Υπογράφει η νεαρά κυρία,
Λαμπρινή Καλαβρουζιώτη
Τα τελευταία χρόνια ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για τεχνοκρατικές κυβερνήσεις και τεχνοκράτες πολιτικούς. Ειδικότερα στην Ελλάδα ο όρος του τεχνοκρατισμού στην πολιτική εισήχθη ύστερα από την οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2009. Το ζήτημα αυτό και το ερώτημα επιλογής μεταξύ Πολιτικών ή Τεχνοκρατών δεν είναι κάτι νέο αλλά φαίνεται πως υπήρξε μία διαχρονική αντιπαλότητα, η οποία χρονολογείται από τα τέλη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου τοποθετούμενη χωρικά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Τι είναι όμως η Τεχνοκρατία; Η απάντηση λοιπόν είναι ότι με τον όρο Τεχνοκρατία εννοούμε ένα σύστημα διακυβέρνησης και διοίκησης, το οποίο έχει βασιστεί σε αρχές που έχουν σχεδιασθεί από επιστήμονες και επαγγελματίες τεχνικούς, οι οποίοι λειτουργούν κυρίως βάσει των δεδομένων και των απαιτήσεων της Επιστήμης, της Τεχνολογίας και της Οικονομίας. Πολλοί πιστεύουν πως οι Κυβερνήσεις δεν θα πρέπει να απαρτίζονται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από ανθρώπους Τεχνοκράτες με το επιχείρημα ότι η Πολιτική είναι κάτι διαφορετικό από το αντικείμενό τους, ότι είναι άνθρωποι που θα εφαρμόσουν αυστηρές πολιτικές χωρίς συναισθηματικούς ενδοιασμούς και τέλος πως είναι πρόσωπα μακριά από την πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας. Ωστόσο είναι πράγματι αυτά τα επιχειρήματα ορθά; Η αλήθεια είναι πως η Πολιτική και η χώρα γενικότερα για την πληρέστερη και καλύτερη διακυβέρνησή της χρειάζεται ένα κράμα Πολιτικών αλλά και Τεχνοκρατών, καθώς τα προβλήματα που ανακύπτουν πλέον είναι πολυπλοκότερα και ένας Πολιτικός δεν μπορεί να είναι γνώστης των πάντων. Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια είχε επισημάνει πως η πολιτική επιστήμη χρησιμοποιεί τις υπόλοιπες επιστήμες και επιπλέον καθορίζει με τους νόμους τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες και τι να αποφεύγουν. Άρα, οι επιστήμονες και οι ειδικοί εισηγούνται και ο πολιτικός λαμβάνοντας υπόψη τις εισηγήσεις παίρνει τις πολιτικές αποφάσεις που πιστεύει ότι θα ωφελήσουν το κοινωνικό σύνολο.
Επομένως ένας πολιτικός – εντολοδόχος της κοινωνίας εκλεγμένος από τις δημοκρατικές διαδικασίες, εφόσον πλαισιωθεί από μία καλά καταρτισμένη ομάδα θα μπορεί να οδηγήσει μία χώρα σε μία ανοδική πορεία. Παγκοσμίως παρατηρείται δυσκολία στην εύρεση πολιτικών με τεχνοκρατική επάρκεια ή τεχνοκρατών με πολιτική επάρκεια. Έτσι οι Τεχνοκράτες συχνά επιστρατεύονται σε περιπτώσεις χάραξης στρατηγικής, αλλά και εξυγίανσης ενός τομέα του κράτους ή ενός Οργανισμού καθώς απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία. Στόχος είναι αντικειμενικά να εκτιμήσουν την κατάσταση και να κάνουν εξειδικευμένες προτάσεις.
Όσον αφορά την Ελλάδα βλέπουμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάλυψε κυβερνητικές θέσεις ευθύνης, με τεχνοκράτες και πολιτικούς οι οποίοι αξιοποιώντας ο καθένας τις δικές του δεξιότητες συνεργάζονται. Ένα τέτοιο παράδειγμα συνεργασίας ήταν η διαχείριση της Παγκόσμιας Πανδημίας, όπου με την άμεση τοποθέτηση του καθηγητή λοιμοξιολογίας, Σωτήρη Τσιόδρα στην ομάδα αντιμετώπισης κατά του κορωναϊού η Ελλάδα σε πρώτη φάση αποτέλεσε πρότυπο, ενώ εν συνεχεία ο τεχνοκράτης Υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης έχει εφαρμόσει ένα άψογο, πραγματικά πρότυπο, ηλεκτρονικό πρόγραμμα εμβολιασμών.
Συμπερασματικά, η στείρα διαμάχη και η καχυποψία που επικρατεί τόσα χρόνια είναι καιρός να τεθεί στην άκρη. Μία χώρα χρειάζεται να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που ανακύπτουν ενώ συγχρόνως θα προοδεύει και αυτός θα πρέπει να είναι και ο πρωταρχικός στόχος των ατόμων που ασκούν εξουσία από όπου και αν αυτοί προέρχονται.
Λαμπρινή Καλαβρουζιώτη
Ασκούμενη Δικηγόρος - Απόφοιτος Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.
Υπεύθυνη Γραφείου Τύπου και Ενημέρωσης της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Αιτωλοακαρνανίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου