Σάββατο 5 Ιουνίου 2021

The ReMARKables: Η Λίλα Βουργαζοπούλου, Δημοσιογράφος του δυναμικού της Μηχανής Του Χρόνου, μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και το OfftRN


The ReMARKables Vol. 102+1

Η νεαρά υπερδραστήρια κυρία, Λίλα Βουργαζοπούλου, Δημοσιογράφος του εξαιρετικού ανθρώπινου δυναμικού της Μηχανής Του Χρόνου, μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και το Off The Record News. 


Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Λίλα: 

Καταγωγή, Οικογένεια, Επάγγελμα, Σπουδές, Χόμπι, τρέχουσα καθημερινότητα σου κλπ.


Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Η καταγωγή της μητέρας μου εκ Πόντου και του πατέρα μου από την Αν. Ρωμυλία. Είμαι δημοσιογράφος. Εργάζομαι στην «Μηχανή του Χρόνου». Σπούδασα Δημοσιογραφία και παράλληλα μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ο χώρος των social media – Η ορθή τους χρήση. Η επαγγελματική. Πως μπορείς να διαφημίσεις και να προβάλλεις σωστά τη δουλειά σου, στοχευμένα. Μια καθημερινότητα χωρίς ωράριο. Είμαι μέσα σε μια «Μηχανή του Χρόνου» διαρκώς! Τα ταξίδια στη θάλασσα είναι η απόλυτη ξεκούραση και προσμονή μου. 


Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; 

Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;


Μένω και επιμένω στην Ελλάδα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν κατανοώ τους λόγους που τόσοι  άνθρωποι της γενιάς μου και της νεότερης γενιάς καταφεύγουν στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή. Οι συνθήκες δεν ευνοούν. Ίσως φταίει ο τρόπος που μεγαλώσαμε. Η Ελλάδα που μάθαμε ως παιδιά. Τα χρόνια που ακόμα κάναμε όνειρα για το μέλλον. Για πολλούς ανθρώπους τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Χωρίς να φταίνε. 

Εγώ μιλώντας μόνο για τον εαυτό μου αισθάνομαι τυχερή γιατί σε ένα καθεστώς γενικότερης ατυχίας, είχα την τύχη να κάνω επαγγελματικά αυτό που αγαπώ. 


Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 

Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.


Η γενιά αυτή ήταν αλλιώς μαθημένη. Ήταν «σκληροπυρηνική» αφήνοντας κατάλοιπα και στις επόμενες γενιές. Δεν είμαι αφοριστική – έγιναν στραβοπατήματα.  Από την άλλη όμως είναι και η γενιά που μας γαλούχησε. Κάπου χρωστάμε την ύπαρξη και την έξελιξή μας ως άνθρωποι και ως επαγγελματίες. Ναι, πιστέυω ότι υπάρχει αποδοχή. 


Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, 

διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 


Είμαι ευαισθητοποιημένη. Σε ότι έχει να κάνει με την κοινωνία και τα έμψυχα στοιχεία της. Είναι τόσο «επιθετικά» πλέον όλα γύρω μας που δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Οι άνθρωποι υποφέρουν, η κοινωνία αγκομαχά και ο δρόμος μακρύς. 


Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 

Τι σε ενοχλεί; 


Από τη γενιά μας; Όχι, παράπονο δεν έχω. Και πως να εχω; Είναι πολύ ταλαιπωρημένη αυτή η γενιά. Έζησε οικονομική κρίση, πανδημία, ανεργία, βία, κοινωνικό αποκλεισμό. Και όμως προχωράμε…


Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας 

εδώ και 12-13 χρόνια; Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά κλπ.


Η οικονομική κρίση από το ξέσπασμα της επιβράδυνε τις ζωές και τα όνειρα μας. Κάποια πλέον τα εχουμε αποκλείσει εντελώς από το μέλλον μας. Για μενα είναι λυπηρό να ακούω φίλους και συνεργάτες να μην κάνουν όνειρα για οικογένεια επειδή δεν μπορούν να την στηρίξουν οικονομικά. Μας έκανε κάπως «κυνικούς» αυτή η ιστορία.  Ο καθένας ανάλογα με το πόσο δύσκολα τη βίωσε και τη βιώνει. 


Πως βίωσες και βιώνεις τον sars - covid 19 και τα αποτελέσματα του;


Τη βιώνω με ψυχραιμία όσο γίνεται. Από την πανδημία «παντρεύτηκα» κι εγώ κάποιες μικρό – νευρώσεις: μαντηλάκια, αντισηπτικά παντού και πάντα! Αυτό που με λυπεί είναι ότι ο καθένας έχει από μια δυσάρεστη ιστορία να αφηγηθεί. Είναι ακόμα ένα δυνατό πλήγμα στην κοινωνία, την οικονομία και στις ζωές όλου του κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο!


Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;


Υγεία, συντροφικότητα, αγάπη. Δεν είναι απλό! Το τζίνι θα δυσκολευτεί…


Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει.


«Ψυχραιμία και αισιοδοξία». Η ψυχραιμία και η εσωτερική μας ηρεμία είναι ο πλούτος μας. Δεν μας έμειναν πολλά. Οφείλουμε για πολλούς λόγους να είμαστε θετικοί, να μην βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα και να δείχνουμε κατανόηση σε ανθρώπους και καταστάσεις – όχι σε βάρος του εαυτού μας αλλά για εκείνες τις φορές που πραγματικά αξίζει τον κόπο!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου