THE REMARKABLES Συνέντευξη Vol. 71... Με την εν λόγω δυναμική κυρία συνεργαζόμασταν εδώ 9μηνο, ραδιοφωνικά, δεν λέω δημοσιογραφικα, δεν είμαι δημοσιογραφος 100%, εκείνη είναι και το κάνει καλά. Εγώ την εκτιμώ βαθιά. Είναι υπεροχή μητέρα και γυναικά με συμπαγή χαρακτήρα και γοητευτικό αέρα. Ιδεολογικά ίσως πει κάποιος οτι ταιριάζουμε... δεν νομίζω, έχουμε λίγες διαφορές, μα σίγουρα δεν απέχουμε πολύ. Δεν μας ενοχλεί. Σε άλλες εποχές ''παχέων αγελάδων'' η φίλη Ελισσαβετ θα μπορούσε να αλωνίζει υψηλά πάνελ μεγάλων πολίτικων εκπομπών. Ίσως στο μελλον... και το εύχομαι. Έμενα με καλύπτει. Το χει. Της ζήτησα να μου μιλήσει και δέχθηκε. Θαρρώ μου είπε όμορφα πράγματα. Ποιοτικά. Και σε λίγες μέρες βγάζει το νέο της βιβλιο... Περασμένα έργα της φίλης μας: Ο Μικρός Μυλού και η κούκλα των ευχών το 2010 και ο Μυλού Πειρατής και το χαμένο ψαροκοκκαλο το 2012 (H συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά)
Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, Οικογένεια, Επάγγελμα, Σπουδές, Χόμπι, τρέχουσα καθημερινότητα σου κλπ.
Βοιωτία, εκεί μεγάλωσα, εκεί έμενε έως και τα 18 που έφυγα για σπουδές. Έχω σπουδές στην ιστορία, στην οργάνωση αρχείων και στη διάσωση και μεταγραφή τους, στη δημοσιογραφία και στην πολιτική επικοινωνία. Ξεκίνησα από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, να ασχοληθώ με την ιστορία και τελικά βρέθηκα να ασχολούμαι με την πολίτικη ιστορία της χώρας. Είμαι single mom επι 2. Έχω δύο διαζύγια και 1 παιδί από κάθε διαζύγιο, την Εβελίνα και τον Αλέξανδρο, μην με ρωτήσεις πως τα κατάφερα, τα κατάφερα, πολλές φορές λέω ότι τελικά εγώ και ο γάμος ή η συντροφικότητα δεν έχουμε καταφέρει να συναντηθούμε. Μου αρέσει πολύ το τρέξιμο και το ποδήλατο, οι βόλτες στη θάλασσα, αλλά και να ακούω ροκ μουσική και να γράφω.
Μαθαίνω ότι σε λίγες μέρες φέρνεις στην ζωή το νέο συγγραφικό σου παιδάκι… μίλησε μας για αυτό! Πως νιώθεις;
Ναι ,η αλήθεια είναι ότι εντός της Μεγάλης Εβδομάδας αναμένω να κυκλοφορήσει το νέο μου παιδικό βιβλίο με τίτλο : "Η Πρασινοχώρα" και έχω αρκετό άγχος, γιατί έχω τους πιο αυστηρούς κριτές σπίτι μου, άσε που γενικά τα παιδιά διακατέχονται από μια τρομερή ειλικρίνεια και είναι δύσκολοι αναγνώστες. Είναι το τρίτο κατά σειρά βιβλίο μου που εκδίδεται και αυτό από τις Εκδόσεις Σιδέρη, η διαφορά του με τα υπόλοιπα είναι ότι δεν έχει μόνο παιδευτικό, διασκεδαστικό χαρακτήρα όπως τα υπόλοιπα αλλά έχει και ένα ηχηρό μήνυμα : "safe the planet". Έναν πλανήτη που βάλλεται από εμάς τους ίδιους, από τα πλαστικά, από τα εργοστάσια, από την υπερθέρμανση. Το βιβλίο, μας πάει πίσω στην εποχή των δεινοσαύρων και μας εξηγεί μέσω μιας μυθοπλαστικής ιστορίας πως περίπου εξαφανίστηκαν αλλά και ποιοι στην ουσία είναι οι τωρινοί απόγονοι τους, επί γης και τι πρέπει να τους κάνουμε. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις γι αυτό το βιβλίο και σίγουρα αν όλα πανσέ καλά με την πανδημία θα ακολουθήσουν πολλές δράσεις με περιβαλλοντικές οργανώσεις, με φιλοζωικές οργανώσεις και όχι μόνο. Αλλά αυτά θα τα ξανασυζητήσουμε καλά να είμαστε και σε δεύτερο χρόνο!
MeTooGreece… είσαι
αισιόδοξη για θετικές αλλαγές, για νέο αέρα;
Νιώθω λύπη, απέχθεια και ταυτόχρονα γεμίζω ελπίδα πως κάτι πάει να αλλάξει. Είναι συναισθήματα σε σύγκρουση. Και από την άλλη, πολύ φοβάμαι πως ένα κίνημα αλήθειας και γενναιότητας μπορεί να χαντακωθεί αν μετατραπεί σε “κλειδαρότρυπα”. Ο πόνος, η οργή και το βάρος που κουβαλούν τα θύματα κακοποίησης δεν είναι για κουτσομπολιό. Είναι για να δώσουν δύναμη σε άλλες και άλλους που είναι θύματα να μιλήσουν για τον βούρκο που ζουν.Και για να μην το ζήσουν άλλοι. Πρέπει να έρθει η αλλαγή για το πως βλέπει η κοινωνία την γυναίκα. Την γυναίκα «εργαζόμενη», τη γυναίκα «σύντροφο», τη γυναίκα «παιδί», τη γυναίκα «έφηβη», τη γυναίκα «μητέρα», τη γυναίκα «ηθοποιό» ………μακρά η λίστα.Το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί να επικαλείται την εξέλιξη όταν μεγαλώνει με δεκάδες στερεότυπα και τα μεταφέρει από γενιά σε γενιά.Η αντίληψη για το πως βλέπουμε τη γυναίκα παραμένει σχεδόν ίδια, δεν έχει εξελιχθεί. Και τώρα έχω ελπίδα πως έγινε η αρχή για να αλλάξει αυτό. Έγινε αρχή γιατί δεν υπάρχει ντροπή για την αλήθεια.
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί;
Με ενοχλεί το δεν βαριέσαι και η γκρίνια. Η δική μας γενιά είναι μια αδικημένη γενιά, έζησε μνημόνιο, ζει την πανδημία. Θα μπορούσε να αναγεννηθεί μέσω αυτού, να βρει τον τρόπο να ανασυνταχθεί και να παλέψει. Αντί αυτού βλέπω μια παραίτηση, η οποία με τρομάζει όχι απλώς με στενοχωρεί. Ανθρώπους απολιτικ, απαίδευτους και αδιάβαστους, οι οποίοι περιμένουν να πέσει το μάννα εξ ουρανού. Η δική μου γενιά, είναι η γενιά που επαναστάτησε από τη δολοφονία Γρηγοροπουλου, φώναξε αγανάκτησε, πάλεψε, έκλαψε. Αλλά αυτή η εποχή παρήλθε, τελείωσε. Οι αγώνες στην Ελλάδα της παρατεταμένης κρίσης δεν μπορούν να δίνονται στο πεζοδρόμια, αλλά θα πρέπει να δίνονται καθημερινά με την ίδια τη ζωή. Τι παρακαταθήκη θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές; Αν συνεχίσουμε έτσι, καμία. Σαφώς υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις, αλλά είναι ελάχιστες.
Πως σε σημάδεψε την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά.
Νομίζω με σημαδέψαν οι κοινωνικές αναταραχές, αλλά και η κοινωνική και η ηθική παρακμή που απήλθαν από την οικονομική κρίση όλων αυτών των χρόνων. Η αλήθεια είναι ότι ουσιαστικά βγήκα στην αγορά εργασίας εν μέσω οικονομικής κρίσης, άρα κατάφερα να προσαρμόσω τις οικονομικές μου ανάγκες βάση των δεδομένων αυτών, όταν έχεις βέβαια δύο παιδιά σαφώς και το άγχος είναι πολύ μεγαλύτερο, για την επόμενη μέρα. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η κοινωνική κρίση που βιώνει η χωρα μας και αν τελικά και πότε θα καταφέρουμε να την ξεπεράσουμε και πότε θα φτάσουμε στον "πάτο του βαρελιού" για να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε προς τα πάνω.
Πως βίωσες και βιώνεις τον sars - covid 19 και τα αποτελέσματα του;
Να ξεκινήσω από τα βασικά: απέφευγα τους ανθρώπους πριν γίνει της μόδας. Μου άρεσε το social distancing και πριν μιας και στη δουλειά μου συναναστρέφομαι με πολύ κόσμο, στην προσωπική μου ζωή έχω συγκεκριμένες κοινωνικές επαφές. Με πολύ άγχος, έως τώρα έχω καταφέρει να μην νοσήσω, ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου, αν και έχουμε έρθει αρκετές φορές με διαπιστωμένα κρούσματα στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, μιας και εγώ δεν έχω σταματήσει να δουλεύω όλη αυτή την περίοδο. Η Covid 19, είναι και λίγο θέμα τύχης, ευτυχώς όμως ήμασταν τυχεροί προς το παρόν και ελπίζω να συνεχίσω να είμαστε. Και μιλώ για τύχη γιατί όλο αυτόν τον χρόνο έχω δει μια απέραντη ανθρώπινη παρανοια. Οι μισοί και πάνω συμπολίτες μας δεν πιστεύουν στην Covid, δεν θέλουν εμβόλια και η αντιπολίτευση ανέλαβε το ρίσκο, να πεθάνουμε όλοι, αρκεί να εξυπηρετήσει τα δικά της πολιτικά συμφέροντα. Η πανδημία ανέσυρε όλη την παθογένεια της χώρας μας. Άνθρωποι θρησκόληπτοι, ανεμβολίαστοι, απείθαρχοι. Νομίζω από την πανδημία κάποια στιγμή θα ξεμπερδέψουμε από την αναρχία ποτέ.
Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;
Έχω τρεις ευχές; ...χρειάζομαι μόνο μια πραγματοποιήσιμη. Να σταματήσει να πεθαίνει ο κόσμος από αυτόν τον αόρατο εχθρό. Να σταματήσουμε να μετράμε νεκρούς και να αγκαλιαστούμε επιτέλους.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει.
Πιστεύω πως θα έρθουν - θα ζήσουμε καλύτερες μέρες. Και αυτό είναι μέρος της προσωπικής μου φιλοσοφίας. Όπως πολλές φορές λέω, όλα θα πάνε καλά και αν δεν πάνε θα τα φτιάξουμε.
Ν.Δ…. ΣΥΡΙΖΑ… ή κάτι άλλο;
Είμαι φιλελεύθερη, κοινωνικά πολιτικά, οικονομικά. Η έννοια του φιλελευθερισμού στη χώρα μας, έκανε την επίσημη εμφάνιση του όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε το τιμόνι της ΝΔ . Οπότε όπως καταλαβαίνεις αυτή τη στιγμή η παράταξη που αντιπροσωπεύει τους φιλελεύθερους στη χώρα μας είναι η ΝΔ. Δεν έχω κομματικά κολλήματα, έχω ιδεολογικά κολλήματα και αυτό που επιζητώ ως πολιτικό ον, είναι μια υγιής κοινωνία, με οικονομία και ασφαλείς πολίτες. Μετά από μια δεκαετία κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών, αν εξαιρέσουμε την πανδημία η χώρα μας φαίνεται ότι μπηκε σε τροχιά ανάκαμψης και εκσυγχρονισμού και ελπίζω μετά την πανδημία να δούμε τα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου