις, οικείες ψυχές βρίσκεις; Σχέση βρίσκεις, έρωτα βρίσκεις; Σεξ βρίσκεις, πάθος βρίσκεις; Γιατί δεν κρατάνε οι σχέσεις σήμερα; Είναι απλό! Είμαστε πολύ εγωιστές και πολύ περίεργοι για να κρατήσουμε τον έρωτα και πολύ γρήγοροι για να μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να χτίσουμε τον έρωτα. Επίσης, ο έρωτας δεν είναι τυφλός, είναι αρχές που εάν δεν τις δουλέψεις με τον άλλον χάνεται, εξαϋλώνεται. Υπάρχει πληθώρα εφαρμογών, πληθώρα ανθρώπων που εάν φύγει ο ένας με ένα κλικ σε πάει στον επόμενο. Ωστόσο, την οικειότητα δεν στην προσφέρει κανένα κλικ. 

Ένα tip μην μπερδεύεις την συνήθεια με την οικειότητα. Συνηθίζουμε καταστάσεις, ανθρώπους, δουλειές που δεν μας είναι οικείες, που δεν αγαπάμε, που δεν ερωτευόμαστε, που δεν ποθούμε, που όμως συνηθίζουμε. Στον επόμενο έρωτα που θα έρθει ή που ήδη έχει έρθει γνώρισε τον, κάντου μια ανάγνωση και ξεκίνα να γράφεις πάνω του με την γλώσσα της καρδιάς και εάν δεν την έχεις ανακαλύψει ακόμα, ποτέ δεν είναι αργά... Ένα δεύτερο tip εάν η πολλή οικειότητα σε βάζει σε λήθαργο μαζί του/της, άλλαξε ταχύτητες και ξεκίνα νέα διαδρομή…Για τον άγνωστο οικείο που σε περιμένει.