Γερμανικές Εκλογές 2021:
Ένα σύντομο σχόλιο για την γερμανική πολιτική σκηνή και το SPD
από τον Σύμβουλο Επικοινωνίας και Στρατηγικής,
κο. Ευτύχη Βαρδουλάκη
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD) δεν είναι μόνο το παλαιότερο κόμμα στη χώρα, αλλά και το πιο "δεξιό" ιστορικά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης. Και αυτό όχι μόνο επειδή η Γερμανία ήταν το επίκεντρο της μεταπολεμικής ψυχροπολεμικής διαίρεσης, αλλά και παλαιότερα ακόμα. Ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης Έντουαρντ Μπερνστάιν, ήταν ο πρώτος "ρεβιζιονιστής", αυτός που υποστήριξε ότι η Σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να αποκυρήξει τα επαναστατικά συνθήματα και να μεινει προσανατολισμένη στην δημοκρατική οδό διακυβέρνησης. Ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης (και πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης) Φρίντριχ Εμπερτ αντιτάχθηκε σθεναρά στην κίνηση των "Σπαρτακιστών" (Ρόζα Λουξεμπουργκ, Καρλ Λιμπκνεχτ) συμμαχώντας ακόμα και με εθνικιστικές ομάδες εναντίον τους. Οι Σοσιαλδημοκράτες συμμετείχαν στις περισσότερες μεσοπολεμικές κυβερνήσεις μέχρι την έλευση των Ναζί. Μετά τον πόλεμο ο Σοσιαλδημοκράτης Βίλυ Μπράντ, ως Δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου, είχε σταθεί στο πλευρό του Αντενάουερ και του Κένεντι στην ιστορική ομιλία στο τείχος και ήταν ξεκάθαρα εναντίον της πολιτικής του τότε ανατολικού μπλοκ. Τη 10ετία του '70 ο Χέλμουτ Σμιτ είχε απειλήσει τους Σοβιετικούς με εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων στο έδαφος της χώρας, απειλή που οδήγησε στην απόσυρση των σοβιετικών πυραύλων από το έδαφος της Ανατολικής Γερμανίας.
Ενώ κράτησε απόλυτα σκληρή στάση απέναντι στους τρομοκράτες της Φράξιας Κόκκινος Στρατός (ομάδα Μπάαντερ-Μάινχοφ). Η "Ατζέντα 2010" που προώθησε ο επίσης Σοσιαλδημοκράτης Καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ (σε μια εποχή σύγκλισης κεντροδεξιάς και κεντροριστεράς και κυριαρχίας του "Τρίτου Δρόμου") ήταν το όνειρό κάθε (νεο)φιλελεύθερου. Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, που έγινε η αφορμή διάσπασης του SPD και της δημιουργίας του Die Linke, υιοθετήθηκε στη συνέχεια από τις Κυβερνήσεις των Χριστιανοδημοκρατών. Η Μέρκελ είπε αργότερα ότι αν η Γερμανία έχει σήμερα τόσο υψηλό επίπεδο ανάπτυξης, αυτό οφείλεται στα όσα θεμελιώθηκαν με την "Ατζέντα 2010" του Σρέντερ. Τα τελευταία 8 χρόνια, το SPD συμμετείχε σε δυο Κυβερνήσεις συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες. Την πρώτη φορά, στις εκλογές του 2017, πλήρωσε βαρύ τίμημα και έπεσε για πρώτη φορά στην ιστορία του κάτω από 20%, αλλά τη δεύτερη, επένδυσε στην αίσθηση ασφάλειας που δημιουργούσε ο υποψήφιος Καγκελάριός του (ένα πάντα ισχυρό ζητούμενο στη Γερμανία), εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των αντιπάλων του και κατάφερε να βγει πρώτο κόμμα, σε ένα εντυπωσιακό και αναπάντεχο εκλογικό comeback. Στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία, το SPD έχει γράψει, αν μη τι άλλο, μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες σελίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου