Ειρήνη Ζουνάρα: Να φυτέψουμε μέσα μας το σπόρο του σεβασμού στον απέναντι μας

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα, αγαπητή Ειρήνη: 

Καταγωγή, Οικογένεια, Επάγγελμα, Σπουδές, Χόμπι, τρέχουσα καθημερινότητα σου κλπ.

Καλησπέρα Θωμά χαίρομαι που για μια ακόμη φορά είμαι στη παρέα των "Off The Record News" και με τιμά ιδιαίτερα που θα συνεργαστούμε κατ' αυτόν τον τρόπο. Για όσους δε με γνωρίζουν ονομάζομαι Ειρήνη Ζουνάρα , είμαι από το Βόλο , ωστόσο η καταγωγή μου κρατάει και από Θεσσαλονίκη. Είμαι φοιτήτρια Νομικής και ταυτόχρονα ανά τακτά χρονικά διαστήματα εργάζομαι σε ένα δικηγορικό γραφείο στην Αθήνα. Μία πολύ απλή και καθημερινή ερώτηση που μπορεί να μας κάνει κάποιος είναι "έχεις κάποιο χόμπι;". Παρ΄ όλα αυτά αδυνατώ να σκεφτώ μια σύντομη απάντηση. Είμαι ένας άνθρωπος εναλλακτικός, σε κάθε περίοδο της ζωής μου μπορεί να με πετύχεις να ασχολούμαι με κάτι τελείως διαφορετικό. Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράγματα και να δίνω τη δυνατότητα στον εαυτό μου να βρίσκει τι είναι αυτό που του ταιριάζει και τον ευχαριστεί. Αλλά για να μην είμαι και τόσο αινιγματική , θα σας πω πως ένα από τα χόμπι που αγαπώ και προσπαθώ να το κρατάω σταθερά στη ζωή μου είναι η γυμναστική σε διάφορες μορφές. Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος θα πρέπει να τη κάνει μέρος της ζωής του καθώς πέραν της φυσικής κατάστασης που προσφέρει , η γυμναστική έχει την ιδιότητα να σε κάνει να νιώθεις πιο απελευθερωμένος , πιο αισιόδοξος και βελτιώνει την αυτοπεποίθηση και τη ποιότητας ζωής ως απόρροια της τακτικής φυσικής δραστηριότητας. Ένα ακόμη πολυαγαπημένο χόμπι μου είναι η αρθρογραφία. Αυτό το διάστημα μου δόθηκε η δυνατότητα και έφτιαξα μια σελίδα όπου σε συνεργασία με την αδερφή και τη κολλητή μου ανεβάζουμε διάφορα άρθρα είτε νομικά , είτε φιλοζωικά, είτε Συνεντεύξεις από διάφορους καταξιωμένους ανθρώπους. Φυσικά έχω πολλά κρυφά χόμπι που σιγά σιγά τα ανακαλύπτω και ελπίζω σύντομα να μπορώ να τα κάνω και να τα μοιραστώ μαζί σας την επόμενη φορά, δεδομένου της κατάστασης.

Πως βίωσες και βιώνεις τον sars - covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Εδώ κι ένα πολύ μεγάλο διάστημα, βιώνουμε μια δύσκολη και ίσως πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας. Φυσικά αναφέρομαι στο γνωστό σε όλους μας "covid-19". Νομίζω πως λίγο πολύ όλοι μας τον περάσαμε, φυσικά κι εγώ στο πρώτο "κύμα" που πέρασε εδώ στην Ελλάδα. Ήμουν από τους τυχερούς που δεν κατάλαβα αν περνούσα το συγκεκριμένο ιό ή κάποια άλλη ίωση. Δυστυχώς όμως δεν ήταν λίγα τα περιστατικά που πολλοί άνθρωποι νόσησαν βαριά ή και κάποιοι άλλοι απεβίωσαν εξαιτίας του. Δεν έχω να πω πολλά περί αυτού, τα λόγια είναι φτωχά σε μια τέτοια περίπτωση , το μόνο που έχω να πω είναι πως πρόσφατα βίωσα για πρώτη φορά την απώλεια ενός ανθρώπου και είναι τόσο περίπλοκη η φάση που μπορεί να περνάς από εκεί και έπειτα. Δύναμη και κουράγιο σε όλους τους ανθρώπους που έχασαν δικό τους άτομο και βέβαια θάρρος και προσπάθεια σε όσους ανθρώπους υποφέρουν αυτή τη περίοδο και προσπαθούν να επανέλθουν πλήρως σε μια κανονικότητα. Η αλήθεια είναι πως νιώθω ότι ανήκω στους "τυχερούς" όπου δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη επιρροή όσον αφορά τη πανδημία και τη καθημερινότητα τους. Η ζωή μου δε κλονίστηκε ιδιαίτερα, συνέχισα την εναλλαγή πόλεων που έκανα από πάντα και ίσως να με ωφέλησε κάπως όσον αφορά τη σχολή μου που δε χρειαζόταν πια να δίνω το παρόν στη Κομοτηνή. Εντούτοις όλοι μας γνωρίζουμε σε προσωπικό επίπεδο πόσα μας στερήθηκαν όλο αυτό το διάστημα για αυτό κι εύχομαι σύντομα να είναι παρελθόν όσα βιώνουμε και ποτέ να μη χάνουμε την αισιοδοξία μας όπως και να μην επιτρέπουμε τη καταπάτηση της ελευθερίας μας σε κάθε περίπτωση. Να κρατάμε το φαναράκι της αισιοδοξίας μας αναμμένο.

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 

Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.

Κατά την άποψη μου ανήκουμε σε μια γενιά αδικημένη, τίποτα δε μας δόθηκε απλόχερα και δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια θεωρώ πως θα είναι χειρότερα. Αυτό που χρειαζόμαστε σα γενιά είναι σωστά πρότυπα. Οι φορείς άμεσης και έμμεσης κοινωνικοποίησης των νέων -γονείς, σχολείο/εκπαιδευτικοί, μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκκλησία-, οφείλουν να αποτελούν, πρωτίστως με το προσωπικό τους παράδειγμα, αλλά και με την καθοδήγηση που προσφέρουν, άξια πρότυπα μίμησης, καθώς είναι δεδομένη η μεγάλη επίδραση που ασκούν τόσο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων, όσο -και κυρίως- στον τρόπο με τον οποίο οι νέοι αντιλαμβάνονται την κοινωνική τους πραγματικότητα, και στο πώς επιλέγουν τελικά να ενταχθούν και να προσαρμοστούν σε αυτή. Η τάση των νέων να μιμούνται τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις των προσώπων του άμεσου περιβάλλοντός τους ή των προσώπων εκείνων που θαυμάζουν, καθιστά καίριας σημασίας τη μέριμνα έγκαιρης ένταξης θετικών προτύπων στην καθημερινότητά τους, προκειμένου οι επιρροές που θα λάβουν να έχουν τον επιζητούμενο θετικό αντίκτυπο στην προσωπικότητά τους. Οι νέοι έχουμε ανάγκη όπως προ είπα από πρότυπα και όχι από είδωλα. Είδωλα είναι διάσημα πρόσωπα, όπως καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές, μοντέλα κα. που γίνονται αντικείμενο θαυμασμού ή λατρείας από το νεανικό κυρίως κοινό σε σημείο μάλιστα μαζικής ψύχωσης ή και υστερίας. Η δόξα τους και η αξία χρήσης τους είναι περιορισμένη γιατί ¨το άστρο τους σβήνει γρήγορα¨ και οι θαυμαστές τους ωριμάζουν κάποτε, ενώ δε συμβαίνει το ίδιο με τα αληθινά πρότυπα στη ζωή, τα οποία αντιπροσωπεύουν διαφορετικές και περισσότερο διαχρονικές αξίες. Είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα αυτό που αν δε σταματήσω θα γράψω πολλά και δε θα ήθελα να κουράσω κανέναν. Γι' αυτό και θα κλείσω το συγκεκριμένο θέμα λέγοντας πως προσωπικά προσπαθώ να έχω για πρότυπα καταξιωμένους ανθρώπους που είχα τη τύχη να γνωρίσω στη ζωή μου καθώς ο κύκλος μου αποτελείται από ιδιαίτερα επιτυχημένους ανθρώπους, διψασμένους για μάθηση και γνώση και αυτό με κάνει να νιώθω πως υπάρχει ακόμη ελπίδα για τα άτομα της ηλικίας μου. Στη παρούσα φάση δεν έχω πάρει τη συγκατάθεση τους για αυτό και δε θα αναφέρω ονόματα αλλά τους ευχαριστώ και νιώθω ιδιαίτερη τιμή που μοιράζονται τις γνώσεις και τα μαθήματα ζωής που έχουν λάβει μαζί μου.

Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Η αγαπημένη μου ερώτηση όπου αφορά την ευαισθητοποίηση σε ό,τι αφορά κοινωνικά , περιβαλλοντικά και φιλοζωικά ζητήματα. Θα ήθελα να γράψω με όλη μου τη ψυχή ένα κεφαλαίο "ΝΑΙ" και να τα καλύψει όλα αυτά , αλλά προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας την ιδεολογία μου γύρω από αυτά τα θέματα. Θα ξεκινήσω λέγοντας πως "Φιλοζωία" νοείται γενικά ως η αμέριστη και αδιάκριτη αγάπη προς όλα ανεξαιρέτως τα ζώα αυτού του πλανήτη, ανεξαρτήτως του αν είναι ανεπιθύμητα ή επιβλαβή ή επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία, ασφάλεια και ζωή. Αντιπροσωπεύει την ποιότητα και το επίπεδο του πολιτισμού ενός λαού και μιας χώρας. Φυσικά υπάρχουν "ανοιχτά" ερωτήματα για το αν συγκεκριμένες συμπεριφορές και νοοτροπία ανθρώπων συνάδουν με την έννοια του φιλόζωου και τη γνησιότητά της αλλά δε θα εστιάσουμε τώρα σε αυτό  το ζήτημα. Εδώ κι ένα χρόνο περίπου έχουμε δημιουργήσει μια Φιλοζωική Ομάδα , όπου προωθούμε διάφορες υιοθεσίες ζώων , ζωάκια που έχουν ανάγκη από περίθαλψη , καθώς και πολλές εικόνες που περνάνε όμορφα μηνύματα. Είμαστε πολύ χαρούμενες για την ομάδα μας, αυτό οφείλεται στο ότι υπάρχουν πάρα πολλά ενεργά μέλη που δημοσιεύουν , αλλά και εθελοντές που προτίθενται να βοηθήσουν σε κάποιες από τις ανάγκες των ζώων. Αξίζει να αναφερθούμε στις υιοθεσίες που έγιναν το τελευταίο διάστημα, μεταφέραμε στην Αθήνα πολλά ζωάκια και πλέον ζούν ευτυχισμένα με τις νέες τους οικογένειες. Λαμβάνοντας υπόψη την επιτυχία της ομάδας μας που εν καιρώ γίνεται όλο πιο δυνατή και ενεργή αποφασίσαμε μέσα στο έτος να δημιουργήσουμε μια διαδικτυακή σελίδα τη "Zonar's Book" που περιέχει διάφορες κατηγορίες όπως "'Όχι στη κακοποίηση των ζώων" που περιέχει διάφορα φιλοζωικά άρθρα και εστιάζουν σε νομικά ζητήματα για να κρατάμε τους αναγνώστες μας όσο μπορούμε ενημερωμένους. Και αφού αναφερθήκαμε στο Νομικό κομμάτι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων υπογράφηκε στο Παρίσι (1978). Πιο συγκεκριμένα, ένα από τα άρθρα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας διότι δε πρέπει να το ξεχνάμε είναι το εξής: Άρθρο 2: Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο. Εύχομαι να μπει καλά μέσα στο νου μας και να καταλάβουμε όλοι μας , πως κανείς από εμάς δεν είναι ανώτερος από κανένα άλλο πλάσμα και δεν έχουμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή ούτε καν μιας μύγας που θεωρούμε οι περισσότεροι ότι δεν αξίζει να ζει. Εννοείται πως μαζί με την Φιλοζωία ασπάζομαι ό,τι αφορά τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας παντού, αν θέλουμε να νιώθουμε σωστοί άνθρωποι. Δε θα ένιωθα καλά με τον εαυτό μου αν δε προσέφερα ό,τι μπορώ σε ένα παιδί που έχει ανάγκη , σε μια γυναίκα που δέχεται κακοποίηση , σε ένα γατάκι που κλαίει στο δρόμο , σε έναν άντρα που πεινάει. Πώς να νιώθω εγώ γεμάτη , ολοκληρωμένη και καθησυχασμένη όταν βλέπω έναν τόπο γεμάτο σκουπίδια , ανθρώπους ασυνείδητους και αδιάφορους σε ό,τι αφορά την ζωή και το τόπο μας; Αγάπη. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για την αγάπη. Όλα στη ζωή γύρω από την αγάπη περιστρέφονται. Ή από την έλλειψή της. Αιώνες τώρα η ανθρωπότητα καταπιάνεται με αυτή την τόση δα λέξη. Είναι γεγονός! Όταν η αγάπη είναι ζωντανή, όλα μπορούν να ξεπεραστούν. Χαρίζει στην καθημερινότητα μας μία ευδιάθετη νότα, μία αίσθηση ότι όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ξυπνά τη δημιουργικότητα και μας κάνει πιο ευφυείς. Η αγάπη μας εμπνέει. Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει χαρά και δημιουργία!

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 

Τι σε ενοχλεί; 

Ζώντας στην εποχή των κοινωνικών δικτύων (Facebook/Instagram/Twitter) και της τεχνολογίας, βλέπουμε νέους ανθρώπους να βάζουν "φίλτρα" σε πολλά πράγματα της ζωής τους. Είναι εξαιρετικοί στο να δείχνουν στους άλλους πως η ζωή είναι "φανταστική", στο πόσο εξαιρετικά περνάνε (στον ψηφιακό τους κόσμο), παρόλο που στην πραγματική τους ζωή είναι καταπιεσμένοι. Στην εποχή των social media, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που παγιδεύονται στην ψηφιακή τους εικόνα. Μια εικόνα που θα πρέπει να είναι άρτια, αψεγάδιαστη και ειδυλλιακή, ακόμη και αν δεν συνάδει με την πραγματικότητα. Πόσες φορές δεν έχουμε δει φωτογραφίες-selfie μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα από ανθρώπους που προσποιούνται ότι χαμογελάνε; Πόσες φορές δεν πασχίζουμε να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή selfie, για να κερδίσουμε περισσότερα likes;  Μάλιστα αρκετοί είναι διατιθέμενοι να διακινδυνεύσουν και την ίδια τους τη ζωή για μια τέλεια selfie. Παγκοσμίως, σύμφωνα με έρευνες, πάνω από 250 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους σε όλο τον κόσμο προσπαθώντας να βγάλουν selfie! Σύμφωνα με την ιατρική επιστήμη, η διά δράση με την τεχνολογία και με τα κινητά εκκρίνει στους ανθρώπους μια χημική ουσία που λέγεται ντοπαμίνη. Για αυτό και όταν στέλνουμε/γράφουμε μηνύματα στο κινητό μας ή δημοσιεύουμε κάτι στα social media, αισθανόμαστε ωραία. Αν αυτό συνδυαστεί μάλιστα και με απαντήσεις/likes σε αυτά τα μηνύματα, η ευχαρίστηση μεγαλώνει ακόμη περισσότερο. Νιώθουμε αρεστοί και αγαπητοί στον κόσμο. Όταν όμως κάποιος δεν λαμβάνει μια απάντηση ή κάποιο like σε ένα post/κείμενο/φωτογραφία που δημοσίευσε, τότε αρχίζει να αναρωτιέται τι έχει κάνει λάθος. Κοιτάζει και ξανακοιτάζει το κινητό του. Μήπως το δίκτυο της κινητής τηλεφωνίας του είναι αργό; Μήπως δεν έχει σήμα; Μήπως δεν τον αγαπούν και δεν είναι αρεστός πλέον; Αυτή η σκέψη μπορεί να εξελιχθεί σε ένα βαθύ τραύμα ιδιαίτερα στην περίοδο της εφηβείας κατά την οποία οι νέοι προσπαθούν να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και να αντιμετωπίσουν τα άγχη και τις πιέσεις που βιώνουν. Σήμερα πάρα πολλοί νέοι συμφωνούν ότι δεν έχουν πραγματικούς φίλους για να στραφούν προς αυτούς όταν αντιμετωπίζουν κάποιο σημαντικό πρόβλημα. Δεν έχουν δημιουργήσει ουσιαστικούς δεσμούς φιλίας. Όλες τους οι φιλίες είναι επιφανειακές. Γι' αυτό αν με ρωτάτε τι είναι αυτό που με απογοητεύει στη σημερινή γενιά αλλά και δική μου γενιά είναι όλα αυτά που προανέφερα σαν πρόλογο. Δυστυχώς οι άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας ενθουσιαζόμαστε με ανούσια πράγματα , αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι πως δυσκολεύεσαι να βρεις έναν άνθρωπο ουσιαστικό, ειλικρινή, κάπως πιο  "βαθύ" , που το μόνο μέλημα του δεν είναι πόσο δημοφιλής είναι σήμερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , αλλά τι μπορεί να κάνει για να εξελιχθεί , να μορφωθεί, να γίνει ένας πιο όμορφος άνθρωπος. Έχω αναφέρει σε προηγούμενη συνέντευξη μας πιο αναλυτικά την άποψη μου περί αυτών για αυτό δε θα ήθελα να σταθώ για άλλη μια φορά στο πόσο κενοί είναι/είμαστε οι περισσότεροι άνθρωποι. Απλά κλείνοντας σιγά σιγά αυτό το θέμα θα ήθελα να πω, πώς χάνουμε την ουσία της ζωής εστιάζοντας σε λάθος πράγματα. Πρέπει όλοι μας να αγαπήσουμε τον εαυτό μας , να μας προσφέρουμε ό,τι θεωρούμε πως έχουμε ανάγκη, να ξεχάσουμε τους γύρω που μας επηρεάζουν αρνητικά και να γεμίσουμε το "είναι" μας με θετικότητα. Έτσι , θα κάνουμε ουσιαστικά πράγματα στη ζωή μας και δε θα αναλωνόμαστε σε ό,τι πιο φτηνό υπάρχει σήμερα όπως τα κοινωνικά μέσα και κάθε εκπομπή που παίζει με το επίπεδο μας .Είναι γεγονός ότι προσωπικά βάζω πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους στη ζωή μου, γι' αυτό και τολμώ να πω ότι νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου και πάντα φροντίζω οι δικοί μου άνθρωποι να είναι όλα αυτά που είπα προηγουμένως πως σπανίως βρίσκεις. Είμαι τυχερή διότι μου τους χάρισε απλόχερα η ζωή , ο Θεός ή σε ό,τι άλλο πιστεύει ο καθείς. Εύχομαι κάθε αναγνώστης αυτή τη στιγμή να σκεφτεί τι και ποιόν έχει ανάγκη στη ζωή του και να μην αφήνει τις μέρες να περνάνε χωρίς να αγαπάει τον εαυτό του και τους γύρω του. Διότι δε πρέπει να ξεχνάμε πως η μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος είναι να αγαπάει τους πάντες, μηδενός εξαιρουμένου. Αν αγαπάμε και προσφέρουμε μόνο σε όσους μας δίνουν κάποιο αντάλλαγμα, τότε ποια η ουσία;

Κίνημα Me Too Greece...

έχεις βιώσει κάτι παρόμοιο ως γυναίκα; 

Κίνημα "Me too Greece". Ένα πολύ διαδεδομένο κίνημα το τελευταίο διάστημα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα το κόσμο, τις αρχές, το νόμο, τους δημοσιογράφους, μα πάνω από όλα κάθε γυναίκα. Για όσους δε γνωρίζουν περί τίνος μιλάω το παγκόσμιο κίνημα Me Too, ή αλλιώς #MeToo, μαζί με όλες τις παρόμοιες εκδοχές του ανά την υφήλιο, είναι ανεξάρτητο κοινωνικό κίνημα ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση και τη σεξουαλική παρενόχληση οποιασδήποτε μορφής. Είναι αλήθεια ότι συνεχώς ακούμε και βλέπουμε γυναίκες που μας ήταν γνωστές ως δημόσια πρόσωπα να βγαίνουν, να ανοίγουν τη καρδιά τους, να εξομολογούνται κάποια κακοποίηση που βίωσαν κυρίως από το επαγγελματικό τους περιβάλλον και φυσικά όλοι ξαφνικά να απομυθοποιούν κάποιους ανθρώπους. Οι απόψεις διίστανται σε όλο αυτό το ζήτημα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατηγόρησαν τα θύματα για την αργοπορία της καταγγελίας τους με σκοπό την αναγνωρισιμότητα τους. Αλλά φυσικά δεν ήταν και λίγοι αυτοί που είχαν σκοπό να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. Μια πολύ συχνή ερώτηση που μπορεί να γίνει σε έναν νομικό είναι για το αν "Είναι επαρκές το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα για τα ζητήματα κακοποίησης ή έχει  κενά και απαιτούνται νέες πρωτοβουλίες και νομοθετικές ρυθμίσεις;". Θα ήθελα να σας δώσω μια ενδεικτική απάντηση σε αυτό. Δυστυχώς, όχι μόνο υπάρχουν νομοθετικά κενά αλλά οι χρονοβόρες ποινικές προδικασίες, οι καθυστερημένες δικάσιμοι και το πολύ σοβαρό ζήτημα της απόδειξης αλλά και της (συνήθως) υποδεέστερης οικονομικής θέσης του θύματος είναι αυτά που δίνουν το «θάρρος» στον εκάστοτε θύτη να δρα μέσω έκφρασης διαφόρων μορφών κακοποίησης, εκ του ασφαλούς. Επιβάλλεται  να ληφθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα επιταχύνουν τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας σε περιπτώσεις κακοποίησης  με στόχο την καταστολή αφενός και άλλες με στόχο την πρόληψη αφετέρου. Να επισημανθεί ωστόσο και το εξής: όσο και να ληφθούν νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες αυτό που θα πρέπει να αλλάξει εκ θεμελίων είναι η κουλτούρα, η εργασιακή νοοτροπία ευρύτερα και η διάχυτη παρουσία ενός οργανωμένου κράτους μη κατακερματισμένου από συντεχνιακά συμφέροντα και ρηχές σκοπιμότητες. Και αυτό είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί με ειδική και συγκεκριμένη στόχευση καταρχήν μέσω της παιδείας. Αυτό που πρέπει να μάθουμε όλοι μας ανεξαρτήτως φύλου , είναι πως το "όχι , σημαίνει όχι". Να φυτέψουμε μέσα μας ,ακόμη και τώρα που ίσως κάποιοι δεν είναι τόσο μικροί ηλικιακά, το σπόρο του σεβασμού στον απέναντι μας. Κανείς , καμία δεν είναι μόνος/η , υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσουμε τον εαυτό μας αν βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση. Όπως πολύ σωστά αναφέρει το κίνημα στη σελίδα του "Μαζί σπάμε τη σιωπή". Οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε , διότι δε βιώνουν μόνο οι γυναίκες κακοποίηση, χρειάζεται τη δική μου βοήθεια είμαι εδώ να του τη προσφέρω με όποιον τρόπο διαθέτω, ακόμη βοηθώντας τον και νομικά. Και φυσικά όχι με λύπη , αλλά με αλληλεγγύη και αγάπη. Στο καθένα μας μπορεί να συμβεί. Κατόπιν, μπορείτε να βρείτε πολλές υποστηρικτικές γραμμές στο metoogreece.gr. Δε φταίει ποτέ το θύμα. Κάθε δυνατή τιμωρία στο θύτη. Αξιοσημείωτο είναι να αναφέρω μια ιδιαίτερα βοηθητική σελίδα που έχω βρει το τελευταίο διάστημα και αναφέρει συνεχώς περιστατικά αλλά και υποστηρικτικά μηνύματα για όποιον ενδιαφέρεται "@womenlikeyou_" .

Ότι θες για κλείσιμο, φίλη Ειρήνη... 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον Θωμά και την ομάδα του για τις όμορφες και σύγχρονες ερωτήσεις που μου είχαν ετοιμάσει και με ενέπνευσαν ιδιαίτερα. Θα χαρώ πολύ να τα ξανά πούμε μελλοντικά καθώς πρόκειται για έναν αξιόλογο δημοσιογράφο και αρθρογράφο σε γνωστά έντυπα. Όλοι κρύβουμε μέσα μας μια δύναμη, ένα ταλέντο, ένα όμορφο στοιχείο του χαρακτήρα μας και είναι η κατάλληλη στιγμή να το βγάλουμε πρός τα έξω. Η ζωή είναι πολύ όμορφη, γεμάτη χρώματα και όμορφα σχέδια, ας μην επιλέγουμε πάντα να ζούμε σε έναν βαρετό μαύρο κύκλο. Εύκολα λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός, ας ενωθούμε όλοι μαζί βγάζοντας το πιο όμορφο εαυτό μας για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο για κάθε πλάσμα.