Η απομυθοποίηση των ''συγκρούσεων'' Ισραηλινών - Παλαιστινίων

Υπογράφει η νεαρά κυρία:

Εύα Αφένδρα

Προπτυχιακή Φοιτήτρια Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.

Συντάκτρια - Αναλύτρια 

Νομικών, Πολιτικών, Ιδεολογικών και Κοινωνικών Ζητημάτων

Τον τελευταίο μήνα είδαμε να κορυφώνεται η ένταση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, με αιματηρές επιθέσεις να λαμβάνουν χώρα. Για ακόμη μια φορά, τα μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να απεικονίσουν τη μάχη μεταξύ τους ως έναν γύρο ανούσιας βίας που οφείλεται εξίσου και στις ‘’δύο πλευρές’’, σαν να μάχονται επί ίσοις όροις. Είναι σημαντικό λοιπόν πρωτίστως να εξαλειφθούν ορισμένες παρανοήσεις-μύθοι. 

Μύθος 1ος: Το Ισραήλ και η Παλαιστίνη βρίσκονται σε ‘’σύγκρουση’’.

Πραγματικότητα: Το καθεστώς που ισχύει αυτήν τη στιγμή στη Παλαιστίνη είναι μια άτυπη, παράνομη αποικιοκρατία που συνοδεύεται από στρατιωτική κατοχή, κλοπή γης και εθνοκάθαρση. Από τη μία έχουμε τον καταπιεστή, το Ισραήλ, και από την άλλη τον καταπιεσμένο, την Παλαιστίνη - τον αποικιστή και τον αποικισμένο. 

Οι πύραυλοι της Χαμάς για τους οποίους γίνεται διαρκώς λόγος από τους απολογητές των ισραηλινών φρικαλεοτήτων ήρθαν μετά από μια σειρά εξωφρενικών και εγκληματικών ισραηλινών προκλήσεων στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ: μια σειρά βίαιων αστυνομικών επιδρομών στο τζαμί Al-Aqsa, τον τρίτο ιερότερο χώρο του Ισλάμ κατά τον ιερότερο μήνα του, που έχουν καταστρέψει τον ιερό χώρο και έχουν τραυματίσει εκατοντάδες.  Οι ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα, ‘’αντίποινα’’ όπως τις χαρακτηρίζουν, ήταν πολύ πιο θανατηφόρες από τους πυραύλους, έχοντας σκοτώσει συνολικά 254 άτομα μέχρι τώρα, συμπεριλαμβανομένων 66 παιδιών, ισοπεδώνοντας ταυτόχρονα ολόκληρα κτίρια. Πρέπει να επισημανθεί ότι τα οπλικά και αμυντικά συστήματα του Ισραήλ χαίρουν χρηματοδότησης από τρίτες χώρες που επωφελούνται από τη διαμάχη. Χαρακτηριστικά, ήδη από το 2016 λαμβάνουν 3.8 δις δολάρια το χρόνο από την Αμερική, δέσμευση που ισχύει μέχρι το 2026(!) Από την άλλη, οι αντιδράσεις των Παλαιστινίων, δεδομένης και της φθηνότητας του εξοπλισμού τους, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως απεγνωσμένη αντεπίθεση, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές και υλικές καταστροφές. Αν κάποιος που δεν είχε επαρκή γνώση της κατάστασης και απλά διάβαζε τους τίτλους των τελευταίων ημερών σχετικά με τις ‘’συγκρούσεις’’ μεταξύ των ισραηλινών δυνάμεων και των Παλαιστινίων, ενδεχομένως δε θα γνώριζε ποτέ ότι Παλαιστίνιοι διαδήλωναν για την υφαρπαγή της γης τους, ούτε ότι οι ‘’συγκρούσεις’’ αυτές συνέβαιναν επειδή η ισραηλινή αστυνομία είχε αποφασίσει να επιτεθεί στους Παλαιστίνιους προσκυνητές σε έναν από τους πιο ιερούς τους τόπους. 

Στο χειρότερο σενάριο μπορεί μάλιστα ο αναγνώστης να είχε παραπλανηθεί εντελώς καθώς η New York Post αρχικά απέδωσε στη Χαμάς τις δολοφονίες που είχε πραγματοποιήσει το Ισραήλ κατά Παλαιστινίων, επικεφαλίδα που εν συνεχεία διορθώθηκε από την Post, αποκαθιστώντας έτσι την αλήθεια.

Μύθος 2ος: Πριν ιδρυθεί το Ισραήλ, η Παλαιστίνη ήταν μια αναξιοποίητη, άγονη έρημος. 

Πραγματικότητα: Πριν από την επιβολή κατοχής από το Ισραήλ, η Παλαιστίνη είχε πλούσια, πράσινη γη και οι άνθρωποί της σέβονταν τη βιοποικιλότητα. Επί παραδείγματι, οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι παρήγαγαν το 92% των σιτηρών τους, το 99% των ελιών και το 95% των πεπονιών, καθιστώντας τις εισαγωγές πολλών τροφίμων περιττές.

Όταν το Ισραήλ κηρύχθηκε εβραϊκό κράτος τον Μάιο του 1948, τα γηγενή δέντρα (όπως βελανιδιές, χαρουπιές και τρικοκκιές) και γεωργικές καλλιέργειες (ελιές, σύκα και αμύγδαλα) ξεριζώθηκαν και αντικαταστάθηκαν από ευρωπαϊκές ποικιλίες, εν προκειμένω πεύκα. Το φαινόμενο είναι σήμερα γνωστό ως ‘’πράσινη αποικιοκρατία’’. Τα πεύκα που φύτεψαν οι Ισραηλινοί μείωσαν τη βιοποικιλότητα και έβλαψαν το τοπικό περιβάλλον, διότι ως γνωστόν τα δέντρα αυτά ρίχνουν φύλλα που είναι όξινα και εμποδίζουν την ανάπτυξη χαμηλής βλάστησης γύρω από αυτά. Επιπλέον είναι πολύ ευαίσθητα στη φωτιά λόγω των ρητινών τους. Οι πυρκαγιές λοιπόν έκτοτε αποτελούν συχνό φαινόμενο στις περιοχές στις οποίες φυτεύτηκαν. Εκτός αυτού, το ‘’Τείχος του Απαρτχάιντ’’ στη Δυτική Όχθη εμποδίζει την κίνηση των ζώων, προκαλώντας έτσι περεταίρω απώλεια της βιοποικιλότητας. Μια ακόμη οικολογική πτυχή, μέρος της ισραηλινής επεκτατικής πολιτικής που αξίζει να αναφερθεί είναι πως το Ισραήλ στέλνει σκουπίδια, συμπεριλαμβανομένων ηλεκτρονικών αποβλήτων, στην Παλαιστίνη. Αυτά τα απόβλητα ανακυκλώνονται συχνά από άπορους Παλαιστίνιους με επιβλαβείς για το περιβάλλον τρόπους, όπως είναι η καύση, λόγου χάρη, για την αφαίρεση πλαστικών από χρήσιμα μέταλλα, απελευθερώνοντας ουσίες που προκαλούν ασθένειες όπως ο καρκίνος. Εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση αυτή, οι Ισραηλινοί κατέσχεσαν γη από Παλαιστίνιους με το πρόσχημα της πρόληψης ζημιών στη φύση. 

Για παράδειγμα, το παλαιστινιακό χωριό Ras Imweis και έξι κοντινές σε αυτό περιοχές κατασχέθηκαν αρχικά με μια τέτοια δικαιολογία και στη συνέχεια μετατράπηκαν στον ισραηλινό  οικισμό του Nahal Shilo. Σε άλλες περιπτώσεις, οι ισραηλινές αρχές κήρυξαν ορισμένα τμήματα της γης ως ‘’πράσινες περιοχές’’ και στη συνέχεια τα μετέτρεψαν σε εβραϊκούς οικισμούς.

Μύθος 3ος: Η συνοικία Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι το επίκεντρο των ‘’συγκρούσεων’’  και η μόνη υπό απειλή περιοχή.

Πραγματικότητα: Από την πρώτη Nakba (‘’καταστροφή’’ στα αραβικά) του 1948 μέχρι σήμερα, το Ισραήλ συνεχίζει σταδιακά να υφαρπάζει παλαιστινιακή γη, να καταστρέφει ολόκληρα χωριά, να διώκει βίαια τους κατοίκους τους και να εγκαθιστά παράνομες αποικίες. 

Η συνοικία Sheikh Jarrah είναι η πιο πρόσφατη υπό απειλή περιοχή αλλά όχι και η τελευταία, όπως αποδεικνύουν οι κλιμακούμενες επιθέσεις των ισραηλινών. Σήμερα, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες και οι απόγονοί τους αριθμούν περισσότερο από 6 εκατομμύρια. Πολλοί εξακολουθούν να διαμένουν σε στρατόπεδα προσφύγων σε γειτονικές αραβικές χώρες, περιμένοντας να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. 

Η στήριξη του παλαιστινιακού αγώνα ως πάλη για εθνική ανεξαρτησία και ανάκτηση εδαφικής κυριότητας είναι ένα ζήτημα που επαφίεται εν τέλει στον ανθρωπισμό μας. Ως λαός που έχει βιώσει στο πετσί του την κατοχή υπό πλείστες μορφές, μπορούμε να συναισθανθούμε την αγωνία για ελευθερία. Ο ισαποστακισμός ως πάγια θέση των συστημικών ΜΜΕ δεν είναι παρά συνενοχή σε ένα εν εξελίξει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι θα βρεθούμε στο σωστό πλευρό της Ιστορίας.